Header image

Plonsjes: acht nummers die wij op repeat hebben staan

door Zeno Van Moerkerke

We kunnen hier wel tekst ineen knutselen of onze hersenkronkels laten salsadansen en elk spinsel de vrije loop laten, maar soms moet je gewoon durven zeggen: beter dan de werkelijkheid wordt het ditmaal niet. Daarom willen we gewoon enkel en alleen deze twitterclip aan jullie meegeven.

En voor we het vergeten, we hebben ook nog acht zorgvuldig geselecteerde plonsjes voor jullie, met dank aan Tobias, Guillaume, Martijn, Mattias en Zeno. Onderaan vind je een handige spotifyplaylist.

Black Belt Eagle Scout – At the party

De artiestennaam van Katherine Paul geeft het misschien een beetje weg, maar de Amerikaanse groeide op in een indianenreservaat. Een bevreemdende gedachte vindt ze zelf ook, en dus draait haar tweede album ‘At the party with my brown friends’ nog meer rond de idee van inclusie, wederzijds respect en gelijkheid. Op het volledige album is het nog wachten tot 30 augustus, tot dan is er eerste single ‘At the party’.

Blanck Mass – House vs house

Benjamin John Power oftewel Blanck Mass bereidt zich voor op de uitgave van een nieuw album en daar hoort een ronduit epische nieuwe single bij. ‘House vs house’ bevat alle elementen die je van een typische Blanck Mass song verwacht – verhakte ritmes, vervormde doch catchy vocals en overdonderende synthuitbarstingen – en laat alles in overdrive gaan om ons een ontzagwekkende luisterervaring te bezorgen.. Als de rest van de plaat net zo massief klinkt dan staat er ons een monumentaal album te wachten. (Tobias)

Amber Mark – What if 

Een nieuwe single van de 23-jarige Amber Mark vereist om een paar keer op repeat afgespeeld te worden. ‘What if’ is het tweede nummer die we dit jaar te horen krijgen van de New Yorkse alleskunner (ze schrijft en produceert haar eigen nummers). In de voetsporen van Sade en Anita Baker brengt ze haar geheel eigen versie van sensuele R&B. Romantische strijkers, een groovy bas en haar soulvolle stem doen ons de dagen aftellen naar warme avonden aan onze favoriete beachbar. (Guillaume)  

Róisín Murphy – Incapable

Heb je nog ergens in een verdoken kast een paar dansbenen liggen? Welaan dan, tijd om het stof er eens flink af te schudden, een flinke nieuwe vernislaag erop te sproeien en ze vervolgens genadeloos weer aan te schroeven. Of doe zoals Róisín Murphy en trek je dansbenen nooit meer uit, plezier verzekerd! (Zeno)

Girl Band – Shoulderblades

Lange tijd waren we bang dat Girl Band in alle stilte ontbonden was, maar afgelopen week gaf de groep eindelijk weer een teken van leven. Naast de aankondiging dat de Ieren weer op tour gingen, lieten ze ook weten dat ze in september een nieuw album uitbrengen, waarvan we met ‘Shoulderblades’ een eerste voorsmaakje krijgen. De band is tijdens de lange stilte duidelijk hun oor voor zenuwslopende spanningsopbouwen en dissonante melodieën niet vergeten, dus deze single doet ons alvast reikhalzend uitkijken naar de plaat. (Tobias)

Faberyayo – Alleen met jou (Betonkust remix)

Faberyayo – die van De Jeugd van Tegenwoordig – loste onlangs zijn nieuwe single ‘Alleen met jou’, en daar gingen ook een paar remixen mee gepaard. De leukste uit die hoop is de herinterpretatie van de Nederlandse producer Betonkust. Yayo zelf wordt vooral herleid naar een sfeerelement met zijn bedwelmende vocals, het zijn de droge kick en de verslavende retromelodie die de show stelen. (Tobias)

Whitney – Giving up

Af en toe, op een zeldzaam onbewaakt moment, beslist de wereldbevolking nog eens een kleine indieband een welverdiende kans te geven. Whitney kwam uit het niets, sprokkelde miljoenen aan streams en is dus niet langer een goed bewaard geheim, iets wat ons hart kan verwarmen. ‘Giving up’ is opnieuw een pretentieloos pareltje aan zacht gitaargekabbel, en wij zouden meteen tekenen voor nog tien van deze. (Zeno)

Bat For Lashes – Kids in the dark

Hoewel het vorige album van Bat For Lashes een sterke (maar lichtjes deprimerende) conceptplaat was rond het verlies van een dierbare, zijn we toch blij dat Natasha Khan voor haar nieuwe album ‘Lost girls’ weer opteert voor de meer lichtere, elektronische sound waarmee ze in het verleden al furore maakte. Al teert de eerste single ‘Kids in the dark’ niet op een groots refrein of een bijzonder catchy melodie, het is de nostalgische eighties-vibe van het nummer die ons doet uitkijken naar haar vijfde album. (Martijn)