20 jaar Kinky Star: vijf redenen waarom de Gentse muziekclub een extra grote verjaardagstaart verdient

door Gilles Dierickx

De muzikale avonturier hoeft zich in Gent nooit te vervelen. Het aanbod aan gratis optredens is er tegenwoordig zo groot en divers, dat diezelfde gelukzoeker op een doorsnee dinsdagavond weleens keuzestress kan beginnen ervaren. Daar heeft de Kinky Star heel veel mee te maken, en dat ondertussen al twintig lentes lang. Het kleine muziekcentrum op de Vlasmarkt laat immers zo’n driehonderd bands per jaar passeren op z’n podium, waardoor je er op quasi elke weekdag wel even kan binnenstappen om muzikale manie van allerlei slag en kaliber te ontdekken.

Want de Kinky schuwt letterlijk niets als het op programmatie aankomt. Een Engelse psychfunkband, Brusselse rapformaties op rand van de doorbraak, Griekse stoner of een last-minutegig van eigen Gentse noisegrootheden? Het kan allemaal – en het gebeurt ook allemaal. Op die manier vindt iedere muziekliefhebber er wel geregeld zijn of haar gading, en wordt de muziekclub een open centrum voor iedereen, al loop je er de deur plat of steek je nieuwsgierig eens het hoofd naar binnen.

Daar hangt naadloos een andere verdienste van de Kinky Star aan vast: het biedt namelijk regelmatig een podium aan jong en onbekend talent. Voor muzikanten tot achttien jaar riep de club er zelfs een eigen concept voor in het leven, ‘JonGeduld’. Wie niet meer tot die categorie van trappelende jeugdigheid behoort, maar bijvoorbeeld ook nog geen plaat uit heeft, kan er evengoed gevraagd worden: soms als support voor een grotere naam, maar vaak ook gewoon met een eigen avond (daarmee mocht de band van bovengetekende zich zelfs al gelukkig prijzen, na slechts één ep’tje en zo’n anderhalf jaar bestaan).

Het muziekcentrum is eigenlijk gewoon goed in het spotten van talent en potentieel: weinig grote namen die er niet hun eerste stapjes zetten. Van Evil Superstars over Soldier’s Heart tot Hypochristmutreefuzz, Onmens of Brutus: het podium van de Kinky is zonder twijfel voor elke muzikant een dankbaar hoger trapje op de ladder geweest. En dat is tegelijk mooi meegenomen voor de vroege ‘ik was er toen al bij!’ fan.

Ook tijdens de jaarlijkse Feesten in de stad zorgt de Gentse club dat de muzikale veelvraat makkelijk de nacht doorkomt: tien dagen lang wordt tot in de vroege uurtjes telkens een handvol bands op een dienblaadje gepresenteerd. Vaak uit het stevigere spectrum, want een gitaar tegen de tanden werkt efficiënter dan een kop koffie. Vorig jaar kon je er zo nog Mind Rays, Piquet, Whispering Sons, Cocaine Piss en The K. aan het werk zien – in welke lichamelijke en geestelijke toestand dan ook (en dan hebben we ’t over de beide zijden van het podium).

Ten slotte hoef je ook tijdens de sluitingsuren van de Kinky niets te missen van zijn muzikale insteek: iedere maandagavond zendt de organisatie namelijk een eigen radioshow uit, via urgent.fm (en achteraf te beluisteren via mixcloud). Producer Pieter-Jan De Coen z’n keuze staat altijd garant voor een spannende mix van onbekend talent, acts die rond die tijd in het zaaltje passeerden en gevestigde namen. Of, zoals ze het zelf durven omschrijven: ‘een smakelijke en geschifte selectie, zonder stijlrestricties en met serieuze hoeken af.’

Om die 20 kaarsjes uit te blazen, begint de club – maanden voor de échte Gentse Feesten – aan een eigen tiendaagse, met optredens van onder meer Onmens, Dj Grazzhoppa, Innerwoud, Slumberland en massa’s meer. Op de slotdag kan je tegelijk in Trefpunt terecht voor een boeiende line-up in twee hoeken van de Vlasmarkt – alles uiteraard helemaal gratis.