U.S. Girls startte als het soloproject van Meg Remy, maar de naar Canada uitgeweken Amerikaanse trekt dit jaar met acht mensen de wereld rond om haar zevende album ‘Heavy light’ voor te stellen. Tijd voor een gesprek over groepswerken, jeugdtrauma’s en kinderen.
Na het maatschappijcritici ‘In a poem unlimited’ is ‘Heavy light’ opvallend persoonlijk. Nochtans werkte Remy nooit eerder met zo veel andere muzikanten samen. Die samenwerking vond z’n oorsprong tijdens de vorige tournee. “Die vorige plaat was de eerste keer dat ik samen met een groep muzikanten een album opnam in een studio”, legt Remy uit. “Tijdens de daaropvolgende tournee raakte ik geobsedeerd met die groepsdynamiek, wat je krijgt wanneer mensen zich concentreren op hetzelfde en zo iets samen maken. Het geluid van de live-sensatie wilde ik vatten. Daarom is ‘Heavy light’ volledig live opgenomen: alle stemmen werden op hetzelfde moment vastgelegd. Het gevoel van die samenhang kan je niet nabootsen door afzonderlijke geluidssporen samen te leggen. Die andere werkwijze klinkt ook goed, maar het zorgt niet voor de respons die mensen geven wanneer ze bijvoorbeeld naar oudere platen luisteren, want vroeger werd alles live opgenomen. Daarom houden we zo van dat vintage geluid, en dat wilde ik ook.”
In totaal namen meer dan twintig sessiemuzikanten deel aan de opnamesessies. “Afhankelijk van hoe ingewikkeld de arrangementen waren, hadden we veel handen nodig om alles tegelijkertijd te spelen. Een deel van de muzikanten koos ik zelf, voor anderen rekende ik op aanbevelingen van mijn vrienden. Een van de belangrijkste medewerkers was Ed Squires, die de percussie op zich nam. Hij nodigde enkele klassiek getrainde percussionisten uit, die zelf noten kunnen lezen. Ik wist niet eens dat er bladmuziek voor percussie bestond, it’s really wild. We maakten geen gebruik van een klassieke drumkit, maar er werden allerlei speciale instrumenten gebruikt. Dat zorgt voor unieke en funky ritmes.”
“Het kan me niet schelen hoe goed je kan spelen, als je een eikel bent hoeft het niet voor mij” – Meg Remy
Enkele van de stemmen maakten eerder al hun opwachting op ‘Poem’, zoals Basia Bulat en James Baley. Arcade Fire-gitarist Tim Kingsbury maakt ook z’n opwachting, net als E Street-saxofonist Jake Clemons. “Het moesten vooral mensen zijn met wie ik graag wou samenwerken. Het kan me niet schelen hoe goed je kan spelen, als je een eikel bent hoeft het niet voor mij. Het is zo’n voorrecht om een plaat te kunnen maken, maar er kruipt heel veel werk in. En dat gaat net iets aangenamer met mensen waar ik mee kan opschieten.”
‘Heavy light’ werd opgenomen in acht dagen, middenin de Amerikaanse tournee van vorige plaat ‘Poem’. “Een week voordat we op Coachella moesten spelen, kampeerden we in de studio in Montreal. Ik wou deze nieuwe plaat zo snel mogelijk afwerken. Ik wist dat ik veel muziek in me had, en in de muziekindustrie laten ze je soms lang wachten vooraleer je kan opnemen. Daar had ik geen zin in.”
Enkele muzikanten speelden niet enkel de nummers in, maar werden door Meg ook uitgenodigd in een soort van dagboekkamer in de studio. Het resultaat zijn drie spoken word collages verspreid over het album. “Het opnameproces was heel intens”, herinnert ze zich. “De deelnemer wisten niet waaraan ze zich konden verwachten. Bij het beantwoorden van de vragen waren sommigen opener dan anderen, wat ik kan begrijpen. Terugblikken op je eigen leven kan pijnlijk zijn. Ik ben in ieder geval dankbaar dat ik het vertrouwen heb gekregen om sommige antwoorden te gebruiken, want ze stellen zich erg kwetsbaar op. Want hoewel ze niet bij naam genoemd worden, zullen vrienden en familie hun stem wel herkennen.”
Volgens Meg zijn die collages een van de sterkste dingen die ze al gemaakt heeft met U.S. Girls. De kwetsbaarheid en oprechtheid in de stemmen zorgen voor gedurfde breekpunten doorheen het album. “Die intermezzo’s zorgen voor een schone lei voor het daaropvolgende nummer. Zelf heb ik er ook veel uitgehaald bij het beluisteren van hun antwoorden, ik werd er echt door ontroerd.” En hoewel ze zelf niet aan het woord komt, wil ze wel verklappen wat haar advies aan haar jongere zelf zou zijn. “Wees niet te streng voor jezelf en hecht niet zo veel belang aan wat andere mensen denken. Dat zijn twee dingen die ook bij anderen vaak ter sprake kwamen. Als er een iets is dat ik heb geleerd, is het dat je enkel moet inzitten met de mening van mensen om wie je zelf geeft. Alle andere meningen zijn niet echt belangrijk. Dat is een heel bevrijdende gedachte.”
“Wees niet te streng voor jezelf en hecht niet zo veel belang aan wat andere mensen denken” – Meg Remy
‘Heavy light’ is al het zevende U.S. Girls-album in tien jaar tijd. “Dit is mijn job, dus ik moet wel productief zijn. Alhoewel ik productiviteit zie als een kapitalistisch idee: we moeten allemaal productief zijn en dat tonen. Zo voelt dat voor mij niet aan. Ik heb privé veel verwezenlijkt, en de muziek vloeit daaruit voort.”
Opvallend is de aanwezigheid van een cover op het album, ‘Born to loose’ van Amerikaanse muzikant Jack Name. “Het staat op z’n eerste plaat en ik is me altijd bijgebleven. Ik hou van die verschrikkelijk catchy melodie en wou het al langer coveren. Op deze plaat past het perfect binnen het ruimere thema. Hij zingt over hoe we kinderen volproppen met pillen, en hoe de farmaceutische industrie ons het advies geeft om mentale problemen op te lossen met medicatie. Don’t work on your shit, just take a pill. Voor mij voelt het alsof in de Westerse cultuur medicatie even normaal geworden is als plastische chirurgie. Als dat soort chirurgie enkel esthetisch is, dan is het volgens mij even extreem als een pil nemen om je beter te voelen. Je begint met zaken te rommelen waarover je beter geen God speelt.”
Naast die cover werden twee oudere nummers opgediept, ‘Woodstock ‘99’ en ‘Red Ford radio’. “Niet alleen passen ze binnen het thema van de plaat, ze zijn ook gestoeld op percussie. Mijn eerste platen waren eigenlijk enkel opgebouwd uit percussie en stem. Het leek me interessant om die nummers opnieuw in te spelen met klassiek geschoolde percussionisten, en om te kijken of de nummers overeind zouden blijven. Het was boeiend om de evolutie in mijn stem op te merken, want ik volg sinds 2014 zanglessen. Uiteindelijk hou ik van zowel de oude als de nieuwe versies, ze hebben allebei iets anders te bieden. En het is een manier om mensen erop te wijzen dat ik al heel wat albums heb uitgebracht, niet enkel de bekendere op mijn huidige label 4AD”, grijnst ze.
“Ik ben op een punt in mijn leven gekomen waarop ik nood heb aan reflectie” – Meg Remy
‘Heavy light’ is een pak introspectiever dan de voorganger. “Terugblikken is de enige manier om vooruit te gaan”, meent Meg. “Daarom grijp ik niet alleen terug naar oudere muziek van mezelf, maar kijk ik ook naar mijn eigen leven en de cultuur waar ik deel van uitmaak. Ik ben op een punt in mijn leven gekomen waarop ik nood heb aan reflectie. Ik ben halfweg de dertig, volg al enkele jaren therapie en zit al tien jaar in een relatie (met muzikant Max Turnbul met wie ze ook platenlabel Calico Corp.runt). Om een gezonde functionele relatie te kunnen hebben, helpt het om de beste versie van jezelf te zijn zodat je de ander optimaal kan steunen. Als je lang met iemand samen leeft, leer je ook dingen over jezelf bij. Je partner wordt haast een soort van spiegel. Positieve dingen, maar ook negatieve dingen. Een goede manier om lief te hebben is om te luisteren en opmerkingen ter harte te nemen en eraan te willen werken.”
“Daarnaast ben ik me ook gaan verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van de Verenigde Staten en Canada, iets waar op school weinig aandacht aan besteed wordt. In de VS leer je bijvoorbeeld niet over de mensen die al duizenden jaren in het land woonden, om vervolgens uitgeroeid te worden in een genocide. De kolonisten ontdekten iets dat al lang ontdekt was, veegden het weg en bouwden er hun ding bovenop. Als je daar naar terug kijkt, wordt duidelijk hoe iemand als Donald Trump president kon worden. Er loopt een rechtstreekse lijn van patriarchale kolonisatie naar kapitalisme. Daarom is het zo belangrijk om achteruit te kijken: het is de enige manier om te begrijpen wat er nog gaat gebeuren.”
Een ander onderwerp dat steeds vaker aan bod komt in haar leven, zijn kinderen. Niet toevallig zit de jonge Viva naast Meg op de albumhoes. “Het is de dochter van vrienden en ik hou enorm van haar. Ze heeft een geweldige stijl, kiest haar eigen outfits en weet wat ze wil. Ze heeft ook een enorm expressief gezicht. Ik wist al snel dat ik een meisje op de cover wou, als verwijzing naar het thema van terugblikken. Het beeld past bij de plaat. En we kunnen kinderen niet genoeg erkennen.”
“Momenteel praat ik vaak over het al dan niet hebben van kinderen, zowel met mijn partner als vrienden. Ik weet niet of het tegenwoordig nog ethisch verantwoord is om kinderen te hebben. Mensen denken altijd dat het einde van de wereld nabij is, maar momenteel lijkt het er echt wel heel slecht aan toe te gaan. Mag je kinderen in zo’n wereld brengen? Wat als je kind later vraagt waarom je ze in deze hel hebt gebracht (lacht)? Het lijkt me wel een enorme ervaring die met niets te vergelijken. Of dat hoor ik toch vaak zeggen. Ik wil zo veel mogelijk uit het leven halen, en kinderen krijgen lijkt me een van de meest intense en ingrijpende ervaringen. Maar je moet wel jezelf en je tijd eraan opofferen. Als vrouw heb je slechts een beperkte vruchtbare periode, dus dat speelt zeker mee.”
“Wat als je kind je later vraagt waarom je ze in deze hel hebt gebracht?” Meg Remy
“Eerder vandaag had ik lunch met een goede Belgische vriendin van mij, en haar dochter was erbij. Het is zo’n verademing om tijd met een kind door te brengen wanneer je een hele dag met volwassenen moet praten (lacht). Ze was zo lief en gevoelig. Kinderen hebben een hele speciale energie, en ik begrijp hoe het krijgen van kinderen helend kan werken voor je eigen jeugd. Het zorgt er ook voor dat je je ouders op een andere manier gaat bekijken, met veel meer begrip en empathie. Ouder zijn is zo’n onmogelijke job, je kan er niet voor oefenen en je kan het niet perfect doen.”
Dat klinkt als een kant en klaar thema voor een volgende plaat. “Ja, een kinderplaat!” schatert Meg enthousiast. “Ik hou van kinderkoortjes, die klinken zo fantastisch. Eigenlijk hou ik gewoon van de stemmen van kinderen. Ze weten nog niet hoe ze hun stem moeten controleren, en dus schiet dat echt alle kanten uit. Je stem klinkt maar heel even zo. Ik heb geen opnames van mijn eigen kinderstem, wat ik heel jammer vind. Ik zou het heel graag eens horen.”
“Kinderen bezitten zonder het te beseffen heel wat wijsheid. En ze hebben een uitstekende bullshit-radar. Kijk maar naar al die jongeren die het klimaatprotest leiden. Ik word altijd triest en kwaad als ik zie hoeveel kritiek ze krijgen van volwassenen. Terwijl die jongeren beseffen dat we zo niet verder kunnen doen.”
Stof genoeg voor nog een album. “Ik wil eerst ‘Heavy light’ spelen. Ik kijk er al naar uit om op tournee te gaan. De band bestaat uit acht muzikanten, waarvan er zeven ook zingen. Dat belooft heel speciaal te worden.”
‘Heavy light’ verschijnt 6 maart via 4AD.