Whispering Sons – Endless party: Op fakkeltocht door een tijdloos postpunkbos

door Hanne Craye

Vaak zijn de woorden Whispering Sons nog niet koud, of in eenzelfde adem rolt ook Joy Division al over de lippen. Hoewel we ons hier dus eigenlijk aan dezelfde zonde schuldig maken, willen we in deze recensie vooral aantonen dat de jonge postpunkers met hun ep ‘Endless party’ die vergelijking zeker niet meer nodig hebben om hun plekje in het muzieklandschap op te eisen.

Opener ‘Shadow’ windt er geen doekjes om en smijt meteen een strakke combinatie van dreigende synths en snelle drums in je gezicht. Wanneer de lage, bijna mannelijke stem van zangeres Fenne van zich laat horen, krijgt het geheel een onheilspellende, duistere dimensie. Dat haar stem  melodie en intonatie mist, past bij de sfeer die de muziek van de groep opzoekt – een frêle timbre zou hier niet op z’n plaats zijn.

Whispering Sons neemt ons verder mee op fakkeltocht door het ijle doch serene bos dat ‘Endless party’ is. De strakke baslijn die ‘Time’ opent, geeft je een stevige duw richting struikgewas en wekt de nieuwsgierigheid. Wanneer het vloeiende samenspel van gitaar en synthesizers zich erin mengt, dreigt de bas helaas al te vaak naar de achtergrond te verdwijnen. Dat is jammer, aangezien die vaak voor een tikkeltje extra spanning zorgt. Gelukkig compenseert de alomtegenwoordige drum dat gemis aan ritmebegeleiding door het geheel van voldoende ondersteuning te voorzien.

Afsluiten doet de band met het eerder dit jaar als single geloste ‘Wall’. Opnieuw lanceert de opgejaagde drum het nummer, die vrijwel meteen wordt vervoegd door een extreem aanstekelijke gitaarrif. De Limburgers hadden groot gelijk bij de keuze van hun single: ‘Wall’ is een heuse tijdmachine die je terug katapulteert naar de jaren tachtig en ervoor zorgt dat je er nooit meer weg wil, ondanks de buil op het achterhoofd die je hebt overgehouden aan de onzachte landing.

Met ‘Wall’ culmineert hun ep en stoppen doen ze dus wijselijk op het hoogtepunt. Misschien was het met een volledig album moeilijker geweest om het altijd even spannend te houden, zoals ze daar nu zo mooi in geslaagd zijn. Nu gaan de nummers perfect in elkaar over, zonder dat er eentje uit de boot valt. Kort samengevat: let’s dance to Whispering Sons, en dat kan je bijvoorbeeld doen op de preselectie van Humo’s Rock Rally in Hamont-Achel.

Whispering Sons binnenkort aan het werk zien kan op 24 januari in Brussel en 29 januari op de preselectie van Humo’s Rock Rally in Hamont-Achel.

Whispering Sons op vi.be
‘Endless party’ werd uitgebracht door Wool-E Tapes