Header image

Indie2020: Het (af)speelplezier van gamesoundtracks

door Jonas Vandenabeele

Dit jaar kijkt de Indiestyle-redactie af en toe achterom met Indie2020. Naar aanleiding van de geremasterde versie van ‘Tony Hawk pro skater 1+2’ en de  bijhorende opgefriste soundtrack staan we stil bij de kracht van een sterke gamesoundtrack.

[gitaarriedel]… Lights out! Guerilla Radio! Doet dit al een (school)belletje rinkelen? Een soundtrack kan een game, net zoals bij een film, moeiteloos naar een hoger niveau tillen. Of het nu gaat om een speciaal geschreven soundtrack zoals ‘The last of us’, ‘Tetris’, en ‘Journey’ of een speciaal samengestelde playlist met een resem – al dan niet bekende – nummers zoals in GTA III, IV en V, waar Soulwax zelfs een eigen radiostation mocht cureren. Of de razend populaire Fifa of Tony Hawk spellen. Die laatste kreeg zopas een volledige make-over waar menig kandidaat van ‘Extreme makeover’ op wijlen VT4 jaloers zou zijn.

Het jaar is tweeduizend. Er zijn johnny’s, hiphoppers en skaters. ‘My generation’ en ‘Rollin’’ van Limp Bizkit worden gretig gedraaid door aanhangers van laatstgenoemde subcultuur. Het zijn hoogdagen voor nu metal, een potpourri-genre dat verschillende, meestal erg energetische, muziekstijlen verenigd. Het is ook het jaar dat ‘Tony Hawk’s pro skater 2’ een groot succes werd, en waar ik ook met melon-grabs en varial kickflips talloze uren versleet in de skatebowls van Marseille. Het spel heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de muzieksmaak van vele jonge skaters en gamers, want plots was daar een soundtrack met Rage Against The Machine, Papa Roach, Anthrax en Public Enemy.

Flashforward naar 2020. Er komt een opgefriste uitgave van de eerste twee ‘Tony Hawk’s pro skaters’. Bij de aankondiging wordt ook meteen gemeld dat een groot deel van de originele soundtrack behouden wordt. En dat is uitstekend nieuws voor nostalgici van de originele spellen, want de energie van de “oude” soundtrack draagt ontegensprekelijk bij tot het dna van ‘THPS1+2’. In de remake van de twee invloedrijkste skatespellen ooit gemaakt, verschenen op 4 september 2020, zit een deel van de nummers van zo’n twintig jaar geleden, aangevuld met enkele uitstekende nieuwe keuzes. Dat wil ook zeggen dat enkele nummers het jammer genoeg niet haalden zoals ‘Out with old’ van Alley Life ft. Black Planet en ‘B-Boy document ’99’ van The High & Mighty ft. Mos Def & Mad Skillz, waarschijnlijk omdat er geen akkoord bereikt werd over de rechten.

Ongetwijfeld zullen een paar nieuwe artiesten de vruchten plukken van hun aanwezigheid op een spel dat in de eerste twee weken al meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Enkele fijne nieuwkomers op de remake zijn Split Milk – ‘Run it up pt. II’, de Australiërs van DZ Deathrays met ‘In-to-it’ en het Zweedse Viagra Boys met ‘Slow learner’.  Desondanks neemt nostalgie de bovenhand, met een overgrote meerderheid aan nummers afkomstig uit de oude spellen. Uiteindelijk slaagt de nieuwe versie van het spel er toch wonderwel een samenhangende sfeer te scheppen met een soundtrack die (los van het genre) dezelfde punk-attitude levend houdt. Ook met tracks die zo’n twintig jaar of meer verschillen qua verschijningsdatum.

Als prille tiener was de muzikale injectie die computergames me gaven onmiskenbaar. Er ging een nieuwe wereld voor me open. Niet alleen Tony Hawk maar ook de Fifa-games van rond de eeuwwisseling kwamen voor de dag met verrassende soundtracks, en leidden tot de ontdekking van verschillende artiesten zoals ‘Bodyrock’ van Moby op Fifa 2001, en Gorillaz’ ’19/2000 (Soulchild Remix)’ vanop Fifa 2002. De soundtracks van uit de vroege jaren tweeduizend hadden telkens een royale portie elektronische muziek zoals trance, techno en house om later te evolueren naar een meer eclectische mix. Zouden we vandaag ‘Jerk it out’ van Ceasars nog kennen zonder FIFA 2004 (en de vele tv-reclames)?

Je kan nog steeds artiesten en nummers ontdekken op games die tegenwoordig worden uitgebracht, wat de muziekminnende gamer enkel kan toejuichen. Meer nog: een goeie soundtrack kan een game sterker maken. In enkele zeldzame gevallen zoals ‘THPS’, helpt het zelfs om het spel en de muziek een cultstatus te bezorgen. Een oproep aan alle gamemakers: blijf ons de komende twintig jaar verrassen met gewaagde en onbekende muziekkeuzes die het ontdekken waard zijn.