Niet alleen storm op onze radar, maar ook muzikale parels voor de zwijnen en ander (on)gedierte.
Automatic – Excess
Automatic is Izzy Glaudini (synths, lead vocals), Lola Dompé (drums, vocals) enHalle Saxon (bas, vocals). Verwar ze niet met de quasi gelijknamige ‘The Automatic’ met de monsterhit – pun intended – ‘Monster’. De eerstgenoemde band brengt met ‘Excess’ hun tweede studioplaat uit. Het in LA-vertoevende trio maakt postpunk met elektronica op een retrobedje. De pompende drums, bas en synths smaken naar veel, veel meer.
Final Light – Final Light
De metalwereld staat, met alle respect, niet meteen bekend als de avontuurlijkste muziekscene. Toch wordt er af en toe een artiest omarmd die eigenlijk niets met de zware metalen te maken heeft. Een voorbeeld daarvan is synthwaveproducer Perturbator, die al naam maakte met enkele tracks op de soundtrack van de hyperenerverende game ‘Hotline miami’ en die zijn agressieve producties al meermaals op Graspop mocht brengen. Onder de naam Final Light zet hij nu nog duidelijker zijn stappen in het metalwereldje. Het gaat hier namelijk om een samenwerking met Cult of Luna-frontman Johannes Persson, wiens oerschreeuwen uitstekend passen bij de steeds donker en trager wordende producties van Perturbator. (Tobias)
Joan Shelley – The spur
Joan Shelley is een singer-songwriter uit Louisville, Kentucky. Ze wordt vaak vergezeld door gitarist Nathan Salsburg, en deelde reeds het podium met o.a. Jake Xerxes Fussell, Bonnie “Prince” Billy, Daniel Martin Moore, the Other Years, & Michael Hurley. Shelley maakt kabbelende indiefolk met een zachte countryinvloed die geïnspireerd is op het buitenleven: “Raising goats, chickens, listening to birds, watching the river, growing a child.” Die hang naar verbondenheid en eenvoud is voelbaar in de muziek, puur en onomwonden.
Katie Alice Greer – Barbarism
Katie Alice Greer is na Automatic de tweede in het rijtje uit de city of Angels. Greer zegt over ‘Barbarism’: “making this record felt like I was making an entire world.” Wel, ik ben benieuwd om binnen te stappen in de wereld van Greer die ze met zorg creëerde. De sound is soms rauw en tegendraads maar altijd interessant op single ‘Captivated’, het fascinerende geluid en de meeslepende songstructuur capteren je ongetwijfeld. Dit is muziek voor wie geen hapklare brok wil, maar muziek om maandelang van te smikkelen.
Lupe Fiasco – Drill music in Zion
Het gebeurt niet elke dag dat een prof aan de gerenomeerde unief MIT een album uitbrengt, maar da’s exact wat we voor hebben met Lupe Fiasco. Komend academiejaar onderwijst hij een cursus over rap, nu brengt de voormalige protégé van Kanye West zijn achtste studioalbum uit. Spitse bars, een uitstekend oor voor beats zijn de handelsmerken van de ervaren rapper uit Chicago. Dat zal op ‘Drill music in Zion’ niet anders zijn. Hopelijk is wel niet reggae geïnspireerd. (Bert)
Muna – Muna
Muna maakte de overstap van het label RCA naar Saddest Factory (van Phoebe Bridgers)/Dead Oceans. Op ‘Silk chiffon’ is diezelfde Bridgers dan ook te horen. Het zorgde meteen voor een boost aan bekendheid. Het is meteen de opener van het zelfgetitelde ‘Muna’ en belooft een langspeler vol aanstekelijke indiepop te worden.
Regina Spektor – Home, before and after
De ondergewaardeerde Regina Spektor komt met haar achtste studioalbum op de proppen. De ster is nog steeds de herkenbare stem van de Russisch-Amerikaanse en haar pure pianospel. De filmische composities voelen groots en breekbaar tegelijk.
Shht – Oh, Shht!
Wie Shht het afgelopen jaar al aan het werk zag, wist dat de aankondiging niet veraf zou kunnen liggen voor nieuwe muziek. De band heeft namelijk de afgelopen tijd nogal wat nieuw werk in hun setlists gestoken. Wàt het zou worden, wist de band ons vorige week mee te delen: een eptje! Vier knalsongs die je eindelijk ook in je huiskamer kunt opzetten.
Soccer Mommy – Sometimes, forever
Waar ze op ‘Color theory’ nog jaren 90 poppy dan wel grungey structuren en hooks gebruikte om haar indie meer feeling te geven, duikelt Sophie Allison op haar gloednieuwe album in genres als jangle pop, shoegaze en droompop. Naar eigen zeggen is ‘Sometimes, forever’ ook wat meer in zichzelf gekeerd dan haar voorgangers. (Yannick)
Various Artists – Lefto presents Jazz Cats volume 2
Lefto heeft de meest interessante jazzheads van ons land weer ons opgetrommeld om een compilatietape ineen te boksen. Met kleppers als ECHT!, Dishwasher_, schroothoop, Bandler Ching, TUKAN staan er heel wat bands die voor de liefhebber al een belletje zullen rinkelen. De plaat wordt pas echt naar een hoger niveau getild door tracks van onder meer Boombox Experiments, Stellar Legions en Cargo Mas.
Zola Jesus – Arkhon
Wie niet vies is van gotische popmuziek en al het theatrale wat daarmee gepaard gaat, moet zeker het zesde album van Zola Jesus een luisterbeurt geven. Voor ‘Arkhon’ werkte Nika Roza Danilova voor het eerst samen met een producer, namelijk Randall Dunn. Hij is onder andere bekend van zijn werk met Sunn O))) , Marissa Nadler en de laatste worp van Kelly Lee Owens. Zola Jesus verrijkt haar sound verder met een drummer, met als resultaat haar meest organische plaat totnogtoe. (Martijn)