Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Jonas, Daan, Mattias, Michelle en Yannick je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Arlo Parks – Hurt
Met iets meer drive dan we gewoon zijn van de 20-jarige Britse, brengt ze met ‘Hurt’ drie troostende en zelfs opbeurende minuten muziek. De vergankelijkheid van pijn kan onmogelijk beter gebracht worden dan door de ijle stem van Arlo Parks. (Michelle)
Chai & Hinds – United girls rock ‘n’ roll club
Girls Go Boom organiseerde deze zomer voor het eerst feministisch verantwoorde zomerkampen, en je kan alleen maar hopen dat daar over een jaar of tien anthems als deze samenwerking tussen het Japanse Chai en Spaanse Hinds uit voortkomen. (Mattias)
A.G. Cook – Alright
‘7G’, het nieuwe album van PC Music-labelbaas A. G. Cook, kent maar liefst 49 tracks. Hoe zorg je ervoor dat je na zo’n gigantische muziekstroom nog steeds met een memorabele finale komt? Het antwoord komt in de vorm van ‘Alright’, een van de meest uitgewerkte songs op de plaat waarop vooral de zoete vocals van Cook en rapper Tommy Cash de show stelen. (Tobias)
DJ Billybool – Future world
DJ Billybools eerste single ‘Full moon’ was al een onvervalste trancebanger van Thaiboy Digitals alter ego, maar ‘Future world’ is de overtreffende trap ervan. Tien minuten lang serveert DJ Billybool kitscherige, maar op de goeie manier, onvervalste euforie. ‘Future world’ is de perfecte pleister voor wie heimwee heeft naar het verdwalen in de lasers, op je persoonlijke tegeltje staan en het gelukzalig gevoel van een volgepakte dansvloer. (Daan)
Nubya Garcia – Source
Het titelnummer van het pas uitgebrachte debuutalbum van de Londense ziet op een vrij uitzonderlijke manier de ritmes en klankkleuren van reggae mixen met bezwerende afro- en free jazz.Twaalf minuten genieten geblazen op dit prachtig gelaagde nummer. (Yannick)
Angel Olsen – Waving, smiling
Buiten de val van het patriarchaat kan ik niet meteen iets beter bedenken dan Angel Olsen die door een paar gitaarnoten ondersteund wordt. (Michelle)
Phoenix – Identical
Franse indiepop-trots Phoenix heeft voor het eerst in drie jaar nieuwe muziek gemaakt, en wel voor de soundtrack van ‘On the rocks’. Die film met Bill Murray en Rashida Jones in de hoofdrollen wordt geregisseerd door Sofia Coppola, en zij is dan weer de vrouw van Phoenix-frontman Thomas Mars. Diezelfde Mars gaf in een interview met Zane Lowe bij Apple Radio trouwens aan dat de band bezig met een opvolger van ‘Ti amo’. (Mattias)
Tusken Raiders – Dystopic
Mike Paradinas (oprichter van Planet Mu) stofte zijn Tusken Raiders alias af. Alhoewel, ‘Banta Trax Vol. 3’ is een verzameling van onuitgebracht tracks uit 1998. ‘Dystopic’ wordt gedragen door ingenieuze breakbeats, die in combinatie met klassieke rave-samples, het midden houdt tussen IDM en gebroken jungle. (Daan)
Duckwrth – Super bounce (ft. Earthgang)
Naar het schijnt kan je je hersenen verleiden tot gelukkig zijn door glimlachend rond te lopen. De combinatie met dit nummer door je gehoorgangen, levert ongetwijfeld genoeg endorfine op voor een week. Duckwrths album ‘SuperGood’ is een van positivisme en plezier overlopend geheel en het soulsausje over ‘Super bounce’ loopt bijzonder goed binnen. (Michelle)
Carriers – Without you
Curt Kiser is een artiest uit Cincinnati, Ohio, bevriend met Bryan Devendorf van The National en John Curley van Afghan Whigs. Na het erg mooie ‘Now is the time for loving me, yourself & everyone else’ uit 2019 heeft hij een eerste nieuwe single klaar. De vergelijking met The War On Drugs is nooit veraf, maar Kiser maakt vooral zijn eigen oprechte songs. (Jonas VDA)
Dark0 – Oxygenesis
Met een nieuw album op YEAR0001 (het label achter de clique rond Bladee, Thaiboy Digital, Yung Lean, maar ook Oli XL) verschijnt Dark0 plots weer op de radar. Aan zijn sound lijkt niet echt veel veranderd te zijn, en dat kan ik volledig toejuichen. ‘Oxygenesis’ versmelt trance-synths met future grime à la MssingNo en Murlo tot een oppeppend en verrassend hard geheel. (Daan)
Travis Scott – The plan
Dat er leven is na ‘Astroworld’, kun je wel zeggen. Scott versiert na ‘Highest in the room’, ‘TKN’ met Rosalia en ‘The scotts’ met Kid Cudi mogelijk een worp naar zijn vierde mastodont van een single na het succes van de plaat uit 2018. Ditmaal horen we de comateuze autotunerap met lompe darkwave-beats die doen denken aan iets wat Kyle Dixon en Michael Stein deden voor ‘Stranger things’ in het kader van de soundtrack voor ‘Tenet’ – de nieuwste film van Christopher Nolan.
Pip Millett – Stupid people
Pip Millett bracht dit jaar al de eindejaarslijstwaardige ep ‘Lost in june’ uit. Haar uiterst herkenbare stem en fijngevoelige timing zijn ook in deze single de grootste troeven. Bovendien een prima toevoeging voor je muzikaal equivalent van een meme-archief die een respons kan bieden in bepaalde situaties zonder er zelf woorden aan te moeten vuil maken. (Michelle)
Hydrax – Halsey without me bootleg
Het Chinese label Genome 6.66Mbp is de Shanghaise clubscene al lang ontgroeid, en beïnvloedt meer en meer de sound in onze contreien. Nu plaatsten ze een compilatie van edits en remixes online (als fundraiser voor Impact Lebanon en National Bail Fund USA). Naast bijvoorbeeld een mashup van Charli XCX, Dizzee Rascal en Fergie, een Limp Bizkit-cover of een remix van Migos, tekent Hydrax voor één van de hoogtepunten. Halseys zang werd een stuk de hoogte ingepitcht, terwijl een stevige trance-instrumental voor de nodige body zorgt. (Daan)
Ultraflex – Work out tonight
Voor een anachronistisch deuntje overladen met weinig verhullende sportmetaforen, kan je deze week terecht bij het Noors IJslandse duo Kari Jahnsen en Katrín Helga Andrésdóttir. Fans van elektrodisco en occasionele koebellen doen hier vast een fijne ontdekking. Het is ook niet verbazend dat Okay Kaya – die subtiliteit nooit in haar vocabulair heeft opgenomen – achter het roer stond voor de video. (Michelle)
Seongbuk Skyway – South end jam
Eerder dit jaar bracht Seongbuk Skyway nog een leftfield house ep uit, maar deze keer gooit de producer het over een andere boeg. ‘South end jam’ heeft onderhuids nog steeds iets van een house-shuffle, maar vooral de moody gitaarlijn steelt de show. Hoewel het geheel nogal shoegaze-y klinkt, zit er ook een zekere troost en kalmering in de voor de rest sombere track. (Daan)
Tomberlin – Wasted
Ja dit lied bestaat uit de praktisch opgebruikte singer-songwriter-met-gitaarformule. Maar Tomberlin slaagt er toch in om die prima en aanstekelijk naar haar hand te zetten. (Michelle)
Forest Drive West – Impulse
Forest Drive Wests debuut voor R&S heeft een duidelijke identiteit. De vier “high BPM rollers” bevinden zich op het snijpunt van breakbeats, jungle, bass en techno. ‘Impulse’ is misschien het beste voorbeeld hiervan. Zeven minuten lang dendert de beat door als een niet te stoppen trein, occasioneel onderbroken door een breakbeat die de hele boel nog wat extra punch geeft. Naar het einde toe laat Forest Drive West het nummer gecontroleerd ontsporen met een cymbaalsalvo, zowat de enige manier om deze track te stoppen. (Daan)
Deftones – Ohms
We hadden niet gezegd deze zin ooit nog boven te halen, maar voor de beste stevige gitaren moest je afgelopen week bij Deftones zijn. ‘Ohms’ is het titelnummer van hun nieuwste plaat die volgende maand al verschijnt. (Mattias)
Danny L Harle & Lil Texas – Dreaming
De zeemzoete vocals in deze samenwerking zijn duidelijk van de hand van Danny L Harle, de BAM BAM BAM BAM’s komen uit de lade van Lil Texas. Het resultaat? Een stevige drie minuten die de beste PC Music vermengt met het smerigste wat er te vinden is in de hardcore-scene. (Daan)