Maya’s Moving Castle
Zegt de manga-animatiefilm ‘Howl’s moving castle’ van Hayao Miyazaki je iets? Dan zul je vast meteen gezien hebben waar deze poprockband zijn naam haalde. In 2010 haalde de band de finale van Humo’s Rock Rally en twee jaar later kwam het zelfgetitelde debuutalbum uit. De single ‘War’ werd vervolgens opgenomen op het compilatiealbum van Studio Brussel, De Afrekening editie 53. De band verzorgde nog de soundtracks van de stripreeks ‘Amoras’ en van de dansvoorstelling ‘When the birds fly low, the wind will blow’. Tot een tweede plaat kwam het echter nog niet. Gitariste/keyboardiste Nele De Gussem is tegenwoordig te bewonderen bij de band Uma Chine.
Metal Molly
Tremelo mag zich niet alleen de heimat van Pater Damiaan noemen, maar sinds 1994 ook die van rockgroep Metal Molly. Een jaar na de oprichting bracht de groep de single ‘Orange’ uit, dat een serieuze radiohit werd. Metal Molly speelde vervolgens nog in het voorprogramma van David Bowie en was daarna te bezichtigen op festivals als Pinkpop en Torhout-Werchter. Op de milleniumwisseling bracht de groep nog het album ‘The golden country’ uit, waarna ze op non-actief werd gezet. In 2006 kwam ze nog even terug voor een korte reunie.
Skitsoy
Mocht de Brabançonne ooit uit de smaak vallen, dan is er altijd nog de poging ‘Come To Belgium’ uit 2005 van Skitsoy. Dat is de titel van de lead single van de eerste en enige plaat van de thrashmetalband rond Franky De Smet-Van Damme, bekend van Channel Zero. Twee jaar na de debuutplaat hield de band echter al op met bestaan.
Johnny Berlin
Nog maar een vertegenwoordiger van Limburg in ons overzicht, deze keer ontstaan in 2005 in Sint-Truiden. Johnny Berlin was een rockgroep die elementen combineerde uit de postpunk, new wave en de postrock. Drie jaar na de oprichting kwam de debuutplaat ‘Find what you love and let it kill you’ uit via het Gentse Kinky Star. Een plaat die ze nationale faam opleverde en zelfs op bijval kon rekenen van Mike Shinoda van Linkin Park. Ze brachten in 2012 nog de plaat ‘Hyber nation’ uit, maar gingen het jaar erop uit elkaar.
Puggy
Poprockband Puggy bestond uit de Franse basgitarist Romain Descampe, de Zweedse drummer Egil “Ziggy” Franzén en de Britse zanger-gitarist Matthew Irons. Niet echt Belgisch, hoor ik u zeggen, en toch beschouwt de band zichzelf als dusdanig. De leden leerden elkaar namelijk kennen in Antwerpen en Brussel. Puggy oogste veel succes in Wallonië en Frankrijk en mocht zelfs het voorprogramma verzorgen van bands als The Smashing Pumpkins en Deep Purple. De band bracht in totaal vijf albums uit, met als laatste ‘Colours’ in 2016. Zanger Irons werkte ondertussen ook nog mee aan de hitsingle ‘La loi de murphy’ van Angèle.
Willow
Ook de Leuvense rockgroep Willow brak door na hun deelname aan Humo’s Rock Rally, ditmaal in 2010, waar ze een bronzen medaille en de publieksprijs in de wacht sleepten. Twee jaar later kwam het debuut ‘We the young’, waarvan de single ‘Sweater’ een internethit werd. In 2013 kreeg willow de eer om voor het koningspaar op te treden in Het Depot. Bassist Pieter Dhaenens ging in 2015 op wereldreis en drie jaar later verhuisde gitarist Nils Goddeeris naar Singapore. Daarmee kwam het sprookje van Willow in 2019 ten einde. Frontman Pieter-Jan Van Den Troost richtte inmiddels samen met Pieter Schrevens (Five Days) de popgroep Mirranda op.
AKS
De vijfkoppige DJ-groep Addicted Kru Sound, smeedde het ijzer toen het dubstepvuur op z’n heetst was. In 2012 scoorde de groep met de populaire hits ‘Closer’ en ‘Round & round’. AKS werkte tijdens opnames en live-optredens samen met verschillende zangeressen, waaronder Selah Sue en Laura Groeseneken, ook wel gekend als SENNEK. Voorts legde AKS zich vooral toe op het draaien van DJ-sets. Buiten de EP ‘Out of control’, kwam er nooit een debuutplaat.
Er wordt vaak clichématig, al dan niet terecht, lacherig gedaan over ons kleine Belgenlandje. Desalniettemin staat het buiten kijf dat er een weelde aan talent binnen ons muzieklandschap te vinden is. Uiteindelijk is er altijd een tijd van komen en van gaan, en juist daarom is het nooit misstaan om eens het geheugen op te frissen en terug te kijken de hoogtepunten van talentvolle bands en artiesten die de laatste jaren de microfoon even (aan) de kant hebben gelegd. En toch, weet je maar nooit of er ergens binnen deze poel aan kundigheid er in de komende jaren een comeback zal broeien.