Fenne Kuppens en Kobe Lijnen zitten er ontspannen bij in het kantoor van hun label wanneer ik aankom voor het coronaproof – maar wel écht live – interview. Er staat van alles te gebeuren en dat voelen ze. Ze zijn er meer dan klaar voor. Dat bewezen ze al op hun goed onthaalde show tijdens Grauzone. De eerste ‘echte’ optredens worden ook weer aangekondigd en hun tweede plaat ‘Several Others’ ligt op 18 juni in de rekken. Laat maar komen, hoor ik ze bijna denken. Whispering Sons tourde met ‘Image’ door menig zaal en land. De geesten rijpten en tussen pot en pan schreven ze aan nieuwe nummers voor de geanticipeerde tweede. Dat lijkt van een goede timing om terug het podium op te stappen, waar de band evenwel erg naar snakt. Toch kwam de coronacrisis niet op het slechtste moment voor Whispering Sons als band.
“Die periode is eigenlijk redelijk vanzelf gekomen en was ook welkom. Onze tour met Editors was net gedaan en we hadden onze albumcampagne voor ‘Image’ afgewerkt. Toen kwam de lockdown. Dat werd plots een tijd van rust na heel wat drukte. Zo kregen we veel tijd en ruimte om aan de slag te gaan met de nummers die tijdens het touren door geschreven zijn. Ondanks de miserabele omstandigheden hebben we ons productief kunnen bezighouden. ‘Several others’ is het resultaat.“, vertelt Fenne.
Het was tijdens het touren door dat de frontvrouw de zin ‘always be someone else instead of yourself, so I have been several others’ neerpende. Het werd een brok tekst in het nummer ‘Aftermath’ en meteen ook cruciaal omdat de albumtitel er uit voortvloeide. Een beslissing die op heel korte tijd een evidentie werd, want er was weinig tot geen discussie over. Iedereen binnen de band was het meteen akkoord.
Het is meestal Kobe of een van de andere bandleden die heel spontaan demo’s schrijft en ze begint tot nummers te boetseren. Daarna worden de instrumentale maaksels naar Fenne opgestuurd. Zij creëert er dan tekst bij. “Ik probeer ook nummers te schrijven waarbij Fenne zich comfortabel voelt en ze de juiste toon vindt om tekst op te plaatsen.“, geeft Kobe mee. Bij Fenne komen de demo’s echter minder spontaan. Titeltrack ‘Aftermath’ vormt de uitzondering op die regel. “Dat vloeide eruit. Anders dan anders. ‘Aftermath’ bestond al langer in bandformatie. We hebben het een eind laten liggen maar het heeft altijd door mijn hoofd gespookt. Toen ik het zelf hernam op piano vielen de puzzelstukjes op zijn plaats.” Mede door de spontaneïteit voelt het ook als een van de meer persoonlijke nummers die Whispering Sons al schreef.
“De energie die je uit het touren haalt, maakte het voor mij makkelijker om te beginnen werken aan nieuwe nummers. Je neemt die mee tijdens het schrijven.“, verhaalt Kobe. Voor Fenne zorgde het er ook voor dat het schrijven van teksten nog evidenter werd: “Ik zit nu meer met het live-gegeven in mijn hoofd bij het schrijven van nummers. Het perspectief verandert. Ik denk veel sneller aan hoe ik bepaalde zanglijnen voor een publiek kan brengen.” De vele liveshows zorgden duidelijk voor een grote focus en overtuiging. Geen compromissen, gewoon volledig hun eigen ding.
De beelden op de hoes zijn mysterieus en vol spanning. De golvende lege landschappen die doorheen de vinyl terugkomen roepen vragen op. “Fotograaf Sybren Vanoverberghe, stond al langer op mijn lijstje. We zijn samen beginnen zoeken naar beelden die het verhaal van de plaat mee vertelden. We kwamen al vrij snel uit bij een reeks beelden van rotsen, in verschillende kleuren. Fragmenten van landschappen, met een bepaalde textuur, structuur en kleur. Telkens een andere interpretatie van eenzelfde onderwerp. Die beelden op elkaar zorgden bij de vinyl – we houden erg van fysieke releases – zijn de perfecte verbeelding van ‘Several others’.“, legt Fenne uit.
Elektronica krijgt doorheen de nieuwe plaat een iets prominentere rol. Het wijst erop dat de band langzaamaan volledig tot wasdom gekomen is. Alles staat in functie van de nummers en de band wilde een erg directe aanpak. “Op ‘(I leave you) wounded’ zijn we inderdaad eerder elektronisch aan het werk gegaan. Al was het geen doel an sich. ‘Heat’ is dan weer meer gebaseerd op gitaren maar heeft wel de zelfde straightforward aanpak.“, verklaart Kobe. “Ik ben vaak begonnen met een bepaalde baslijn of een bepaalde vibe. Vroeger moest de gitaar overal een belangrijke rol opeisen. Bij deze plaat wou ik dat eens proberen niet doen. Ruimte scheppen in de nummers om te focussen op de belangrijke zaken. En niet gewoon alles vol te spelen met onnodige gitaarlijnen.“, gaat hij verder.
De jongste plaat wordt afgesloten met een duivels duo ‘Satantango/Surgery’. Het zijn twee aparte nummers alhoewel ze wel degelijk samen horen. Ook live zal dit duo als een geheel gepresenteerd worden. De eerste van de twee is een vette knipoog naar de gelijknamige zeven uur durende Hongaarse film van Tarr. Het borrelt en het broedt, maar breekt niet open. Die eer is aan ‘Surgery’. “Voor ons een logisch einde, een harde catharsis. Mocht het nog niet duidelijk zijn, dit is het einde, het is gedaan. Dat past ook geweldig goed in het narratief van de hele plaat“, verklaart Fenne.
Nu is Whispering Sons weer helemaal klaar om op een podium te staan. Fenne en Kobe zijn ongeduldig als kinderen wanneer ze ernaar gevraagd worden. “Nu is de grootste droom om terug op een podium te staan, dat is alles wat we willen. In het busje zitten, ver weg rijden, en veel shows spelen… We hebben een heel mooi parcours gekend met ‘Image’ en hopen het met ‘Several others’ eigenlijk minstens even goed te doen qua het aantal shows en de concertzalen waar we gestaan hebben.“.
Whispering Sons live aan het werk zien kan op Werchter Parklife (24/07), OLT Rivierenhof (2/09), C-Mine (1/10), Kunstencentrum Vooruit (9/11) en Ancienne Belgique (16/12).