Release Radar: naar deze platen kun je dit weekend luisteren

door Mattias Goossens

Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten. Verwacht geen waardeoordeel, maar genoeg muzikale tips om er weer een week tegen te kunnen.

A Place To Bury Strangers – Pinned

We hebben nooit onder altaren of offerblokken gestoken dat we lid zijn van de kerk waarvoor A Place To Bury Strangers (foto) al vijf albums lang preekt. De gitzwarte postpunk-veteranen uit New York staan garant voor beklijvende basriffs en vervreemdende zanglijnen, en dat is op deze ‘Pinned’ niet anders.

Confidence Man – Confident music for confident people

Zo geschift dat je er inderdaad wat zelfvertrouwen voor nodig hebt, niet enkel om te maken maar ook om naar te luisteren. Het deels gesluierde viertal gaat aan de slag met over-the-top popbeats en herkauwt alle clichés tot een plakkerige, knalroze hitjesballon. Best te consumeren met een zonnebril op de neus en mierzoete cocktail in de hand.

Josh T Pearson – The straight hits

Zeven jaar na laatste wapenfeit ‘Last of the country gentlemen’ is Josh T Pearson terug. Zonder baard en besognes, met hernieuwde levensvreugde. Een cowboyhoed en pastelroze achtergrond schilderen immers een ander beeld van de Texaan af dan toen wij hem al die jaren geleden achterlieten in de woestijn. Maar he, we weten allemaal hoe het Jezus verging toen die na amper veertig dagen uit de woestijn tevoorschijn kwam.

King Tuff – The other

Hij kroonde zich eigenhandig tot koning van vuile garagerock en toerde mee met Ty Segall als lid van z’n Muggers – niet toevallig in een knaloranje overal. Wij waren fan van zijn recentste album ‘Black moon spell’, al vermoedden we toen dat hij tot meer in staat was. Op ‘The other’ laat Tuff een – komt ie – andere kant van zichzelf zien, of dat is toch wat eerste single/titelnummer deden uitschijnen. Ondertussen verschenen er al enkele andere voorsmaakjes waarin King Tuff aan de slag ging met pop-melodieën en synthesizers. Benieuwd hoe dat uitpakt.

Otzeki – Binary childhood

Muzikaal neveneffect Otzeki staat deze zomer op heel wat festivals (bij ons o.a. Les Nuits en Rock Werchter), en toch zijn de neven met creatieve wortels in Berlijn en Londen voorlopig nog nobele onbekenden. Daar kan dit debuut mogelijks veranderingen in brengen, en het is afwachten of ze de veelvuldige vergelijking met Animal Collective en alt-j een album lang doorstaan.

Princess Nokia – A girl cried red

Laat je niet beetnemen door dat brave gitaartje dat deze nieuwste mixtape van Princess Nokia aftrapt. Destiny Nicole Frasqueri gaat nog steeds hard maar lijkt in 2018 emofolk ontdekt te hebben. Naar het einde toe nemen beats en bars opnieuw het voortouw, al is afsluiter ‘Little angel’ een ballad die we niet snel verwachtten van de rapper die vorig jaar nog wild om zich heen schopte op ‘1992 deluxe’. Nooit gedacht dat we met Princess Nokia rond een kampvuur zouden willen zitten.

Tinashe – Joyride

Onderkoelde r&b en opzwepende reggaeton: je vindt ze allemaal op dit tweede album van Tinashe. In 2014 maakte ze al indruk met haar debuut, en enkele mixtapes later is er nu ‘Joyride’. Daarop kruipt ze achter het stuur met onder meer Future, Ty Dolla $ign achterin. Die achterbankgesprekken hebben zeker hun meerwaarde, maar het is toch vooral Tinashe zelf die ‘Joyride’ de juiste richting uit stuurt en parkeert tussen Rihanna en FKA Twigs.