Dit jaar werd de rekbaarheid van de efficiëntie van vaste coping mechanisms aardig op de proef gesteld. Als je dit leest is de kans groot dat muziek bij jou een remedie is die op een gemakkelijk bereikbaar schap staat. Naar muziek grijpen om houvast te vinden in turbulente tijden is niets nieuws en dit jaar nam dat exponentiële proporties aan. Je was daar namelijk niet alleen in want de kans dat jouw favoriete artiest op zijn minst een nummer van zijn/haar/hun favoriete artiest onder handen nam, was groot.
De eindeloze stroom aan livestreams op Facebook waren dik bezaaid met herinterpretaties van nummers. Radiohead werd absurd vaak gecoverd, mijn aan TikTok verslingerde zus is in een 70’s muziekfase beland en nu verdenk ik Julia Holter ervan dat ze iets te veel tijd op de app doorbracht. Als je Indiestyle leest, weet je dat elke kans om Phoebe Bridgers in een lijst te smijten met beide handen aangenomen wordt. En het bleef niet bij eenzame nummers: Marika Hackman bracht met ‘Covers’ een ingetogen hulde aan een eclectische reeks artiesten en James Blake goot zijn home sessions met verzoeknummers in een ep met dezelfde naam die zijn reputatie als ultimate sad boi verder verankeren in het collectieve geheugen. Labels Decca Records en Blue Note rakelden de meest toonaangevende jazz- en soultalenten van het Verenigd Koninkrijk samen om de Re:imagined reeks in het leven te roepen. Tenslotte is de opmerkelijkste figuur die onze lijst vorm gaf de minimalistische versie van Abba’s ‘Lay all your love on me’ door het Gentse Peenoise.
10 Psychedelic Porn Crumpets – I wanna be like you
9 Peenoise – Lay all your love on me
8 Marika Hackman – Realiti
7 Julia Holter – Gold dust woman
6 Phoebe Bridgers – If we make it through December
5 Marika Hackman – Between the bars
4 James Blake – Godspeed
3 Jorja Smith – Rose rouge
2 Kelly Lee Owens – Arpeggi
1 Lianne La Havas – Weird fishes