De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar die ruwe diamantjes komen niet altijd meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Onder Verse Vangst serveren we wekelijks een handvol nieuwe Belgische nummers die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. Support your local scene!
Herrezen uit de assen van het Limburgse Mantis brengt EASE met zijn eerste single een geslaagde mix van dromerige shoegaze en postrock. Het ingrediënt dat het viertal toevoegt – sinds Mantis er besloot de brui aan te geven – zijn zweverige vocals die, rijkelijk gedrenkt in een pot met galm, zorgen voor een boeiende en melodieuze toets. Herkenbaar zijn de voortstuwende drums en verschroeiende gitaren die alles tot een complementair geheel kneden. Voor zij die DIIV, Slowdive of zelfs Deafheaven al eens door de speakers jagen, is het vooral uitkijken naar meer en hopen dat EASE snel zijn weg naar de planken vindt. (Jens)
Je hebt ze in je betere Gentse muziekzaal of festivalweide afgelopen zomer misschien al aan het werk gezien, maar een officiële release bleef, ondanks de bijzonder energieke shows van de twee (en het potentieel dat daarin zit), uit. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn en dus treden Lander Gyselinck (Stuff., Hihats In Trees, Beraadgeslagen) en Adriaan Van de Velde alias Pomrad op als Lander & Adriaan. Het meest in het oog springende zijn natuurlijk de karakteristieke knotsgekke synths en glitchy samples die Van de Velde zowel live als nu op deze single verwerkt. Ook positief is het feit dat het duo in april met een debuutplaat uitkomt. Aftellen geblazen.
Hoewel Justine Bourgeus meer en meer haar strijkerskunsten omarmt en etaleert in haar muziek, zijn het vooral de trippy beats waar ze Tsar B mee uit de grond stapte die het legwork doen in haar discografie. In ‘Cruel’, een outtake van een concertfilm die ze vorig jaar uitbracht, lagen strijkersarrangementen meer op het voorplan. Bij het uitbrengen van die single beloofde ze dat het volgende nummer minder dramatisch zou zijn. Met ‘Trophy’ houdt ze woord bij daad. De track omkapselt heerlijk dromerige productie.
Lara Chedraoui en co hebben hun comeback, of hoe je het ook noemt, hoegenaamd niet gemist met ‘Liquid love’. Het is de eerste plaat voor Intergalactic Lovers in pakweg zeven jaar en die klinkt enorm bevrijdend, warm, dansbaar en teder. Allemaal tegelijk. Op zich kregen we al een resem singles mee van de band in afwachting van de plaat. Nu de plaat eindelijk uit is, zetten we alsnog graag even ‘In limbo’ in de schijnwerpers. De deep cut perfectioneert namelijk de bands’ stiekeme dansbare sound.
Van een comeback naar een debuut. Caspar Auwerkerken is nieuw binnen het hele muziekwereldje en brengt met ‘Hyacinth’ een bij de keel grijpende debuutsingle uit. Al heeft het veel voeten in de aarde gehad om tot de single te komen. De man is namelijk al een tijdje aan het experimenteren met songs en demo’s aan het opnemen. Een eerste eptje zou naar verluidt voor ergens dit jaar zijn. VI.BE maakte afgelopen zomer overigens deze fijne mini-docu, die hem meteen op een knappe manier aan het grote publiek introduceert. En met ‘Hyacinth’ heeft hij z’n start alvast niet gemist.