V/A – Killed By Deathrock vol. 1: dansen met de doden

door Yanni Ratajczyk

Caleb Braaten, de oprichter van het label Sacred Bones, legde de vorige jaren een verzameling aan van enkele obscure en moeilijk vindbare deathrocksongs. Zo zouden meer mensen kunnen kennismaken met het genre. Op de cd-hoes van de samensteller weerspiegelen de doodse taferelen duidelijk de voorliefde voor horror. Voor de niet-ingewijden: verwacht je niet aan doodskreten of muziekadaptaties van enkele gruwelijke films. Deze cultuur dient slechts als inspiratiebron, je mag dus zonder achtervolgingsangst de plaat opzetten.

De compilatie opent met ‘I Wanna Be You’ van Your Funeral. De snelle bassen doen meteen denken aan een band zoals Red Zebra en het lied scheurt als een raceauto doorheen je woonkamer. Het doet de oren spitsen voor meer. Het vervolg staat op naam van Kitchen & The Plastic Spoons dat met de synthklanken van ‘Liberty’ een spookhuis rond je heen tovert en je bij je nekvel grijpt.

Wat opvalt aan de geselecteerde songs zijn gedeelde invloeden. Wanneer je goed luistert, ontdek je meteen een paar echo’s van new-wave- en post punkbands. Casa Domani is een groep die volgens Braaten niet te vinden is op het internet. Na de uitdaging aan te gaan, ontdekten we ‘Move’, dat ook op dit album staat, toch in een donker hoekje op YouTube. Meteen hoor je de riff van ‘Alice’ van The Sisters of Mercy, weliswaar onder een pompende bas die het nummertje nog een eigen toets geeft. ‘Satellite of Love’ is geen cover van Lou Reed, al is het geheel duidelijk geïnspireerd op de gitaarlijn van ‘Transmission’ van Joy Division. Zelden hebben we zoveel duidelijke verwijzingen gehoord op één cd, later komt Siouxsie Sioux immers nog om de hoek kijken.

Dat er tijd over gegaan is om bij elkaar passende liedjes te vinden die opwindend genoeg zijn om een breder publiek aan te spreken is zonneklaar. De invloeden mogen duidelijk zijn, toch is ‘Killed By Deathrock’ geen allegaartje van flauwe afkooksels. Tot en met het afsluitende ‘Put it Down’ van Baroque Bordello is het een plezier om deze cd op te zetten, liefst op een hoog volume. Het trekt ons wel aan, dansen met de doden.

Verdeeld door Konkurrent