Vaker mis dan raak op ‘A little light’ van Slackk

door Anton Creemers

Na twee ep’s bij het in Londen gevestigde R&S Records komt Britse producer Slackk eindelijk met een full-length album op het label. Op het volledige instrumentale ‘A little light’ brengt hij zijn klassieke sino-grime interpretaties alsook een vleugje zweverige ambient en zelfs een poging tot de 90bpm ritmes die in 2016 op alle radio’s te horen waren. Het album lijdt echter weer aan dezelfde kwaal als Slackk’s eerdere releases: soms raak, vaak mis.

De oorzaak van de kwaal is het feit dat Slackks’s muziek staat of valt met de aanstekelijkheid van zijn eenvoudige, typerende synthmelodieën. Een aantrekkelijke melodie levert hem direct een sterk nummer op. Zo tovert hij bijvoorbeeld het op gqom gestoelde ritme (compleet met houten ratel) van ‘Old petchy shows’ om tot een sterk en aangrijpend geheel. Of hij zet met behulp van rauwe square wave synths het eenvoudige drumpatroon van leadsingle ‘Desert eagle’ om in een instant klassieker van menig Londens grimefeestje. ‘Paper santos’ heeft dan weer dat heerlijke oriëntaalse geluid dat sino-grime zo’n geliefd subgenre maakte aan het begin van de jaren 2000. En ‘Reasons’ leent meesterlijk uit ‘Wot u call it‘ van grime-grootmeester Wiley terwijl een eenvoudige motiefje elegant huppelt over de schichtige hi-hats.

Wat de Brit zijn hits bovendien zo aantrekkelijk maakt, is zijn excellente manier van layeren. Nummers klinken altijd net vol genoeg. Bovendien staat de percussie steeds op punt. In essentie is het enige wat hij nog moet doen de juiste melodie vinden om het geheel te doen kloppen.

Maar ‘A little light’ heeft zoals gezegd ook zijn deel aan missers. Op ‘RC’ is het motief weinig meer dan banale, ongeïnspireerde 8bar-loop. De synthpatronen op ‘So far the sea’ haperen te hard om meer dan een paar keer te luisteren.  De duistere tonen van ‘Picture’ hebben dan weer te weinig diepgang. Ook het tragere ritme ‘Spring mist’ ontsnapt niet aan de banaliteit van de melodie.

‘A little light’ heeft zeker sterke punten en het is duidelijk dat Slackk begrijpt wat er nodig is om een sterk nummer neer te zetten. Keer op keer een melodie schrijven die je aandacht vasthoudt, lijkt echter een vorm van consequentie die hij niet kan aanhouden. Al bij al een verdienstelijke poging.