Dit weekend zal je onmogelijk zonder nieuwe muziek zitten met een bakje vol nieuwe releases. We selecteerden de crème de la crème uit de overvloed aan (sociale) media zodat jij dat niet meer hoeft te doen.
And Then Came Fall – The art of love (Ep one & two)
Annelies Tanghe en Sam Pieter Janssens, artiestennaam And Then Came Fall, brachten sinds de pandemie met enkele singles uit en tourden als support van De Mens. Onder de noemer van ‘The art of love’ kondigt het tweetal meteen twee ep’s aan, in een productie van David Poltrock . De aparte digitale releases vormen samen één geheel, zowel zowel muzikaal als grafisch, met de verbindende kracht van de liefde als leidraad.
Colver – Lifeshake
Het Belgische kwartet colver debuteerde met de ep ‘Walk swim fly’ en legde daarmee de fundamenten van hun zachte indiegeluid. legde, Nu zijn ze er met een debuutplaat ‘Lifeshake’ die de kronkels van menselijke relaties verkent.
Dutch Uncles – True entertainment
Jouw favoriete Nederlandse ooms zijn eigenlijk afkomstig uit Engeland, en ze brengen hun nieuwe plaat ‘True entertainment’ uit. De Dutch Uncles maken indiepop met synthesizers en gitaren die met gemak aanzetten tot dansen.
Fever Ray – Radical romantics
De liefde, wat is daar nu radicaal aan? Heel veel, als je net als Karin Dreyer (Ex-The Knife) als non-binair een plekje zoekt om te zijn wie je bent en lief wil hebben wie je wil. Op hun derde album onder de naam Fever Ray bespreekt die alle aspecten van de vreemde emotie die de wereld al sinds de poëzie van Petrarca in haar greep houdt. En uiteraard doet die dat opnieuw op de tonen van bevreemdende, maar aanstekelijke electropop. (Tobias)
Frankie Rose – Love as projection
‘Love as projection’ is alweer de achtste plaat van electropopartieste Frankie Rose. Ze was eerder al lid van de foramties Crystal Stilts, Dum Dum Girls, Vivian Girls en Beverly. Zelf ziet ze deze plaat als méér dan een wedergeboorte, een wederopstanding en verfijning van haar muziek.
Lonnie Holley – Oh me oh my
De experimentele folkartiest Lonnie Holley brengt een nieuwe collaboratieve plaat ‘Oh me oh my’ uit met een schare aan topartiesten. Zo passeren indiegrootheden als Sharon Van Etten (“None of us will have but a little while’), Moor Mother (‘I am part of the wonder,’ ‘Earth will be there’), Justin Vernon van Bon Iver (“Kindness will follow your tears’ -zie hieronder) en Rokia Koné de revue. Een mooi voorbeeld waarbij 1+1 gelijk is aan 3, met als uitkomst een mooie muzikale optelsom.
Nia Archives – Sunrise bang ur head against tha wall ep
Vorig jaar is het je dankzij het succes van onder meer PinkPantheress en Piri & Tommy misschien al opgevallen: Generatie Z heeft drum-‘n-bass en aanverwante genres weer helemaal omarmd. Aan dat lijstje mag je gerust ook Nia Archives toevoegen, de 24-jarige DJ en producer die vandaag een nieuwe ep uitbrengt waarop energieke breakbeats en zijdezacht zanglijnen elkaar opnieuw ontmoeten. (Tobias)
Shana Cleveland – Manzanita
Manzanita is de algemene naam voor een soort kleine groenblijvende boom die inheems is in Californië en die sterke medicinale eigenschappen heeft. Het is ook de naam van het gloednieuwe werk van songwriter, muzikant, beeldend kunstenaar en schrijver Shana Cleveland – ook bekend van de band La Luz. De moody singer-songwriter indie van de Californische past perfect bij de lange, lome schaduwen die de zon op de hete tarmac van Los Angeles werpt in de late namiddag.
Simm – Atypisch ep
Na een driejarig proces brengt de Genkse Simm zijn debuut-ep ‘Atypisch’ uit, na een zoektocht naar een eigen geluid. Over zijn debuut zegt Simm zelf: “ATYPISCH staat in simpele woorden voor ‘anders dan de rest’. Misschien klinkt het wat cliché, maar zo heb ik mij altijd gevoeld: de misfit, de rare, de stille… Met mijn EP wil ik de afgelopen jaren, die mij gevormd hebben, omkaderen.” Simm brengt ons op zijn eerste worp Vlaamse rap vol gevoel.
Sleaford Mods – UK Grim
Laten we eerlijk zijn: zowat elk album van Sleaford Mods had ‘UK grim’ kunnen. Ook op dit nieuwe album hoef je niet te verwachten dat het zwartgallige duo zichzelf opnieuw zal uitvinden. Opnieuw zorgt Andrew Fearn voor repetitieve maar aanstekelijke loops, waarom Jason Williamson zijn gal over de Britse maatschappij kan spuwen met dezelfde energie als iemand die net 4 pints in een halfuur naar binnen heeft gewerkt. (Tobias)
Taali – Taali
Voor het eerst probeerde Talia Billig niet over zichzelf te schrijven toen ze aan haar nieuwe album ‘Taali’ werkte, toch werd het persoonlijker dan alles wat ze ooit eerder had opgenomen. De singersongwriterpop van Taali is intiem, melodieus en aanstekelijk tegelijkertijd.
The Blaze – Jungle
De in Parijs woonachtige neven Guillaume en Jonathan Alric maken muziek onder het alter ego The Blaze. Deze jongens maken dansbare platen die zich meestal traag ontvouwen met een bedachtzame ondertoon. Dat ze het niet bepaald begrepen hebben op lange titels tonen ze opnieuw met hun nieuwe studioplaat ‘Jungle’, opvolger van debuut ‘Dancehall’.
Ulrika Spacek – Compact trauma
Dat trauma niet altijd groots hoeft te zijn, en soms ook in de gemiddelde handbagage kan passen, wil Ulrika Spacek doen geloven op ‘Compact trauma’. Deze derde plaat zal een breed publiek bekoren, de sound doet soms denken aan Radiohead, Deerhunter maar heeft evengoed dromerige elementen die naar shoegaze en dreampop verwijzen.
Youniss – White space
Hoe is het om als man van kleur te navigeren door de westerse, hoofdzakelijk witte wereld? Youniss diept die gevoelens uit op zijn nieuwe album ‘White space’, waarop de producer zich liet inspireren door de punkcassettes die hij in zijn jeugd grijsdraaide. Het resultaat is een energieke, claustrofobische plaat. Een must listen voor liefhebbers van doordachte herrie. (Tobias)