In navolging van zijn laatste album ‘Hurry up tomorrow’, brengt The Weeknd een gelijknamige film uit met naast zichzelf in de hoofdrollen ook Barry Keoghan en Jenna Ortega. Wij zagen de early fan screening en onthouden dat er sowieso schoonheid zit in iets nieuws proberen, los van de uitkomst. (Spoiler alert)
Muzikaal is de carrière van Abel Tesfaye of The Weeknd ondertussen wel geslaagd. Op acteervlak valt dat echter nog wat tegen. Met een eerste cameo als The Weeknd in ‘Uncut gems’ van de Safdie broers deed Tesfaye niet veel verkeerd. Het was vooral in zijn reeks ‘The idol’ dat het mis liep. Daar slaagde hij er niet in een overtuigend verhaal – of acteerprestatie – neer te zetten. De verwachtingen waren dus niet al te hoog bij de openingsscène van de film.
We waren dan ook al volop bezig terwijl de begincredits nog over het beeld rolden wanneer één van de eerste nummers (‘Wake me up’) werd opgevoerd. De gedachte dat dit één langgerekte chronologische videoclip zou worden met wat halve dialogen als bindmiddel, konden we gelukkig niet voltooien. ‘Hurry up tomorrow’ werd gelukkig wel een ‘echte’ film.
Of het ook een echt goede film werd? Dat laten we in het midden. Er valt zeker wel wat op te merken. Zo vallen de personages nogal vlak uit. Barry Keoghan speelt als Lee een prototype slechte manager die vooral aan zijn opbrengsten denkt. Blijkbaar is hij eveneens contractueel verplicht is om na elke vijf woorden ‘bro’ te zeggen. Viel er geen betere invulling te verzinnen? Of op z’n minst een minder verwarrende uitleg voor zijn Iers accent? Keoghan zijn personage lijkt geïnspireerd op dat van La Mar Taylor, diegene waarmee The Weeknd in het echte leven van school stapte om samen hun dromen na te jagen. La Mar is vandaag onder andere The Weeknd zijn creatief directeur en was slim genoeg om enkel wandelend in beeld te komen.
Qua verhaal schuwt ‘Hurry up tomorrow’ ook wat diepgang. Het blijft nogal vaag waarom Jenny Ortega als de geobsedeerde Anima een huis in de fik steekt en het is nogal voorspelbaar dat playboy The Weeknd toch één iemand binnen liet en nu met een gebroken hart drank en andere consoorten nodig heeft om verder te kunnen op tournee. Op TikTok gaat deze scene intussen viraal over de knappe acteerprestatie van de Canadees. Alleen, wat hadden we anders verwacht? The Weeknd is zoals we die leerden kennen vanaf ‘Trilogy’. Een gekweld personage actief in het nachtelijk leven, die worstelt met zijn roem en eenzaamheid en gebukt geraakt onder de verwachtingen van zijn fans, zie Jenny Ortega’s Anima. Ook karakteristiek voor The Weeknd, een vleugje mysterie. Wie als fan kijkt met de hoop om de mens achter de artiest te zien, hoeft er niet aan te beginnen. Tesfaye speelt The Weeknd en niet omgekeerd.
Dat doet Tesfaye trouwens behoorlijk, en wanneer hij zijn voicemail staat te brullen vooraleer hij weer eens het podium op moet, geloven we hem echt even. Die scène is één van de vele die baat heeft van de camera pans die regisseur Trey Edward Schults rijkelijk gebruikt. Want goed in beeld gebracht, is het allemaal wel. Er zitten echt goeie shots tussen, de clubscène is bedwelmend en de muziek van het album goed ertussen gewoven. Voor fans van The Weeknd heeft ‘Hurry up tomorrow’ dus zeker iets te bieden, de pure filmliefhebber kan wat minder enthousiast zijn. Maar los van de tekortkomingen, valt het niet gewoon aan te moedigen dat een artiest eens iets nieuws probeert? Misschien is proberen hier wel belangrijker dan het eindresultaat.