Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.
Agar Agar – The dog and the future
Dit Franse popduo klonk op hun eerste EP Cardan in 2016 al futuristischer dan een megalomane NASA-werknemer. De stem van Clara Cappagli zit ergens op het spectrum tussen Soko en Fenne Kuppens (Whispering Sons) als ze pop zou maken. Wie fan is van de de theme song van Bojack Horseman en een overvloed aan dansbare synths, ontdekt hier misschien wel een van zijn/haar favoriete platen van het jaar. (Michelle)
All Them Witches – ATW
De hellevegen van de psychedelische rockband All Them Witches namen het groots aan op voorganger ‘Sleeping through the war’ uit 2017. Toch besluit het viertal slechts een jaartje later eigenwijs het roer om te gooien op het nieuwe ‘ATW’, en te kiezen voor een omweg richting de sterren. In plaats van hun zaken op te schonen, toont de nieuwe single, met de merkwaardige betiteling ‘Fishbelly 86 onions’, alvast dat het er een stuk rauwer aan toe zal gaan. Of deze bewuste keuze zijn vruchten zal afwerpen, is niet zeker, al haalt All Them Witches daar duidelijk zijn neus voor op. (Jelle)
Alt-J – Reduxer
Amper anderhalf jaar geleden bracht Alt-J derde langspeler ‘Relaxer’ uit. Critici waren het erover eens dat dit de meest chaotische plaat was die de band tot nu toe in het leven riep en dat er geen enkele zin voor muzikale richting op te bespeuren was. Dat allegaartje aan songs werd nu vertaald naar een hiphopalbum getiteld ‘Reduxer’. Uit liefde voor het genre kozen Newman en co ervoor om de songs van ‘Relaxer’ te laten herinterpreteren – of moeten we zeggen reduceren – door hiphopartiesten en producers verspreid over de hele wereld. Onder meer Lomepal, Little Simz en Danny Brown werkten mee aan de plaat. ‘Reduxer’ wordt zo de vierde en misschien wel meest omstreden plaat van de band. (Annelore)
Cypress Hill – Elephants on acid
Het notoire rapcollectief Cypress Hill mocht dan wel zijn hoogdagen kennen in de jaren ’90 en bij het begin van de millenniumwisseling. Toch valt er niet te twijfelen aan hun live-reputatie, waar ze sinds jaar en dag mee uitpakken op onze festivalweides. Na zo’n acht jaar komen ze nog eens op de proppen met een nieuw album ‘Elephants on acid’. Een resem singles werd momenteel al gedropt en ze betuigen al meteen dat de latino rappers zich niet laten kisten door ‘the new guys on the block’ die dezer dagen hoogtij vieren. Tot opluchting van menig fan lijkt het alsof de tijd twintig jaar wordt teruggedraaid. (Jelle)
GØGGS – Pre strike sweep
Er is geen houden aan Ty Segall. Na ’s mans lijvige magnum opus ‘Freedom’s goblin’ en ‘Joy’, een collaboratie met White Fence, laat de blonde gitaargod alweer een derde album op ons los. Dit keer is het de beurt aan ‘Pre strike sweep’, het tweede album van GØGGS – zijn garagepunk-project met Chris Shaw van Ex-Cult. Voor fans van het betere no-nonsense beukwerk. (Pieter S)
Go March – II
‘II’ is een nagenoeg perfect huwelijk tussen elektronica en gitaren én een subtiel evenwicht tussen potige masculiniteit en dromerige subtiliteit. De nummers staan bovendien als een huis en de productie was glashelder, met ieder geluid en subtiliteit netjes op zijn plaats. (Joris)
Hater – Siësta
Ergens middenin ‘It’s so easy’ gaan de stembanden bij het Zweedse Hater een eerste maal aan het rollen, en de impact is niet gering. We horen veel Jay Som, wat Real Estate en een fikse toets Snail Mail. Met andere woorden: we horen een slaapkamer waar de bassist tegen de kast gekneld staat, de drummer half in de gang zit en de toetsenist met een kleine Casio in kleermakerszit op het bed wegdroomt. Voor je siësta is deze nieuwe Hater dus uiterst geschikt. (Zeno)
Kanye West – Yandhi
Yeezy season ligt nog geen drie maanden achter ons en Kanye West is duidelijk nog niet uitgepraat. Hij stuurde een fimpje met een hologram de wereld in en bracht zo iedereen op de hoogte van zijn aankomende plaat ‘Yandhi’, een samenvoegsel van Kanye en Gandhi, de opvolger van het verdeeld onthaalde ‘Yeezus’. Benieuwd of dit album voor evenveel oproer zal zorgen als de voorganger. (Jasper)
Lala Lala – The Lamb
De drie vooruitgestuurde singles wisten met hun nonchalante, dromerige sound alvast hoge verwachtingen te scheppen voor de tweede plaat van Lala Lala. Of de songwriter uit Chicago deze verwachtingen ook effectief kan inlossen, kan je vanaf vandaag zelf ontdekken. Wat alvast zeker is, is dat we deze dame de komende jaren zeker in de gaten moeten houden. (Martijn)
Logic – Young Sinatra 4
Met ‘Young Sinatra 4’ keert Logic terug naar zijn mixtapes die hem een plaats op het grote toneel opleverde. Na het opschepperige, beatgeoriënteeerde ‘Bobby Tarantino II’ hunkert een groot deel van de fans naar de slimme punchlines waarmee Logic zich in de kijker plaatste. De tracklist onthulde dat de rapper de hele Wu-Tang Clan wist te strikken. (Jasper)
Marissa Nadler – For my crimes
Van misdaden tegen onze muziekbeleving kunnen we Marissa Nadler niet beschuldigen op haar achtste album. Ze ging voor een vrouwelijke aanpak – met uitzondering van Morphine-saxofonist Dana Colley zijn alle muzikanten vrouwen. En niet de minste: Nadler kon rekenen op bijdrages van onder meer Angel Olsen en Sharon Van Etten. Toch is het vooral Nadler zelf die de show steelt op ingetogen wijze. (Mattias)
MDC III – Dreamcatcher
Op het nieuwe project rond Nordmann’s mastermind Mattias De Craene laten we alles achter en trekken we op een onvergetelijke tocht de jungle in. ‘TinniT’ is daar een prachtige greep uit, van een bijna filmische plaat. Lees hier tevens onze review van het album. (Yannick)
Slow Crush – Aurora
Het Belgisch/Britse Aurora zwengelt de shoegaze-heropleving verder aan. ‘Aurora’ is een enorme stap voorwaarts sinds eerste ep ‘Easy’ en grijpt je van bij de eerste noten bij de keel. (Daan F)
Tim Hecker – Konoyo
Slechts twee jaar na het alomgeprezen ‘Love streams’, keert Tim Hecker terug met album nummer negen. Voor ‘Konoyo’ werkte de Canadese ambient-meester samen met traditionele Japanse muzikanten, met een onconventionele maar sfeervolle plaat als gevolg. Liefhebbers van intrigerende en onheilspellende electronica weten dit weekend alvast wat doen. (Martijn)
This Will Destroy You – New others part one
This Will Destroy You vierde dit jaar uitvoerig de tiende verjaardag van zijn zelfgenaamde tweede met een heruitgave en een stel bonusnummers. De Texaanse postrockers hebben zich echter niet voltijds in nostalgie gewenteld, want nu is er ‘New others part one’, hun vijfde. Keert This Will Destroy You onder invloed van al dat gevier terug naar de melodische rijkheid van de beginjaren, of gaat de band verder op de eerder donkere koers die sinds ‘Tunnel blanket’ bevaard wordt? Je hoort het vandaag. (Stan)