Terwijl HUMO en Studio Brussel momenteel met grote wedstrijden op zoek gaan naar de beste Belgische nieuwe acts, schrijven wij er hier op onze site wekelijks over. Hoog tijd om eens op een rijtje te zetten in welke bands en artiesten van eigen bodem wij het meest geloven.
SKY H1
Er is weinig concrete info te vinden over de artieste achter SKY H1. Debuut-ep ‘Fluid’ is een driedelig werkstuk dat innig mooi schommelt tussen easy-going emotronica en onderhuidse spanningsvibes. Een beetje speurwerk maakt meteen duidelijk dat deze jonge muzikante al een heel prominente plaats inneemt in het hedendaagse electronicawereldje. Op SoundCloud vinden we o.a. Evian Christ en The Astral Plane terug als fans en op haar Instagram zien we ze achter de decks samen met Venus X van de legendarische GHE20G0TH1K-parties. Samen met een paar andere acts uit dit lijstje brengt SKY H1 de spannendste, opwindendste en meest internationale internetklanken die er op onze bodem te vinden zijn. (AB)
Black Mambo
Crap wave beleeft in 2016 hopelijk eindelijk zijn grote doorbraak en wij hopen dat de jongens van Black Mambo daar voor iets tussen zullen zitten. Eind vorig jaar brachten de Brusselaars een cassette ‘Red tape’ uit en sindsdien zijn wij onvoorwaardelijk fan. Waar gelijkaardige bands nogal knullig kunnen overkomen, klinkt de ‘Red tape’ destructief (op de best mogelijke manier), spannend, vernieuwend en zelfs best grappig. Een nummer als ‘The better drunk’ overstijgt met gemak de hele garage-rock-meute, terwijl ‘Ginger and dogs’ toont dat het drietal ook een slepende rocker in de benen heeft. (TK)
Le Motel
Het Leuvense Tangram Records mocht onlangs de Red Bull Elektropedia award voor beste label mee naar huis nemen. De voorbije jaren schonken ze ons al puike ep’s van onder andere LTGL, Sokoto en Up High Collective en ook in 2016 mogen we weer heel wat lekkers verwachten van de Tangram-boys. Onder meer van deze Le Motel, die begin dit jaar al indruk maakte met zijn ep ‘Ripples’. De Brusselaar vermengt exotische samples met de betere footwork en weeft zo fijne texturen die je tegelijkertijd doen wegdromen en extatisch doen dansen. (BJ)
Wulfy Benzo
Belgische hiphop wordt nog steeds te vaak geassocieerd met lokale dialecten en ongeïnspireerde beats. Gelukkig begint het tij langzaamaan te keren en zijn er beloftevolle geluiden te horen vanuit de underground. Een van die spannende artiesten is Wulfy Benzo. Hij meet zichzelf het air van een rotverwend joch uit Hollywood aan, maar komt eigenlijk gewoon uit Brussel. Over experimentele beats rapt/declameert hij arrogant zijn teksten. De jongeman begeeft zich in dezelfde schemerzone waar onder meer Death Grips, Evian Christ, Crystal Castles en Lotic resideren. Zijn sound is niet meteen de meest toegankelijke, maar daarom is het net een verfrissing in het Belgische muzieklandschap. (DL)
It It Anita
Een wacky bandnaam en de gitaren gestemd op stevig; het is geen mirakel dat It It Anita al dikwijls de Waalse Raketkanon genoemd werd. Laten we die noord-zuidtegenstellingen voor één keer echter laten en ons concentreren op de straffe, loeiharde muziek. Dit viertal werkte zich de voorbije twee jaar al geregeld in de kijker met Amerikaanse noiserock van het epische soort én platenhoezen met net genoeg aandacht voor vrouwelijk schoon, en 2016 zou meer van dat moeten brengen. De band trok al naar New York voor een tweede opnamesessie met John Agnello (o.a. Sonic Youth), liet Eurosonic enkele weken terug verdwaasd achter, en aan de waslijst aan komende optredens te zien ben jij binnenkort ook aan de beurt. Ga kijken in de AB en pik in één keer nog twee luide beloftes mee (15/03, met Hypochristmutreefuzz en The Guru Guru). (FT)
SIAM
Altijd leuk als de internationale blogs een Belgische parel aan hun uitgebreide en internationale lezerspubliek voorstellen. SIAM viel de eer te beurt op Pigeons & Planes, waar ze werd vergeleken met niemand minder dan Erykah Badu. ‘Loneliness’ was inderdaad een sterk staaltje van poppy, elektronische r&b met lieflijke en speelse vocalen, maar ook in eigen land viel SIAM in de prijzen. Op Oost.Best! veroverde ze met een iets meer jazzy en minimalistische set het hoogste schavotje. En weet je waar wij aan denken na zo veel eer en winst? Dat de enige weg voor SIAM nog steeds die naar boven is. Wij zijn benieuwd. (JVL)
Faces On TV
De kans is groot dat je al luisterde naar iets waar Jasper Maekelberg de productie van deed: kind aan huis zijn onder meer Mintzkov, Jef Neve, Soldier’s Heart en Marble Sounds, wiens laatste plaat onlangs uitkwam. Met zijn eigen band, Faces On TV, leverde hij in 2015 al puike singles af: de uitgepuurde melancholische pop van ‘Run against the stream’ en het stevigere ‘Love/dead’, tweemaal met de frisse toets van Jaspers bewust hoge stem. De laatste single doet het de laatste maanden ook erg goed als het op airplay aankomt – de band overstijgt wel clichématige popstructuren, maar houdt het duidelijk toegankelijk genoeg. Twee jaar na hun selectie in de Nieuwe Lichting en Humo’s Rock Rally zou 2016 zou wel eens de doorbraak van het viertal kunnen worden: een ep zit in de pijplijn, en het zou ons niet verwonderen mocht Faces On TV dit jaar de grotere podia bestijgen. (GD)
Abrahamblue.
Soms lijkt het alsof de beste Belgische artiesten de lokale scene meteen passeren. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de r&b-artiest Abrahamblue., die ondertussen al een tijdje geldt als Antwerpens best kept secret. De Soulection-crew pikte de soulvolle stem en het smooth productiewerk intussen op, de plays op z’n SoundCloud-account schieten de hoogte in en op de Red Bull Elektropedia Awards werd hij verkozen tot de meestbelovende artiest van 2015. Dit jaar verschijnt er nieuw werk en het zou ons niet verbazen moest dat voor internationaal vuurwerk zorgen. (TK)
dirk.
dirk. debuteerde begin 2015 al met het geweldige ‘Hide’, maar in 2016 hopen wij op meer en vooral heel veel meer. Hun passages op de Rock Rally en Boomtown leken alvast de trend te zetten: goed in het oor liggende noiserock (merk de prettige tegenstrijdigheid op) die steunt op navrante gitaren en gouden melodieën. Dat alles gebracht met een zekere nonchalance en een gevoel door dramatiek (merk, bis, de prettige tegenstrijdigheid op). dirk. is een totaalpakket, en staat klaar om elk podium in het clubcircuit in duigen te leggen. (JVL)
Tsar B
Tsar B liet voor het eerst van zich horen als gastvocaliste op Oscar And The Wolfs ‘Back to black’, al was ze ook violiste bij School Is Cool. Toch zal het niet lang duren voor ze met haar eigen tracks een succesverhaal kan creëren. Op de kar springen van alles wat ruikt naar electronica is niet moeilijk en al lang geen criterium meer om beloftevol te zijn, maar wat Tsar B wél interessant maakt, is de mélange die ze neerzet. Ze gebruikt toegankelijke r&b als fundament, bezit een rijk palet aan vocale klanken en experimenteert met elektronische (zang)effectjes. Het is echter vooral de oosterse toets die het hem doet. Reken daarbij nog eens een intrigerend visueel geheel, en je komt tot een mooi plaatje. Het is nog wachten op een liveshow, maar dat zien we alvast niet foutlopen. (GD)
Cocaine Piss
Wij worden altijd een beetje opgewonden van de naam Steve Albini, de man die onder andere Cloud Nothings in hun route van droompunkbandje naar potige rockers begeleidde. Cocaine Piss heeft geen assertiviteitscursus meer nodig, ze zijn nu al de queerpunkversie van de Circle Jerks van België, en toch kruipen ze binnenkort met de producer in de studio. Wat dat zal geven kan alleen omschreven worden in termen van bommen en terreurdreigingen, maar het kan ook lonen om hun teksten onder de loep te nemen. Wij werden in ieder geval gecharmeerd door slogans als “If you want to see under my pants / I’m gonna fight you” uit ‘Haute couture’. Het toont een punkingesteldheid die meer neigt naar het persoonlijk militante dan de kwade wereldverbeteraar. Laat ons dat misschien net nodig hebben in 2016. (JVL)
Woodie Smalls
Dat er een grote carrière voor de deur staat bij Woodie Smalls, is een understatement van jewelste. Na enkele jaren waarin ook bij het bredere publiek de mindset over hiphop is bijgedraaid, is deze rapper uit Sint-Niklaas een van de eersten die de positieve gevolgen hiervan te merken krijgt. Zijn succes kan echter niet enkel toegewijd worden aan de “hype” die momenteel heerst rond hiphop. De muziek op zich staat als een huis. Zijn beats zijn old school, maar baden niet enkel in nostalgie. Hierdoor zijn vergelijkingen met pakweg Joey Bada$$ enorm makkelijk te trekken. En mocht je verteld hebben dat hij uit de States kwam, we hadden het ook geloofd. (DL)
Poolside Echo
Veel hadden we niet nodig om te beslissen dat Poolside Echo in dit lijstje moest. Een demootje van ‘I scream louder’ volstond eigenlijk. Na zo’n honderdtal luisterbeurten weten we het intussen zeker: dit moet een van de meest frisse Belgische popliedjes in de recente geschiedenis zijn. Het nummer doet wat denken aan de groovy disco-pop van een band als Retiree, met een tropisch en verzengend heet sfeertje. En de zang, die is zo heerlijk! Begin dit jaar speelde de groep een eerste show in een Rock Rally-voorronde, ook daar maakte het zestal grote indruk. (TK)
Dvtch Norris
Over Dvtch Norris is nog niet zo veel bekend, maar het is zeker dat er in 2016 behoorlijk wat op til staat voor de rapper. Officieel is nog maar één nummer uitgebracht, maar wie hem al live aan het werk zag, weet dat heel wat meer sterk werk zal volgen. Volgens de geruchtenmolen zal een ep in de lente verschijnen, en volgens ons wordt die om vingers en duimen af te likken. Hij maakte al indruk in het voorprogramma van Rejjie Snow, en ook op Dour mocht hij het podium op tijdens de show van LTGL. Die laatste zou ook een hand hebben in de productie van enkele songs, dus dat belooft. (DL)
Christine Denamur
Vorig jaar debuteerde Christine Denamur met haar eerste single ‘Emptiness’. Het nummer was een prachtig tegengewicht voor alle toegankelijke electro-pop die ons via de blogosphere bereikt. Met allesbehalve voor de hand liggende zang wist de artieste over een tuimelende productie onze aandacht stevig vast te grijpen. De Brusselse dook overigens begin 2016 nog op met zang voor de hippe producer LUKA, we kunnen niet wachten om te horen wat het jaar verder nog voor de muzikante brengt. (TK)