Hypopotomonstosesequipedaliophobia. Ironisch genoeg gekend als de fobie voor lange woorden, alsook de titel voor het debuut van Hypochristmutreefuzz dat drie jaar geleden uitkwam. Anno 2020 is de band volwassen geworden en brengt ze haar tweede album ‘Hypnos’ uit. We vroegen zanger Ramses Van den Eede wat de inspiratie was voor de nieuwe plaat.
Op Facebook omschrijft de band zichzelf als een neo-zunk band, iets waar we ons weinig bij kunnen voorstellen. “Dat is een oud verhaal. Mijn vader (acteur Peter Van den Eede, nvdr) zat ooit in een band genaamd ‘Hockypockyicecreamwithmorrissirupandketchupband’. Hij zong en klopte op de achterkant van een buffetpiano. Ik vroeg hem welk soort muziek ze maakten, en hij antwoordde met ‘zunk’. Toen zei ik: ‘ok, dan maken wij neo-zunk’. Dat was een mopje, eigenlijk. Iemand zei daarop dat het leek op Zappa meets punk en wij vonden dat interessant. Het is echter niet zo dat wij geïnspireerd zijn door Zappa.”
Zappa stond nochtans bekend als een conceptuele artiest. Ramses schrijft zijn nummers op gelijkaardige wijze. Ook voor ‘Hypnos’ had hij een verhaal voorbereid. “Er zit een samenvatting verborgen in ‘ding-dong’, het eerste nummer op de plaat. Ik heb dat bewust gedaan zodat ik daarna de vrijheid had om qua thematiek te variëren. Het gaat over iemand die niet meer buitenkomt en enkel nog ‘s nachts leeft. Hij vermijdt menselijk contact uit de vrees dat hij ontgoochelend overkomt. Hij ziet in alles verval en ziet geen hoop op een nieuw leven. Op een bepaalde dag is er iemand op bezoek, genaamd Hypnos, de verpersoonlijking van de slaap. In plaats van naar bed te gaan, gaat hij in gesprek met het wezen.”
De parabel lijkt recht uit een fictieroman te komen. Naar eigen zeggen heeft Ramses echter niet de discipline om een boek neer te pennen. “Ik wou het verhaal eerst uitschrijven in een boek, maar ik ben daar te chaotisch voor. Ik schrijf wel graag, voornamelijk mijmeringen op Facebook. Ik heb te weinig structuur om een boek te schrijven, dus ik vond het een beter idee om het in mijn muziek te verwerken.”
Met ‘Ode to the night’ bracht de groep al een single uit die een lofzang brengt aan de nacht. Behoort Van Den Eede zelf tot deze groep? “Niet iedereen in de band is een nachtmens, maar ik wel. Ik slaap heel graag, maar ik vind het moeilijk om de tocht naar het bed te maken. Ik ben heel graag wakker in de nacht. In de Griekse mythologie is de nacht de moeder van Hypnos, de slaap. Ze wordt afgebeeld als een gevaarlijke, bloedmooie vrouw die onbereikbaar is. De nacht heeft iets gevaarlijk. Je kan bestolen of in elkaar geslagen worden, maar het is tegelijk ook het moment waar er geflirt wordt en er nieuwe ontmoetingen plaatsvinden. Dat vind ik heel aantrekkelijk. De tegenstellingen, het gevaar en de erotiek.”
Op de tweede single van het album, ‘Used to be’, lijkt het alsof iemand geviseerd wordt. De voormalige mindset van het hoofdpersonage wordt omschreven en uitgedaagd. “Er is ruimte voor interpretatie, maar voor mij gaat dat nummer over het verliezen van de naïviteit en het cynischer worden. Er bestaat een foto van toen ik een kleuter was op vakantie met een chocoladesigaret in mijn mond. Een vriend van mijn vader had mij vast en blaast zijn rook uit naast mij, zodat het lijkt alsof ik aan het roken ben. Die foto zou nu politiek incorrect zijn en op hatelijke commentaar stoten, ondanks dat onze ouders ons wel een goede opvoeding hebben gegeven. Versta me niet verkeerd. Ik vind het ook problematisch dat er een tijd was waarin je chocolade sigaretten voor kinderen kon krijgen, laat staan dat ik kinderen zou willen aanzetten tot roken, maar soms heb ik wel heimwee naar die naïeve onwetende periode. Een verlangen naar die live and let live cultuur van de jaren negentig en stiekem ook een beetje naar de rock and roll van dat decennium. We zijn echt een brave generatie hoor.”
Aan de andere kant is er ook ruimte voor introspectie op de single. “Bijna iedereen geeft commentaar over hoe de wereld in elkaar zit, maar eigenlijk zijn we allemaal ‘one of those guys.’ Iedereen is een influencer, lobbyist of pseudowetenschapper, zoals we in het nummer zeggen. Alles is niet zwart-wit, maar extreem grijs. Het leven is veel genuanceerder dan het lijkt, maar we roepen op oppervlakkige wijze naar elkaar. Het is een beetje de polarisatie in onze maatschappij. We zijn veel extremer, maar we prediken ook de hele tijd voor eigen parochie. We gaan alleen in de digitale wereld in conflict. We gaan nooit in gesprek met mensen die anders denken en zitten in onze eigen sociale bubbel waar we elkaar bevestigen. Iedereen leest de media die zijn eigen standpunt bevestigt. Dat is triest want zo geraak je geen stap verder. ”
‘Hypnos’ verschijnt 27 maart via Noisesome Recordings.
Hypochristmutreefuzz heeft (onder voorbehoud) optredens gepland in Gent (11.04, Jacobus Cultuurcentrum), Eeklo (24.04, N9), Aarlen (08.05, L’entrepôt) en Hasselt (10.05, Muziekodroom). Een overzicht vind je op de Facebookpagina van de band.