Help. Nee echt, help! Wij snakken naar adem en houden het hoofd maar net boven water in de zee nieuwe albums, net nog kregen we weer een gulp Foxygen en Local Natives binnen in onze tere longen. Intussen werden we al overstelpt door ScHoolboy Q, Kevin Morby en King Gizzard, we trekken het niet meer met andere woorden. Daarbovenop werden we op onze blinde vlek gewezen die vorige week gevuld werd door Lizzo’s schromeloos bangende ‘Cuz I love you’, een album dat op zo veel tere mannenzieltjes trapt dat een gemiddelde match in eerste klasse B er niets bij is. We komen wel weer bij, maar we zijn toch zo vriendelijk geweest om naar onze favoriete labels en artiesten te bellen met de vraag het iets rustiger aan te doen. Terwijl wij enkele albums per dag op onze maag laten bezinken, visten we ook de sterkste enkelingen van de voorbije week op, waarvoor ik hulp kreeg van Martijn, Simon, Pascal, Frée, Mattias, Michelle en mijn eigenste zelve. Onderaan vind je een handige spotifyplaylist met alle plonsjes van dit jaar.
Heaven – Truth or dare
Heaven, een band afkomstig uit de stal van het ‘Italians Do It Better’-label van Johnny Jewel (Chromatics, Glass Candy, Desire), leverde zo’n twee jaar geleden z’n debuut-ep af. Sindsdien werd er een debuutplaat beloofd maar die is er voorlopig nog steeds niet. Nu komt het trio uit het niets met een nieuwe single, en dat kan wel eens een teken aan de muur zijn. ‘Truth or dare’ had – zoals veel nummers met JJ achter de knoppen – zo op de soundtrack van Drive kunnen staan, met dromerige vocalen, diepe synths en een simpele maar effectieve drumcomputer. (Martijn)
Carly Rae Jepsen – Julien
Geen toeters, geen bellen, niets al te extravagant. Jepsen doet het wat rustiger aan op deze vierde single in aanloop naar haar nieuwe album ‘Dedicated’ dat zeventien mei uitkomt. Maar dat wil niet zeggen dat ze ons niet wist te zegenen met een pareltje. De pracht van ‘Julien’ zit hem net in het relaxte karakter van de track. Vier singles ver en nog geen enkele teleurstelling te bespeuren. De anticipatie voor haar nieuwe langspeler stijgt met de minuut. (Simon)
Future Teens – Emotional bachelor
“Bummer pop band” is een goede zelfbeschrijving voor deze meerstemmige emorockers uit Massachusetts. Vorig jaar organiseerden ze nog een coveravond met enkel nummers van de hierboven al aangehaalde Carly Rae Jepsen, nu zijn ze terug met een nieuwe single waarin de stemmen van Amy Hoffman en Daniel Radin scrollen doorheen losse date-flodders en de vervreemding die daarbij kan bovendrijven. (Mattias)
Palmistry – Rovin
Tegelijk zo sensueel en zo verloren klinken, niemand kan het zoals Palmistry. Ook drie jaar na debuut ‘Pagan’ heeft Benjy Keatings dancehall-pop niets van z’n glans verloren. Dat was al duidelijk op zijn comeback single, het door SOPHIE geproducete ‘Water’. Voor ‘Rovin’ herwerkte Mechatok zijn wereldschijf ‘See thru’ om Keatings intieme zang kracht bij te zetten met een al even dromerige productie. Het is de tweede single uit ‘Aftelife’, dat 17 mei verschijnt bij Mixpak. (Pascal)
ScHoolboy Q – 5200
Drie jaar terug bracht ScHoolboy Q zijn ongelofelijk ambitieuze ‘Blank face lp’ uit, dat niet veel te verwijten viel behalve misschien een à twee overbodige nummers. De voormalige diehard crip weet waarover hij spreekt als hij het leven in Californië naadloos dissecteert en op zijn nieuwe album ‘CrasH talk’ is dat niet anders. Ditmaal is er echter meer ruimte om te dollen met de features en lol te trappen als zestienjarige kwajongens met een breezer te veel op. ‘5200’ is maar een van de hoogtepunten, waarop Q toont dat ook hij moeiteloos op blokfluitsamples kan rappen na een korte Kendrick-intro. (Zeno)
Deradoorian – Dali’s Elephant Caravan Melting Desert
Angel Deradoorian kenden we tot 2012 vooral van haar lidmaatschap bij Dirty Projectors, toen ook nog met Amber Coffman. Drie jaar later bracht ze haar uitstekende solodebuut The Expanding Flower Planet (A Beautiful Woman is een geniaal staaltje vakmanschap) uit, waarna het een hele tijd stil bleef. Tot ze vorig jaar aankondigde samen met Kate NV muziek te gaan maken als Decisive Pink.
Op muziek daarvan blijft het voorlopig nog wachten, maar tussendoor worden we verwend met Disembodied Improvisations Vol. 1, een nieuwe (soort van) soloplaat vol “geïmproviseerd en ruw materiaal”. Lees hier haar emotionele facebookpost daarover. (Free)
Japanese Breakfast – Essentially
Hoe hoort droompop te klinken anno 2019? Daar gaf Japanese Breakfast twee jaar geleden al een meer dan degelijk antwoord op met ‘Soft sounds from another planet’, en die lijkt Michelle Zauner nu extra kracht bij te zetten met het fonkelende ‘Essentially’. Dat baslijntje, mensen. (Pascal)
The National – Turn on me
Dat The National fan is van Game Of Thrones wisten we al (ze brachten in het tweede seizoen van de reeks al een beklijvende versie van ‘The rains of Castamere’). Niet geheel onlogisch dat ze ook opduiken op ‘For the throne’, een album met muziek geïnspireerd op het fantasy-epos. Daarop zijn ook onder meer A$AP Rocky, Rosàlia en SZA te horen. En zo krijg je naar Florence Welsch vorige week opnieuw een plonsje uit Westeros. (Mattias)
Kate Tempest – Firesmoke
Obama en Trump? Hondenmensen en kattenmensen? Proppers en plooiers? De zoektocht naar grotere contrasten in onze samenleving leverde weinig op. Liefdesverklaringen verpakt in mierzoete metaforen sussen bijna de kwade storm die ‘Europe is lost’ was. Met ‘Firesmoke’ verraadt Kate Tempest een veelzijdigheid die veel belooft voor het aankomende album. (Michelle)
Rolling Blackouts Coastal Fever – Read my mind
Wie de knakkers van Rolling Blackouts een beetje volgt, weet dat elke nieuwe vooruitgeschoven single ofwel noopt tot springen, ofwel aanzet tot weemoedig door een opengedraaid autoraam staren. ‘Read my mind’ neigt naar het tweede, en het zal ons een goedkope curryworst wezen dat het evengoed op het vorige album gepast had. (Zeno)
Honey Harper – Strawberry Lite
Kent iemand Mood Rings nog? Wel, William Fussell lijkt de droompop van dat project definitief te hebben ingeruild voor de laidback countrypop van zijn cowboy-alter ego (want welke artiest heeft dat niet tegenwoordig) Honey Harper. Na een eerste ep uit te brengen bij Arbutus stuurt de Amerikaan nu twee nieuwe singles de wereld in, waarvan vooral ‘Strawberry lite’ blijft hangen. Het is bovenal duidelijk dat Fussells melancholische zwijm intact is gebleven, en dat we daar best blij om zijn. (Pascal)
Connan Mockasin & Andrew VanWyngarden – Bad boys
Soms lees je iets en vraag je jezelf meteen af waarom dat nog niet eerder door iemand op papier gezet was. Hetzelfde geldt voor muzikale samenwerkingen. Connan Mockasin en Andrew VanWyngarden (50% MGMT) lijkt de logica zelve, een de samenwerking klinkt zoals je mag verwachten allerminst vanzelfsprekend. ‘Bad boys’ verschijnt in juni op de soundtrack van een nieuwe surffilm ‘Self discovery for social survival’, met andere muzikale bijdrages van Allah-Las en Peaking Lights. (Mattias)
James Blake – Mulholland
Voor de nieuwe limited edition vinyl van ‘Assume form’ voorzag James Blake een kleine extra als voorlaatste nummer, een plaats die ‘Mulholland’ als gegoten past. ‘Mulholland’ is de blues na een avond van hartbreuk, de comedown na een weekend festivaleuforie of de James Blake na een dagje Carly Rae Jepsen. (Zeno)
In Mirrors – Human
Wie kan nog bijhouden in hoeveel en welke bands Johnny Jewel een hand heeft? Om nog maar te zwijgen over zijn soundtracks of de tussendoortjes – alsof hij nog tijd over heeft – die je zijn soloplaten mag noemen. Kortom: dat de man niet stil zit een understatement is.
Naast zijn meest prominente bands Chromatics, Desire en Glass Candy is er bijvoorbeeld het In Mirrors, gevormd met componist-poëet Jesse Taylor. Debuutplaat Escape From Berlin uit 2017 klinkt alsof niemand anders dan Jewel aan de knoppen had kunnen zitten. Ook op het nieuwe Human zijn de klassieke Jewels-elementen aanwezig: zachte donkere synths, dromerige sfeer, ijle vocalen, het filmische karakter – geïnspireerd door Drive waaraan hij ook meewerkte haal ik zo al een beeld voor de geest van een auto cruisend over een Amerikaanse snelweg in avondzon of bisexual lighting zo je wil, eerst van op een afstand om dan bij het refrein als kijker plaats te nemen ín de wagen.
Bon, genoeg gefantaseerd, back to reality: op 29 oktober brengt Johnny met Chromatics, Desire en In Mirrors drie van zijn projecten naar Trix in Antwerpen. (Free)