Onlangs ontmoetten we Liesa Van der Aa, die net haar debuutalbum ‘Troops’ uitbracht. De bezige bij oogt geïnspireerd, maar zegt een vermoeiende periode achter de rug te hebben.
Indiestyle: Hoe voelt het om je plaat los te laten op de wereld?
Liesa: Goed, maar ook onrustig. Voor mij is iets nooit af en klaar, en deze plaat is dat evenmin. Het is een soort momentopname. Van vorig jaar tot nu. Op naar de volgende.
Indiestyle: Je plaat is opgenomen in Berlijn en je hebt tien video’s gemaakt. Hoe kwam je op dat idee?
Liesa: Ik heb tien verschillende nummers opgenomen in Berlijn en aan tien mensen gevraagd een videoclip te maken. In vijf video’s doe ik zelf mee. Het idee kwam van mijn manager. Hij is een soort van peter en zoekt samen met mij de juiste richting voor de plaat. We gaan de liedjes niet direct op de radio krijgen, dus moeten we een totaalpakket aanbieden. We zeiden: ‘iets wat onmogelijk is, is tien video’s maken’. Als je tegen mij zegt dat iets onmogelijk is, denk ik dat het wel gaat lukken: zonder belemmering denken en vervolgens zien wat haalbaar is. Ik ben dan op zoek gegaan naar tien regisseurs. Ieder kreeg volledig carte blanche en was enthousiast. Ik sta ervan versteld dat iedereen er zo door geïnspireerd raakt.
Indiestyle: Maakte je de plaat in eigen beheer?
Liesa: Dat is het verstandigste om te doen, want ik wilde mijn eerste cd op mijn manier doen. Het moet natuurlijk wel financieel haalbaar zijn, maar dat lukt. Wat ik wel heel leuk zou vinden, zijn buitenlandse labels, zoals Daniel Johnstons Eternal Yip Eye Music record label, waar je artistiek aan gelinkt wordt.
Indiestyle: Je bent al een tijdje bezig, maar voor de grote menigte nog niet echt doorgebroken.
Liesa: Een plaat opnemen is zo fantastisch, je wilt dan natuurlijk ook een publiek en erkenning. Maar de vraag is of ik wel moet doorbreken. Ik ben op veel verschillende manieren met muziek bezig zoals voor theater en zo. Het is niet allemaal zo voor de hand liggend, maar ik weet niet of dat erg is. Het volk is heel belangrijk, maar ik maak wat ik denk, wat ik wil. Wat ik nu doe, is live spelen en ook veel composities maken achter de schermen.
Het volk is heel belangrijk, maar ik maak wat ik denk, wat ik wil
Indiestyle: Welke weg heb je tot hiertoe afgelegd?
Liesa: Ik heb school gelopen in Antwerpen en ben daarna vrij snel mogen beginnen als actrice in het Toneelhuis. Ik schreef ook muziek voor de mannen van FC Bergman, een jong theatercollectief. Voor bepaalde voorstellingen mag ik de muziek schrijven, zo werk ik momenteel aan de muziek van een opera die uitkomt in december 2013: naar het verhaal van Reinaert De Vos en herschreven door Josse De Pauw. Het wordt geen klassieke opera.
Indiestyle: Wie zijn jouw muzikale voorbeelden?
Liesa: Dat zijn er heel veel: van Händel tot Bach, van Nico tot Talk Talk, van blues en jazz tot electro en house. Lou Reed, David Bowie, PJ Harvey, Nick Cave, Einsturzende Neubauten en vele anderen.
Indiestyle: Probeer je steeds verder te experimenteren met je viool?
Liesa: Vorige week heb ik nog drie nieuwe pedaaltjes gekocht en een nieuwe loopstation. Het is belangrijk dat ik blijf zoeken naar klanken en dat het haalbaar blijft. Ik heb helaas maar drie sporen, wat echt niets is en het concept saai maakt. Mijn cd is heel groots en bombastisch. In de studio in Duitsland had de opnameapparatuur 64 sporen: drum, viool, zang, noem maar op. Ik had er op een bepaald moment 84, waardoor ik dus creatief oplossingen moest vinden. Ik hou erg van spelen met dynamiek, van gigantisch naar niks gaan. Ook in harmonieën wil ik ver kunnen gaan, zoals zeven stemmen tegen elkaar laten opboksen. Ik wil technisch groeien.
Natuurlijk ben ik nog maar 25, ik kan nog veranderen in een commerciële bitch
Indiestyle: Heb je ergens spijt van?
Liesa: Op muzikaal vlak heb ik enkel spijt dat ik geen conservatorium heb gevolgd, waardoor ik technisch minder onderlegd ben. Door het vele acteren ben ik de laatste jaren technisch wat verzwakt. Ik ben nog op zoek naar een eigenheid, naar wat een klank voor mij zou kunnen betekenen. Daar ga ik heel trouw en oprecht voor. Ik heb nooit het gevoel gehad ontrouw te zijn. Ik heb altijd alles gedaan zoals ik het wou doen en daar ben ik fier op. Natuurlijk ben ik nog maar 25, ik kan nog veranderen in een commerciële bitch (lacht). Alles lijkt tot nu toe te lukken, dus we zien wel.
Indiestyle: Moet je kiezen om uit te groeien in je muziek- of acteercarrière?
Liesa: Momenteel combineer ik beide, waardoor ik wel erg moe aan het worden ben. Het is ook nu dat het moet gebeuren. De laatste tijd beschouw ik mezelf iets meer als actrice. Acteren is heel interessant met goede teksten en toffe mensen. Ik kan dat niet opgeven, want theater is het hoogste wat je in acteren kan doen. In de teksten kan je zoveel gevoel leggen. Bij tv is dat iets minder, al heb ik laatst iets gedaan met Hugo Matthysen. Muziek maak ik al vanaf mijn vijfde. Een leven zonder muziek kan ik mij onmogelijk voorstellen, het is een basis voor mij.
(foto door Natalie Wynants)
Indiestyle: Hoe ziet een dag er zoal uit voor jou?
Liesa: De laatste weken sliep ik maar vier uur per nacht, dat was erover. Overdag werd er gefilmd: om half zes in de schminkstoel en overuren doen. Om 6 uur ’s avonds ging ik door naar het theater, ik had een hoofdrol. Vervolgens speelden we tot een uur of half twaalf. En ’s nachts moest ik nog teksten leren voor de volgende dag. In het weekend vertrok ik dan naar Berlijn. Het was zwaar, maar heel fijn. Doordat ik alles tezamen doe, behoud ik minder goed structuur. In de toekomst ga ik goed moeten blijven plannen. Gelukkig heb ik het management, een zus en veel vrienden die veel helpen. Het is belangrijk dat je goed omringd bent.
Indiestyle: Wat mogen we jou nog in de toekomst toewensen?
Liesa: Rust, voor mijzelf.
Liesa Van der Aa live zien kan de komende weken op volgende data en plaatsen:
16.02 Bourla, Antwerpen – info & tickets
29.02 Vooruit (via Democrazy), Gent – info & tickets
08.03 STUK, Leuven – info & tickets
23.03 4AD, Diksmuide – info & tickets
Een woordje uitleg bij de 10 videoclips, die je hier kunt bekijken:
10 nummers, 10 video’s. 10 kunstenaars, bekend en onbekend, werkten mee aan dit project. Geen van alle 10 kunstenaars hebben in het verleden video’s gemaakt voor zangers/muzikanten. Het was voor hen allemaal de eerste keer. Het enige wat ze van Liesa kregen was de muziek van de debuutplaat ‘Troops’. En uiteraard: carte blanche. Geen enkele inspraak van Van der Aa zelf. Deze video’s vormen geen coherent geheel. Ze zijn geen videoclips die je dagdagelijks ziet op MTV. Maar ze zijn allen, stuk voor stuk, kleine kunstwerkjes waarin je kan zien hoe grote en kleine namen vandaag hun kunsten tonen. Ze vragen je de tijd te nemen, om aandachtig te luisteren en te kijken. En je te laten nadenken over wat het woord videoclip al dan niet kan betekenen. Alsook te luisteren naar de hele plaat, waaraan Liesa het afgelopen jaar aan heeft gewerkt.
Album verdeeld door Bertus