Het is half september, je twijfelt of het zal regenen of dat de zon zal schijnen. Één ding is zeker: wij hebben een afspraak met Kristof Uittebroek, die ons zal vertellen over zijn nieuwe alter ego: August Albert.
Indiestyle: Hey Kristof, uiteraard kent iedereen jou van de band Customs. Nu kom je op de proppen met een soloproject, August Albert. Had je al lang de plannen om zoiets te realiseren?
Concrete plannen eigenlijk niet, maar het was wel iets waar ik al heel lang mee speelde. Ik had helemaal geen ambities om een soloproject te doen, het was niet zoiets van “ik heb geen zin meer op in een groep te spelen”, dat was zeker niet de motivatie. Ik had wel behoefte om, buiten de grenzen van Customs, een heel ander soort muziek te kunnen maken. Sommige van de nummers op de plaat zijn al zo’n 2 jaar oud, toch in embryonale vorm. Ik had echt zin om met dat soort muziek aan de slag te gaan. Omdat we met Customs beslisten om het derde album op te nemen zonder ondertussen op te treden, vond ik dit een goed moment om met mijn eigen nummers naar buiten te komen.
Indiestyle: Iedereen vraagt zich natuurlijk af hoe het met Customs verder moet. Wordt de band een tijdje on hold gezet?
Customs wordt eigenlijk niet on hold gezet, alleen geven we onszelf nu een jaar om aan de nieuwe plaat te werken, zonder optredens tussendoor.
Indiestyle: Zitten er nog soloprojecten aan te komen van andere bandleden?
Voor zover ik weet niet, maar je weet dat natuurlijk nooit (lacht).
Indiestyle: Genoeg over Customs, we zijn hier om te praten over August Albert. Door twee van je voornamen te gebruiken wordt nog eens extra benadrukt dat het om een soloproject van jou gaat, is dat bewust gedaan?
Ja, want eigenlijk vond ik het jammer dat ik een andere naam moest kiezen. Het liefst had ik het nieuwe project ‘Kristof Uittebroek’ genoemd, maar ik vond dat die naam zo slecht klonk, en zo weinig uitstraling had dat ik wel iets anders moest kiezen. Toch wou ik iets dat heel dicht bij Kristof Uittebroek lag, ik wou helemaal niet dat ik een bepaald typetje zou moeten spelen, want het is een zeer persoonlijk project.
Indiestyle: Wij associëren de atmosfeer rond August Albert met de leefwereld van bijvoorbeeld James Bond, bovendien heb je als albumtitel ‘You Watch Too Many Films, My Dear’ gekozen. Zijn films een grote inspiratiebron voor je?
Ja, vooral de muziek van films. Vooral die van oudere films, zoals James Bondfilms. Tegenwoordig worden soundtracks aan de lopende band gemaakt, door mensen die aan de computer zitten, om gewoon wat geluidsvulling te hebben. In de oudere films betekende het echter veel om de soundtrack te mogen maken, dan was je pas echt groot. Muziek van toen, zoals bijvoorbeeld Henry Mancini, daar ben ik al heel lang mee bezig.
Indiestyle: Mensen die de eerste keer naar ‘Such A Fool’ luisterden, spreken vaak van een aangename song, die toch een beetje in het verlengde van het Customs-geluid ligt. Gaan we op de plaat muzikaal gezien nog grote verrassingen tegenkomen of is dit de algemene sound die we mogen verwachten?
‘Such A Fool’ is misschien we het meest brave nummer van de plaat, dat misschien wel het dichtst bij Customs aanleunt. Andere dingen op het album gaan veel verder. Nu heb ik er een beetje spijt van dat ik niet direct iets extremers heb uitgebracht, zo was de link naar Customs veel verder weg geweest.
Indiestyle: Dat geloven we best, wanneer we bijvoorbeeld ‘Don’t Wait Up For Me’ opzetten (het leuke deuntje kan je beluisteren bij de teaser ‘Being Followed’), horen we een veel bredere song, waarbij de andere invloeden duidelijker worden.
Volledig akkoord, dat wordt dan ook de tweede single. We hebben heel lang getwijfeld in welke volgorde we de twee singles gingen uitbrengen. Achteraf heb ik een beetje spijt dat we dit nummer niet eerst hebben uitgebracht zoals ik al zei. Bij dit lied is het verschil met vorig werk veel groter, dat had misschien voor meer duidelijkheid gezorgd.
Indiestyle: Blijkbaar speelde je de meeste instrumenten zelf in op de plaat, is dat proces van opnemen niet heel anders dan met een groep?
Ja en nee. Met een groep speel je in het begin wel samen, maar daarvan neem je alleen de drums op, daarna bouw je het nummer stukje per stukje op. Nu heb ik eigenlijk hetzelfde gedaan: een drummer gezocht om samen een basisversie mee op te nemen, waarna ik alles, buiten de drums, wiste en weer begon op te bouwen. Nu kon ik dat alleen doen, wat knutselen aan mijn eigen werk, dat is wel leuk. Het heeft zijn voor- en nadelen: je kan alle beslissingen nemen, maar je moet ze ook zelf nemen. Een plaat maken is constant twijfelen, in een groep kan je elkaar als klankbord gebruiken, terwijl ik nu op mezelf was aangewezen, en daar word je soms wat onzeker van.
Een plaat maken is constant twijfelen
Indiestyle: Live zal dan toch een band voorzien worden, hoe heb je die samengesteld?
Ook dat wordt iets nieuws voor mij: het is een band van zeven man, waar onder meer blazers bij zijn. Eerst en vooral heb ik muzikanten gezocht die zelf van dit soort muziek houden, dat moet volgens mij, om zo’n nummers te spelen en zo’n sound te creëren. Bijgevolg kwamen er niet zo heel veel muzikanten in aanmerking. Ik heb dus wel wat geluk gehad. Het is wel zo dat wanneer je zo één iemand vindt, die persoon dikwijls nog andere vrienden kent die er ook voor in aanmerking komen. Je moet zorgen dat je één of twee muzikanten vindt, en dan volgt de rest snel.
Indiestyle: Heb je voor jezelf een houdbaarheidsdatum op het project geplakt, of zie je nog een lange toekomst voor August Albert?
Eerst en vooral hang je natuurlijk af van het publiek, wanneer niemand je platen wil kopen of uitbrengen sta je nergens. Als het van mij afhangt is het iets wat ik altijd zal blijven doen, het is iets wat ik helemaal alleen kan doen, waarbij ik niet afhankelijk ben van andere mensen. Een groep is altijd een tijdelijke alliantie. Buiten The Rolling Stones beperkt de levensduur van de meeste bands zich tot 5, 10, of misschien 15 jaar, dat is wel iets wat in je achterhoofd zit. Terwijl ik met August Albert, in principe, de rest van mijn leven verder kan.
Indiestyle: Je muziek heeft duidelijk hoorbare invloeden, en mensen zullen er maar al te graag gauw de stempel retro op willen kleven, heb je daar moeite mee?
Ja, maar dat is ook niet meer jammer dan eender welke andere stempel. Mensen willen altijd een stempel, als het dan die moet zijn is het voor mij oké. Van mij mogen mensen het gerust ouderwetse muziek noemen, ik beschouw dat als een compliment. Ik ben niet diegene die zegt dat vroeger alles beter was, maar ik vind dat er bepaalde dingen in de muziek verloren gaan die af en toe een duwtje in de rug verdienen. Daar wil ik wel graag aan meehelpen.
Indiestyle: Denk je dat veel Customs-fans dit project zullen waarderen? Of verwacht je dat August Albert ook andere categorieën van muziekliefhebbers zal aanspreken?
(begint al halverwege de vraag te grijnzen) Dat is de vraag die iedereen stelt, terwijl ik het antwoord moeilijk kan voorspellen. Ik heb al van veel trouwe Customs-fans goede reacties kregen. Ook kreeg ik al de reactie dat mensen niet verrast zijn dat zoiets van mij komt, ze hadden het al in mij gezien, ik heb dus de indruk dat de stap niet zo groot is. Customs heeft natuurlijk ook, in de fanbase, een kleine kern van echte New Wave-fans. Ik vermoed niet dat zij het nieuwe werk geweldig zullen vinden.
Indiestyle: Toevallig zit er een grote New Wave-fan voor je, maar één die ook het werk van August Albert apprecieert.
Misschien dan wel. Ik probeer daar zo weinig mogelijk bezig mee te zijn. Ik vind niet dat ik muziek mag maken, en tegelijk al mag denken: “Wie gaat dat allemaal leuk vinden?”. Ik wil gewoon laten zien: dit is wat ik doe, dat is de manier waarop ik mezelf uitdruk. Je m’en fous wie dat goed vindt en wie niet. Toch kan je niet zeggen dat het je niets doet. Wanneer je achteraf veel goede reacties krijgt ben je daar blij om, terwijl de slechte je raken.
Indiestyle: Welke situatie is volgens jou het best om de cd een eerste luisterbeurt te gunnen?
Ik denk dat het de perfecte tijd van het jaar is, een beetje indian summer. Het zou leuk zijn om in een woonkamer te zitten waar veel zon binnen schijnt, in de late namiddag, half vijf, half 6. Je drinkt een Pastis, wandelt wat rond, terwijl de muziek speelt kijk je naar buiten en denk je na over het leven en over de herfst die gaat beginnen. Op de achtergrond hoor je dan iemand die erover zingt.
Indiestyle: Ik denk dat dat een heel mooi besluit is om het interview af te ronden. Dank je voor het gesprek
Graag gedaan, bedankt om tot hier te komen.
August Albert live zien kan voor het eerst vanavond in de Botanique, het is tevens de releaseshow (info en tickets). Op 25 oktober speelt hij in Breda (Ik Zie U Graag @ Mezz, info en tickets) en op 18 december in Leuven (Het Depot, info & tickets).
Album verdeeld door Universal Music