De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Sinds dit jaar bundelen we onze vangsten in een Spotifyplaylist. Zo is er altijd een staalkaart van Belgisch talent binnen handbereik.
Dat blackwave. (foto) het voorbije jaar vriend en vijand verbaasde met z’n revelatie-status, is een serieus understatement. Uitverkochte venues, miljoenen streams, grote spots op festivals en bakken airplay: Jaywalker en Will(em Ardui) deden het met niet meer dan één ep’tje. Intussen werkt het duo aan een volwaardig debuut, en daaruit is dit nieuwe ‘Whasgood?!’ een eerste voorsmaakje. The Roots, Nas, Mos Def, Common: zowat elk hiphopcoryfee loert om de hoek in de funky, 90’s-samplesound doorheen de track, en dat is uiteraard positief: blackwave. biedt zo een fijn én nodig evenwicht aan alle sad boy mumble rap die de laatste tijd het internet overneemt.
Gisteren mochten we hier de première meegeven van Nachtwinkel zijn ‘Lung beach’, een lofi beatnummer dat volgende maandag in het grotere geheel van de ‘Poney club’ verschijnt. Die tape verzamelt tien uiteenlopende Brusselse artiesten, die allen uitblinken in niet zo voor de hand liggend genres als slow jam of left field house. Ook Fat Trout Trailer Park staat erop, met dit ‘Crimson faces and painting’. Het hitsige, disco-garagenummer balanceert tussen kitch en cool en zou zich daardoor eigenlijk meteen kunnen lenen aan een ironische straatdanscène uit een B-film. Ofzoiets.
Yuko, de folkpopgroep rond Kristof Deneijs, bestaat dit jaar tien jaar. Vaak doen bands dan iets bijzonders, en dat leek ook het Gentse vijftal een goed idee. In oktober brengen ze in dat kader ’10 years of staring back’ uit, een nieuwe plaat waarop herwerkte oude songs gebundeld worden met enkele nieuwe liedjes én eerder onuitgegeven nummers. ‘The view’ is de eerste single daaruit, en laat meteen zien dat Yuko z’n melancholische eigenheid nog volop weet tentoon te spreiden. De minimalistische melodieën in het nummer komen voort uit weinig meer dan enkele prikkelende gitaartokkels, aangevuld met de krachtige fluisterstem van Kristof. Je moody herfstplaat komt dit jaar van Yuko, dat staat nu al vast.
De muzikale duizendpoot in Milan Watermoeskerken verleende in het verleden z’n zessnarige diensten aan Flying Horseman en Condor Gruppe, terwijl hij ook verantwoordelijk was voor één helft van de synthgelaagde sound van Mittland Och Leo. De Antwerpse multi-instrumentalist uit zich echter al enkele jaren ook met een soloproject: onder Milan W. creëert hij hele tapijten aan ongrijpbare electronica. Zijn debuutplaat ‘Intact’ sierde zo prompt onze Belgische top 5 in 2016, en intussen is Milan er met een tweede album, ‘Envelope’. De IDM- en ambientvibes op ‘Heraldic snippets’ geven een perfecte inkijk in het rijke elektro-universum van de muzikant: zowel invloeden pioniers als Jerome Jarre of Kraftwerk als recenter experiment van Andy Stott of Jan Jelinek komen voorbij op dit grillige huzarenstukje.
Het was Bed Rugs die de pitch van Yonder Trips meegaf, deze week. ‘A fresh new spin-off’, klonk het. Onze interesse is voor minder gewekt. Na Noah Melis met Shy Dog komt ook andere spilfiguur Yannick Aerts met een nieuwe band naar buiten, en als je op eerste worp ‘Packing heat’ mag afgaan, mag het voor de gitarist duidelijk nog een pak psychedelischer dan bij Bed Rugs. Exotische percussie, allerlei natuurachtige field recordings en licht dissonante synths fuseren immers tot een hypnotiserend, bijna outer space soundscape, waarbij de enige bekommernis eigenlijk is dat het maar twee minuten twintig duurt.