Je zou het haast vergeten, maar naast alle weerpraatjes wordt er ook goeie muziek gemaakt. Onderaan vind je onze Spotifylijst waarin we al onze plonsjes van het jaar verzamelen. Windvangers van de week zijn Bart, Guillaume, Martijn, Mattias en Tobias.
Rolling Blackouts Coastal Fever – Cars in space
Het Australische vijftal Rolling Blackouts Coastal Fever komt hoogstwaarschijnlijk dit jaar met een opvolger voor het twee jaar oude debuut ‘Hope downs’. De bewijzen zijn er in ieder geval naar, want met deze ‘Cars in space’ heeft de band een volgende hyperkinetisch en aanstekelijk nummer gemaakt – de betere botsautosong. (Mattias)
The Radio Dept. – The absence of birds
Maar liefst tien singles die vervolgens gebundeld zullen worden tot een volwaardig album – dat is hetgeen wat The Radio Dept. ons dit jaar cadeau zal doen. De output van deze Zweedse dreampop-band is sowieso al niet erg groot, dus beweren dat we hier blij mee zijn, zou een zwaar understatement zijn. ‘The absence of birds’ is de eerste track uit die reeks singles en al meteen een die onder je huid kruipt. Weg zijn de synthesizers en de politieke geladen teksten uit de vorige langspeler, terug zijn de gitaren en introspectieve lyrics. De lat ligt alvast hoog voor die overige negen tracks. (Martijn)
Hamilton Leithauser – Here they come
Escapisme in een cinemazaal is blijkbaar het onderwerp van deze nieuwe single van Hamilton Leithauser. De stem van The Walkmen beweert dat het over een vriend gaat die wegloopt voor z’n problemen, maar we weten allemaal hoe dat zit met zeer exacte anekdotes die over “een vriend” gaan. (Mattias)
Sharon Van Etten – Beaten down
Dat singer-songwriter Sharon Van Etten goed met synthesizers overweg kan, hebben we al gemerkt op haar vorig jaar verschenen album ‘Remind me tomorrow’. Voorlopig neemt ze nog geen afstand van die geliefkoosde analoge machines, waarvan ‘Beaten down’ getuige.Van Etten houdt ons vier minuten in spanning met een donkere, spaarzame setting, waar een eenvoudig maar onheilspellend piano-motiefje in de refreinen misschien wel de meest verontrustende factor in speelt. Als dit de voorbode betekent van nog meer nieuw werk, laat maar komen dan. (Martijn)
Moses Sumney – Cut me
Gevallen engel onder de songwriters Moses Sumney heeft ons al met een handvol nummers getrakteerd in aanloop van zijn dubbelplaat ‘grae’ waarvan het eerste deel op 21 februari uitkomt. Op ‘Cut me’ etaleert Sumney zijn kopstem bovenop zorgvuldige arrangementen van hoorn, piano en bas. Hij laat zich gelden als een doorbijter die pijn ontvangt als een ongewenste maar noodzakelijke motivator: “well if there’s no pain, is there any progress?” (Guillaume)
Douglas Dare – The joy in Sarah’s eyes
Het nieuwe album van Douglas Dare zit eraan te komen, en als voorsmaakje lost Erased Tapes alvast deze hartverwarmende single. ‘The joy in Sarah’s eyes’ laat zich in eerste instantie kenmerken door de allergrootste troef van deze artiest: een wondermooie beklijvende stem. De rust die dit lied uitstraalt, in combinatie met kinderlijke speelsheid en een verlangen naar totale vrijheid van expressie, zorgen voor iets meer dan drie minuten van immense pracht. (Bart)
Nova One – Violet dream
Vorige week kon je hier nog lezen over Hazel English, en ook in deze plonsjeseditie vind je een artieste die met een eigentijdse gereedschapskist aan de slag gaat met sixties-pop. ‘Violet dream’ is de eerste single uit de debuutplaat van de Amerikaanse Nova One, die op 24 april uitkomt. (Mattias)
Against All Logic – Deeeeeeefers
Nicolas Jaars Against All Logic is terug. ‘2017-2019’ klinkt harder en rauwer dan zijn voorganger, zonder diens dansbare kwaliteiten te verwaarlozen. Het waanzinnige ‘Deeeeeeefers’ is hier een van de beste voorbeelden van: de combinatie van de stoffige, harde melodieën en de opzwepende percussie zorgt voor een onweerstaanbaar geheel. (Tobias)
King Krule – Alone, omen 3
De lat ligt hoog voor de nieuwe plaat van King Krule, want Archy Marshall moet het geweldige ‘The ooz’ overtreffen. ‘Alone, omen 3’ lijkt na ‘(Don’t let the dragon) Draag on’ een pittigere single, met die typische gortdroge parlando over de beat van z’n band. (Mattias)
Schwefelgelb – Die augen gehen
Het EBM-duo Schwefelgelb heeft een nieuwe ep klaar, waarop ‘Die augen gehen’ het hoogtepunt is. De track begint als een relatief gewone stamper, maar de moordmelodie die rond de anderhalve minuut zijn intrede doet verheft het nummer naar een hoger niveau. (Tobias)