We weten niet hoe het voor jullie zat, maar onze meest recente kerst was geslaagd toen we ‘Alpha mike foxtrot’ van Wilco onder de boom zagen liggen. Op deze 77-songs tellende verzamelaar geeft Chicago’s finest een overzicht van hun beste b-kantjes, liveopnames en andere obscuriteiten die tijdens hun twintigjarige bestaan de weg naar het publiek gemist hebben. Knettergek als wij zijn doorzochten wij alle vier schijfjes naar de vijf beste Wilco-songs die u (misschien) nog niet gehoord hebt.
5. I shall be released (live)
Wie kan je beter uitnodigen om een cover van The Band en de bijhorende meerstemmige zang live tot een goed tot einde te brengen dan de zoetgevooisde baardapen van Fleet Foxes? Let vooral op Tweedy die zich niet laat doen en op een gegeven moment zijn beste falsetstem besluit boven te halen.
4. Just a kid
Wat gebeurt er wanneer Wilco gevraagd wordt om een liedje op te nemen voor de soundtrack van de ‘SpongeBob SquarePants movie’? Juist ja, ze nodigen de minderjarige band van Jeff Tweedy’s oudste zoon uit in de studio (let op de na-na-na’s op de achtergrond) en schrijven een instant oorwurm.
3. Cars can’t escape
Op hun absolute meesterwerk ‘Yankee hotel foxtrot’ trok de band alle registers open en gingen ze dankzij de invloed van de intussen overleden Jay Bennett aan de slag met allerlei sonische experimenten. De opnames werden geplaagd door zowat alle problemen die je als band kan meemaken (check de film ‘I am trying to break your heart’ voor een fly-on-the-wallverslag van deze periode), maar als je uit deze sessies een prachtige song als ‘Cars can’t escape’ aan de kant kan zetten als b-kantje, is al die moeite toch ergens goed voor geweest.
2. Thirteen
Jazeker, het origineel van de treurwilgen van Big Star is al een pareltje op zich, maar de sfeer en tekst van dit nummer lenen zich perfect voor de klagerige zang van Wilco-opperhoofd Jeff Tweedy. Een gitaar ondersteund door niet meer dan een piano, een viool in de verte en vooral die pedal steel wentelen ‘Thirteen’ in een countryjasje, het genre waar Wilco vooral mee werd geassocieerd in hun begindagen. Het zou echter niet lang duren voor ze die simpele beschrijving zouden ontgroeien.
1. Box full of letters (live)
Op hun debuutplaat ‘A.M.’ (als in ‘ante meridiem’, niet ‘Arctic Monkeys’) is dit nummer een uiterst uptempo countryrocker, maar Wilco bewees ook in de begindagen reeds hun klasse door hun muziek live helemaal ondersteboven te halen. In deze trage, ingetogen versie krijgen regels als ‘Can’t find the time/To write my mind/The way I want it to read’ plots een heel andere betekenis.