Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

Een specialleke om mee te beginnen, deze week: we houden niet één, niet twee maar drié volledige plaatjes onder de loep. Speciaal voor Cassette Story Day (een soort allusie op Record Story Day, obviously) bracht Belly Button Records enkele unieke releases uit. Het Antwerpse label – dat je misschien kent via MOAR, Leopard Skull of O’Grady – is erg DIY en heeft van cassettes een beetje z’n handelsmerk gemaakt. ‘The blonde koala show’ bestaat dus uit drie delen, en toont min of meer de slaapkamerprojectjes van Rafael Valles Hillario (MOAR), Brent Pauwels (Voodooland) en Samuel D’Hoore. Lofi garagepop, wazige psych-toestanden of akoestische korte liedjes met een hoek af: laat Bront, Deathstar Macgyver en At The Office je zonnige zondag nog meer inkleuren. Alle releases vind je hierzo.

Verstop uw decibelmeters of sla ze maar meteen kapot, want 30,000 Monkies heeft een nieuw nummer de wereld ingestuurd. ‘Tom wanxxx’ is de tweede track die de Gentse lawaaimakers van ‘Starrrrrrrring vrijgeven – die verschijnt dan weer eind deze maand. Deze opdoffer van zo’n 30 seconden kan je bezwaarlijk een song noemen, maar laat het gewoon maar even bezinken en druk gerust op replay. En apprecieer daarna vooral de humor en ironie die de aapjes weleens durven binnensmokkelen in hun band en muziek.

Meer intense geluiden uit het Gentse kwamen deze week van Raveyards (foto). De band rond allround veteranen Stefan Bracke en François Demeyer verbaasde ons vorig jaar al met mini-album ‘KYEM’ – een diepe mix van triphop, electronica en sludgy invloeden – én door hun boeiende live-setting vol projecties. ‘Shampoo’ klinkt verrassend toegankelijk en drijft grotendeels op duidelijke vocals; tot ijle beats en psychedelische synths het geheel tóch overnemen en er iets bijzonder trippy van maken.

De Oost-Vlaamse hoofdstad blijkt extreem goed vertegenwoordigd, de laatste tijd. Falling Man lanceerde de voorbije eveneens week zijn tweede plaat – de band mocht een uitverkocht Democrazy-concert in Nest op z’n conto schrijven – en daar hoorde ook nog een extra single bij. ‘My ghost’ kruipt dreigend voort onder een soort vertraagde krautrock-vibe, tot het sluipend gif van die scherpe riffjes uiteindelijk érg doeltreffend blijkt – Wouter Vlaeminck (deed al The Guru Guru, Tóman en Korsakov) zat deze keer achter de knoppen bij het viertal, en dat hoor je.

Ook de Brusselaars van BRNS brachten onlangs hun tweede langspeler uit. Hoewel het geheel van ‘Suger high’ ons nog een beetje op onze honger liet zitten, leek single ‘Encounter’ toch bij de betere tracks op dat album te horen. De hoekige gitaartjes clashen aangenaam met die strakke synths, en ook stemgewijs hoorden we Tim Philippe het lang niet zo interessant maken. Verder ook classic BRNS: de prominente percussie en steeds sterke videoclips.