België is een supergroep rijker en wel een die je vrolijk maakt met vrouwelijke gezangen: The Happy. Reinhard Vanbergen (violist van Das Pop) geeft tegengewicht aan het vrouwelijk geweld: Isolde Lasoen (drummer bij onder meer Daan), Naima Joris (pianiste en backing vocaliste bij Isbells) en de minder ervaren, maar nog zo getalenteerde Charlotte Caluwaerts (zus van de sopraan Elise Caluwaerts) en Janne Vanneste (zus van Brent Vanneste van Steak Number Eight). Naast de Gentse roots bracht hun liefde voor vintage muziekinstrumenten en vinylplatencollecties hen een jaar geleden samen. Vandaag komt hun poppy debuutalbum ‘Guilty pleasure’ uit. Op enkele geheime podia probeerden ze hun nummers reeds uit, maar binnenkort is deze bende her en der te lande te zien. Reinhard, Isolde en Charlotte konden we strikken voor een interview.
Indiestyle: Vanwaar de naam The Happy?
Reinhard: Het stond op een lijstje met allemaal mogelijke namen en The Happy was uiteindelijk nog niet bezet. Tegenwoordig heb je heel veel van die toffe namen waarvoor iemand al een Facebookaccount heeft aangemaakt en drie likes heeft of zo. Zo is het heel moeilijk om nog een nieuwe naam te vinden. The Happy was vreemd genoeg nog niet bezet.
Isolde: Je hoeft er geen speciale betekenis achter te zoeken, het bekt goed en visueel ziet het er ook tof uit. Een zelfstandig naamwoord maken van een bijvoeglijk naamwoord.
Reinhard: Je kan het op twee verschillende manieren zien: zo kan je de muziek als happy beschouwen. Ik zie het eerder iets sarcastischer, het hoeft niet per se zo happy te zijn. Die sarcastische visie hou ik wel voor mezelf natuurlijk (lacht). Voor Charlotte is het meer happy waarschijnlijk.
Charlotte: (Lacht) Het is ook iets wat we zelf moeten invullen. In het begin zeiden we nog: “pfff, die naam zegt niks”.
Isolde: Maar waarom moeten we per se een betekenis geven aan een naam? The Beatles, wat is dat dan? The Rolling Stones?
De eerste ruzie zal wel komen, dat hoort bij een groep. Dat is eigenlijk ook de bedoeling (gelach)
Indiestyle: Hoe is het om samen te werken?
Reinhard: Heel vrolijk, maar ook interessant door onze verschillende leeftijden. Zo is Janne nog maar zeventien; voor haar is alles nog heel nieuw, net als voor Charlotte.
Charlotte: Janne en ik hebben misschien minder ervaring, maar wel een heel frisse kijk op bepaalde zaken. Er is veel jeugdig enthousiasme en voorlopig zijn er maar weinig problemen.
Isolde: We zijn nog niet lang genoeg bezig om de negatieve kantjes te ontdekken, al gaan die er misschien ook niet komen.
Reinhard: Er is absoluut geen concurrentie onder ons.
Isolde: Meestal als je je irriteert aan iets in iemand, zijn dat trekken die je zelf ook hebt. Daarom is het wel goed dat we zoveel verschillen.
Reinhard: De eerste ruzie zal wel komen, dat hoort bij een groep. Dat is eigenlijk ook de bedoeling (gelach). Ik voel me pas op mijn gemak als de eerste ruzies gepasseerd zijn.
Isolde: Baa, dat moet ook niet hoor, dat is zo cliché. Is het omdat er in Das Pop misschien veel boel was? (lacht)
Reinhard: We waren toen ook leeftijdsgenoten en zaten erg kort op elkaar. Intensief toeren zonder ruzie te maken gaat niet.
Indiestyle: Hoe verliep het songschrijven?
Reinhard: Ik had al wat songs klaar en dan ben ik beginnen rondbellen. Eerst kwam Isolde en vervolgens bekeken we samen wie we er nog bij wilden.
Charlotte: Isolde en Reinhard kennen elkaar al heel lang van het conservatorium en wilden altijd iets samen doen. Isolde bracht dan Naima aan, die heeft vroeger bij Isbells gezongen en deed backing vocals bij Raymond van het Groenewoud. Reinhard had Janne een paar jaar geleden zien optreden.
Reinhard: Ja, gewoon op een feestje, ze speelde wat piano en liedjes. Toen was ze al een straf talent.
Charlotte: En dan kwam ik er via-via bij.
Reinhard: Via een vriend, toevallig allemaal op hetzelfde moment.
Indiestyle: Reinhard, hoe is het om met vier vrouwen samen te werken?
Reinhard: Wat mij echt opvalt is dat vrouwen veel beter zijn in multitasken (veel gelach rondom). Ze kunnen gemakkelijk hun instrument bespelen en zingen tegelijkertijd. Bij mij is dat een ramp, een van de twee is dan echt de shit. Bovendien is twee melodieën door elkaar mengen onmogelijk. Vrouwen kunnen dat wel en dat heeft een groot voordeel. Zo kunnen we de vier stemmen gebruiken terwijl ze ook hun instrumenten bespelen.
Charlotte: We zijn hoe dan ook één band. Zonder frontman of -vrouw.
Isolde: Ik voel geen verschil: ego’s zijn ego’s en bij een vrouw kan dat even erg zijn als bij een man.
Indiestyle: Titelsong ‘Guilty Pleasure’ is ook een hidden track?
Isolde: Van de platenmaatschappij mochten we maar twaalf nummers op de plaat zetten en we vonden dat die andere twaalf er absoluut op moesten. Toch moesten we iets met die ‘Guilty Pleasure’ doen en dan hebben we het maar als hidden track toegevoegd. Dat geeft het album ook een mysterieus kantje.
Reinhard: Zo blijft alles ook speels. Geef toe, het is toch een tof concept om je eigen titelsong te verbergen, niet?
De sax is vaak heel fout in popmuziek. Voor mij hoort de sax thuis in big bands, jazz, rockabilly en zo
Indiestyle: Het lied vermeldt geen guilty pleassure, wat zijn die dan?
Reinhard: Oorspronkelijk stonden die op het nummer, maar die ik heb geschrapt. Het blijft mijn groot geheim (lacht). Ze waren te dom, snap je? Muzikaal is de saxofoon er zeker één. Helaas hebben geen saxofoons de plaat gehaald.
Isolde: De sax is vaak heel fout in popmuziek. Voor mij hoort de sax thuis in big bands, jazz, rockabilly en zo.
Reinhard: Toch is de saxofoon opnieuw cool, kijk maar naar Sir Yes Sir.
Isolde: Je moet het wel in de juiste context plaatsen natuurlijk. Een van de mooiste nummers is ‘Old And Wise’ van The Alan Parsons Project. In de tijdsgeest is het natuurlijk wat aan de gladde kant, maar dat einde, dan zet die sax zijn klep open en aarghh… dan moet je dat nummer afzetten! Dat verpest alles zo.
Reinhard: Voor mij is het dan net Yesss… Het is zo leuk, maar iedereen weet dat het eigenlijk niet mag.
Indiestyle: Op viool mag je dan wel schel buiten de lijntjes kleuren?
Isolde: Dat vind ik iets anders. Het is moeilijker een sax smaakvol te doen klinken, maar dat is mijn mening. En strijkers, daar ben ik verliefd op.
Reinhard: Met strijkers kan je zeer dicht tot op de soundtrack van Bambi geraken en op die manier dan weer fout gaan. Bij de sax is dat veel te uitgesproken.
Charlotte: Precies, voor de rest denk ik dat iedereen wel zijn guilty pleasures heeft. Van auto’s over schoenen tot…
Isolde: Ik ga graag op hotel als het niet nodig is. Alles wat goed is, niet mag en teveel geld kost.
We zijn geen Spice Girls. We zijn allemaal sympathiek
Indiestyle: Wat is het doelpubliek: vrouwen of mannen?
Charlotte: Ik denk dat er vooral mannen gaan komen (lacht).
Isolde: Ik merk dat veel mannen optredens van Daan bijwonen omdat Isolde er drumt, maar er zijn ook veel vrouwen die dat enorm respecteren, die zeggen dan: ‘Ja, die zijn van ons!’ Ook gezien de mix van onze leeftijden denk ik dat we veel vrouwelijke fans zullen hebben.
Charlotte: Girl power!
Isolde: Bovendien zitten er geen bitches in de groep met een gemeen kantje, we zijn geen Spice Girls. We zijn allemaal sympathiek en hopelijk geraken we zo rapper bij het vrouwelijke publiek.
Indiestyle: Zijn jullie niet bang dat veel mannen afkomen op louter de uitstraling?
Charlotte: Dat is zo in het begin, maar gaat niet blijven duren.
Isolde: Het is sowieso riskant. Ik heb dat niet graag, maar het hoort er nu eenmaal bij. Gabriel Rios heeft ook veel fans die louter voor zijn looks komen. Dat is onvermijdelijk. Je mag zelfs een lelijkaard op de planken zetten, een podium erotiseert altijd.
Reinhard: Met mij erbij zijn we wel mooi in evenwicht.
Indiestyle: Lukt het om de drukke agenda’s samen te leggen?
Isolde: Dat is puzzelen.
Reinhard: Het vergt sowieso wat tijd, maar dan verdien je ook iets meer, dus dan kan dat. Als er deze zomer teveel shows bij komen zal ik er geen producties bijnemen. Met Das Pop zijn we nu gestopt, dus vormt geen probleem.
Isolde: Voor mij is het momenteel het moeilijkst omdat Daan tegelijkertijd een nieuwe plaat uitbrengt. Dan is het belangrijk goede afspraken te maken tussen de verschillende boekingskantoren. Voorlopig zitten we nog in België, dan kan dat. In het verleden heb ik zo vaak twee à drie shows gespeeld op een dag.
Reinhard: We zijn nog maar een beginnende band, bij twee afsluitende acts zou het veel moeilijker liggen.
Indiestyle: Is The Happy een eenmalig project?
Reinhard: The Happy is zeker geen eendagsvlieg, maar we gaan eerst eens zien hoe het live vlot. We willen hier zoveel mogelijk spelen om nadien in het buitenland te kijken hoe het daar loopt, zonder iets te willen forceren. En dan opnieuw een plaatje maken natuurlijk. Nu is het nog repeteren en ervoor zorgen dat we een goede show hebben.
Isolde: Voor ons primeert nu de muziek, alles gespeeld krijgen en ervoor zorgen dat iedereen zijn plaats kent, zodat alles klikt en in elkaar valt.
Charlotte: We gaan niet op zoek om een bepaalde show te brengen. We zitten al met vier leadzangeressen; iedereen heeft een andere stijl, een andere stem en brengt een andere sfeer: dat op zich is al heel gevarieerd.
Reinhard: Pas als we alles bewezen hebben kan er wel eens een graffitikanon aan te pas komen.
Charlotte: Liever een schuimkanon.
The Happy live zien kan de komende weken op volgende data en plaatsen:
29.03 Vooruit (via Democrazy), Gent – info & tickets
03.04 Beursschouwburg, Brussel – info & tickets
04.04 Arenbergschouwburg, Antwerpen – info & tickets
18.05 Gladiolen festival, Olen – info & tickets
Album ‘Guilty Pleassure’ wordt verdeeld door Sony Music