De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
We bundelen onze vangsten ook in een spotifyplaylist. Zo heb je altijd een staalkaart van Belgisch talent binnen handbereik.
Wie bij Hydrogen Sea nog altijd alleen maar denkt aan duo Birsen Uçar en Pieterjan Seaux, heeft het mis. Het koppel had geen koudwatervrees en ging full band met daarbij onder andere Patricia Vanneste (Balthazar). Dat leverde al fijne singles als ‘Flogsta’ op en met tweede plaat ‘Automata’ in het verschiet (release op Record Store Day), loste de band nu ‘Cold water’, waarop we een minder steriel, meer dansbaar Hydrogen Sea te horen krijgen. Hun AB-show van 25 april is uitverkocht. – Quinten
Zo’n twee jaar kroop er een nieuwe telg vastberaden uit de Vlaamse underground, die donkere wave leek te willen verzoenen met ijle melodieën en holle electronica. Nogal dreigend Vaal gedoopt, kwam de band van Timo Bonneure, Arjen Verswijvelt en Jelle Wulleman al even duister binnen met ‘Knopen’. Live wapenfeiten volgden op onder meer Different Class en The Sound Of The Belgian Underground, maar het trio releasete verder niets. Tot nu – hier is ‘Fanfare’. Wazig zweven er allerlei synths door elkaar en hoor je in de verte een gitaar huilen, en als dat nog niet hypnotisch genoeg mocht zijn, helpt de vervormde, repetitieve beat wel dat laatste beetje. Nota bene opgebouw uit een sample die Vaal ging halen op een Ledebergse carnavalsstoet. Of hoe je de Vlaamse grijsheid naar avant-garde verheft.
Als er twee scenes waar het er in ons land de voorbije jaren bijzonder onstuimig en interessant aan toe ging, laat het dan de jazz en de hiphop zijn. Genres die elkaar wel vaker hand reiken, gecombineerd met rappers de moedertaal niet schuwen, en dan kom je als vanzelf uit bij Okkupeerder. Dit Gentse collectief telt twee MC’s, goed voor rhymes in het Nederlands én het Frans, die zich rond de hitsige grooves van een jazzband wentelen. Tel daarbij een portie poetry slam, een lading funk en wat fusion als afkruiding, en de ep ‘Ergens onderweg’ stelt zich haast als vanzelf aan je voor. Het plaatje kwam al enkele weken geleden uit, maar check gerust nog deze ‘Floes’ als visitekaartje.
Probeer te volgen: een band die er binnenkort mee stopt, lost een nieuwe track, maar die dateert eigenlijk al uit 2011. Wat? Wel. Freaky Age heeft het plan opgevat om, alvorens ze er een punt achter te zetten, nog een laatste ep te releasen met 8 onuitgebrachte songs uit hun 15-jarige carrière. ‘Nothing ever changes’ houdt het opvallend gebald en uptempo, al blijft er daarin genoeg ruimte voor een vinnig snarenspel, een schel solootje en uiteraard die karakteristieke vocals van Lenny Crabbe. Brusselse britpop, quoi.
Millbrooks doet waarschijnlijk niet meteen een belletje rinkelen, maar wie een selectie voor De Nieuwe Lichting op zak heeft steken nog voor zijn debuutsingle te lossen, heeft toch al een stevige adelbrief te pakken. Die debuutsingle losten de West-Vlamingen vorige week met ‘Red light district’. Daarop heeft de band goed geluisterd naar de grote voorbeelden uit de britpop en scheuren ze stevig door, maar houden ze het net afgelikt genoeg voor het grote publiek. Studio Brussel? – Quinten