Indiestyle speelt hier wekelijks een beetje poortwachter van wat al dan niet als ‘goeie muziek’ kan beschouwd worden. Dat is allemaal maar een hoop subjectiviteit en we claimen dan ook niet de waarheid in pacht te hebben. Dat geldt ook voor alles wat de afgelopen dagen via grote mediakanalen op ons losgelaten wordt. Ook daar zitten subjectieve poortwachters aan de knoppen. Wees kritisch en gooi er wat perspectief tegenaan. Deze week leveren Daan, Mattias en Michelle hun favoriete nieuwe muziek. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Terrace Martin – Pig feet (feat. Kamasi Washington, Denzel Curry, Daylyt & G Perico)
Daags voor de muziekindustrie even in blackout ging met de hashtag #TheShowMustBePaused leverde multi-instrumentalist Terrace Martin al het letterlijke startschot voor een reeks geëngageerde anthems. Tussen de verstillende stemopnames door hoor je onder meer de sax van Kamasi Washington en de verschroeiende raps van Denzel Curry, Daylyt en G Perico. (Mattias)
Leon Bridges feat. Terrace Martin – Sweeter
Een week later liet diezelfde Terrace Martin opnieuw van zich horen, deze keer met zalf op de wonde dankzij de stem van Leon Bridges. (Mattias)
St. South – Not angry yet
Can’t relate. (Michelle)
Run The Jewels – Walking in the snow
‘RTJ4’ lijkt nu al een van de meest bepalende platen van het jaar te worden, en met ‘Walking in the snow’ bewijzen El-P en Killer Mike dat een nummer dat een paar jaar geleden geschreven werd nog steeds urgent kan zijn als het over politiegeweld gaat. De gastrap komt van Gangsta Boo, die in het verleden ook al bij de Jewels te horen was. En het is de tekst die, na de “I can’t breath” naar adem doet happen. “The most you give’s a Twitter rant and call it a tragedy / But truly the travesty, you’ve been robbed of your empathy.” Soundtrack van 2020: misschien wel. (Mattias)
Pussy Riot – 1312 (ft. Parcas)
Dat politiegeweld een globaal probleem is, is al langer dan vandaag iets wat zich uit in de muziekwereld. Punkband Pussy Riot bracht vorige week samen met de Argentijnse artiesten Parcas, Dillom en Muerejoven dit nummer tegen politiegeweld uit. Dat deed de band om solidariteit te tonen in de strijd tegen de misbruikpraktijken die ze doorstaan tijdens protesten. Als je je de afgelopen al kwaad gevoeld hebt om wat er gaande is in de wereld, dan heb je daarvoor nu ook de perfecte soundtrack om dat gevoel nog een eind vast te houden. (Michelle)
Baseball Game – Woman
Niks van de groepsnaam of nummertitel klopt, maar het is wel heel mooi. Een eerste ep verschijnt begin augustus. (Mattias)
Meggie Lennon – Mind games
Verse droompop uit Canada met dank aan Meggie Lennon. Ze omschrijft haar muziek als “perfect making-out music“. Testen op eigen risico wanneer de mondmaskers weer af mogen. Misschien dat ze tegen dan een volledig album klaar heeft. (Mattias)
IAMDDB – Quarantine
Zelfzekerder dan dit krijg je r&b zelden voorgeschoteld. IAMDDB is ondanks de zeemzoete instrumentatie genadeloos voor iedereen die ook maar een greintje interesse durft te uiten. (Michelle)
Mild Orange – One
Sinds vorige week vrijdag zitten er vaak Nieuw-Zeelanders in mijn slaapkamer en dat is met volle consent. Mild Orange bracht z’n tweede album uit, dromerige psychedelica die elk vitaminetekort wegwerkt. (Mattias)
OTG – Pack a punch (ft. Little Simz)
Op de puike ep ‘Ferry’ van OTG staat onder andere deze samenwerking met Little Simz. Binnen de 12 minuten die heel effectief deëscalerend werk verrichten op overprikkelde hersenhelften, houdt de bijdrage van Little Simz je fris bij de pinken. Als ze “I’ve got wealth in my skin” zegt, hebben wij daar niets aan toe te voegen. Fans van trage hiphop, ga en luister. (Michelle)
Nkisi – TOLERANCE
‘TOLERANCE’ maakt deel uit van een collectie tracks die Nkisi schreef tussen 2013 en 2016. De hardcore-invloeden zijn nog duidelijker dan anders aanwezig. Het nummer is volledig opgebouwd rond een klassieke rave/techno-sample, en ontploft pas naar het einde voor zo’n kleine halve minuut. De kracht van ‘TOLERANCE’ ligt in de intensiteit die Nkisi weet over te brengen, puur door de spanningsopbouw. (Daan)
Know V.A. – Somato
‘Somato’ bevindt zich ergens tussen hardcore en de voorhoede van de Europese clubscene. Producer Know V.A. staat dan ook bekend als één van de meest experimentele artiesten in de hardcore scene. Hier toont hij dankzij understated bassen in combinatie met de occasionele droge hihats en bezwerende synths, dat er ook heel wat ritme in het genre kan zitten. (Daan)
Emma DJ & VTSS – Von Dutch
Alsof gewone electro nog niet rauw genoeg is, besloten Emma DJ en VTSS een extra punch toe te voegen. De industriële toets die ze toevoegen neigt met momenten richting hardcore, maar de klassieke drumcomputersounds en het lagere BPM houden de boel luisterbaar en interessant. ‘Von Dutch’ scoort door de veelzijdigheid van het nummer, die afhangt van waar je als luisteraar je focus legt. (Daan)
Nick Léon – Grillo (Zutzut Remix)
Nick Léons ‘Aguacero’ verwerkt de grootstedelijke spanningen in experimentele reggaeton. De industriële dembow-ritmes krijgen nog een extra scheut enerverende energie dankzij Zutzuts toevoeging van zoemende, naar oldschool rave refererende synths. (Daan)
Buttechno – Side C1
Buttechno, uit de Moskouse leftfield technoscene waar ook bijvoorbeeld Kedr Livanskiy rondhangt, geeft een kijkje in zijn ontwikkeling als artiest dankzij ‘Early tunes (2013-14)’. ‘Side C1’ neigt naar dubtechno, maar kan beter omschreven worden als het binnenstebuiten keren van techno. Initieel klinkt het nummer alsof je de rave al kan horen tijdens het aanschuiven, maar in de betere clubs kan dit perfect werken als een tegengestelde echo van peak time tracks. (Daan)