2018, je was me er eentje. Nimmer dwaalde ik verder af van de gitaar dan het voorbije jaar. Een eindeloze stroom beats vond zijn weg naar mijn oren, terwijl er slechts af en toe een gitaar me kon overtuigen. Niet dat ik het niet geprobeerd heb, maar echt wild werd ik niet van de, pak ’em beet, nieuwe Arctic Monkeys, Mitski, Big Red Machine, MGMT of Beach House. Been there, done that. Dat credo ging ook op voor veel gitaarbands en hun sound lijkt me. En dus keek ik verder dan mijn neus lang was, richting hiphop en (voor gemak alles dat gecatalogeerd kan worden onder) elektronische muziek. De rappers en producers and such tieren dus welig in mijn jaarlijkse terugblik. Een speciale vermelding in de albumlijst is er voor St. Vincent. Met MassEducation herwerkte ze haar vorig jaar uitgebrachte MASSEDUCTION, dat nog altijd mijn hartje doet opspringen van plezier. En omdat ik die plaat zo goed vond, poot ik hem hier niet meer dan terecht opnieuw neer. Misten helaas net de cut: Julia Holter en Jon Hopkins. Kiezen is verliezen.
Over verliezen gesproken. Een ware horde aan bands en artiesten zag ik het voorbije jaar aan het werk, maar de kwaliteit was soms ver te zoeken. Wie nu al de correlatie tussen de gebrekkige rapprogrammatie van onze concertzalen en mijn voorkeuren weet te zien is mee met het verhaal, maar daar stopt het niet. Wat een goed optreden inhoudt is moeilijk te definiëren, maar ik baseer me altijd op hoe kamerbreed mijn glimlach is. Van plezier, van stomme verbazing, van zaligheid.
Viel dat dit jaar even tegen. David Byrne, met zijn uitgekiemde en fenomenale choreografie en show op Gent Jazz deed als een van de weinigen ‘the trick‘. Evenzeer sloeg Janelle Monae me met verstomming toen ze ‘Django Jane’ vanop een troon rapte in de AB. Ook Denzel Curry en Stikstof wisten een zodanige energie te creëren dat mijn glimlach van puur genot amper de onderdrukken was. Dat Kendrick Lamar imponeerde hoeft amper een uitleg en wie Madensuyu ooit live aan het werk zag weet dat het drie gedenkwaardige avonden waren in Recyclart, Brugge en als allerlaatste, De Kreun. Het afscheid van een monument waar de glimlach plaats maakte voor dikke tranen die neerslachtig in mijn baard bleven hangen. Verder zullen ook de krachtige show van Amenra in Diksmuide (met de aangrijpende danser) en de zeer entertainende freakshow van Fever Ray in de AB bijblijven.
Maar 2018 zal misschien nog het meest de boeken in gaan als het jaar van de underachievers op het podium. Jon Hopkins, Max Cooper, Run The Jewels en Death Grips waren meer dan verdienstelijk, maar haalden het niet van hun eerdere doortochten. Thom Yorke ontgoochelde in de AB, ondanks mijn enorme bewondering voor hem. Beck ging onder de misschien te hoog gelegde lat door in diezelfde zaal en Björk leek zelfs helemaal geen moeite te doen om de lat überhaupt te vinden in Gent. Zelfs The Roots slaagden er in om, ondanks mijn enorme boner voor Questlove, te ontgoochelen op Gent Jazz. Gewoon iets van ‘How I got over’ spelen was voldoende geweest, maar blijkbaar te veel gevraagd. Als klap op de vuurpijl wisten Kyle Dixon en Michael Stein een van mijn favoriete soundtracks (Stranger Things) om te toveren tot een oersaai, log en zwak allegaartje. En Parquet Courts wist hun knappe nieuwe album om zeep te helpen in de Botanique. Avonden om snel te vergeten.
Kortom, veel geklaag en gezaag dit jaar, maar met deze badboys wist ik me desondanks toch nog enorm te amuseren!
Beste albums:
1 Pusha T – Daytona
2 J. Cole – KOD
3 Kids See Ghosts – Kids see ghosts
4 Stikstof – Overlast
5 Sleep – The sciences
6 J.I.D. – DiCaprio2
7 The Carters – Everyting is love
8 Travis Scott – Astroworld
9 Madensuyu – Current
10 Janelle Monae – Dirty computer
11 DJ Koze – Knock knock
12 Joey Purp – Quarterthing
13 Denzel Curry – TA13OO
14 Skee Mask – Compro
15 Deafheaven – Ordinary corrupt human love
16 Kanye West – Ye
17 Saba – Care for me
18 Jay Rock – Redemption
19 Le77 – Brawlers
20 Daniel Avery – Songs for alpha
21 Prime Minister Of Doom – Mudshadow propaganda
22 DJ Healer – Nothing 2 loose
23 Oneohtrix Point Never – Age of
24 Reason – There you have it
25 St. Vincent – MassEducation
Beste nummers:
1 Chance The Rapper – I might need security
2 Travis Scott – Sicko mode
3 The Carters – Apeshit
4 Kids See Ghosts – Reborn
5 Pusha T – Hard piano
6 J. Cole – 1985
7 Janelle Monae – I like that
8 Kanye West – Yikes
9 Childish Gambino – This is America
10 Denzel Curry – Clout cobain
11 Jpegmafia – Baby I’m bleeding
12 Stikstof – Gele blokken
13 Travis Scott – Bystanders
14 Kendrick Lamar, Future, Jay Rock, James Blake – King’s dead
15 Future – Cuddle my wrist
16 Chance The Rapper – Work out
17 Madensuyu – The flood the flow the roar
18 Joey Purp – Quarterthing
19 Le77 – Bawlerangers
20 Reason – Better days
21 J.I.D., J. Cole – Off deez
22 DJ Koze – Pick up
23 Deafheaven – Honeycomb
24 Future – Wifi lit
25 Drake – God’s plan
Beste soundtracks
1The Rick & Morty Soundtrack – VA
2 The End of the fucking world – Graham Coxon
3 Black Panther – VA
4 Hereditary – Colin Stetson
5 Kin – Mogwai
6 Hostiles – Max Richter
7 Mary Magdalene – Johann Johannsson
8 You were never really here – Jonny Greenwood
Beste livemomenten:
1 David Byrne, Gent Jazz
2 Janelle Monae, AB
3 Kendrick Lamar, Sportpaleis
4 Denzel Curry, Trix
5 Madensuyu, De Kreun
6 Stikstof, AB & Botanique
7 Colin Stetson, AB
8 Slowdive, Cactusfestival
9 Sleep, AB
10 Fever Ray, AB
11 Recondite, Kompass
12 Godspeed You! Black Emperor, Rivierenhof
13 Amenra, Diksmuide
14 Deafheaven, Trix
15 Nils Frahm, Cactusfestival
16 Jon Hopkins, AB
17 Max Cooper, AB
18 Grouper, Cactus
19 Ross From Friends, and&Leuven
20 Inwolves, Cactus
Als afsluiter heb ik nog een aantal awards te verdelen. Na enig ingebeeld tromgeroffel…
Beste aankoop op het vlak van merchandising: het gifgroene truckerspetje van Sleep dat volgens de buitenwereld niet geschikt is om te dragen in de buitenwereld.
Beste bindtekst: Yusuf in Brugge. ‘Merci om te komen, het is de eerste keer dat we de headliner zijn, dus je kwam echt voor ons’.
Beste rechter(s): Zij die Tekashi 6ix9ine in de gevangenis steken/houden.
Beste zo-win-je-haar-echt-niet-terug-actie: Offset die de set van Cardi B op Rolling Loud crasht.
Beste kapsel: Denzel Curry. (Nee, die zit niet in Bazart)
Beste zwanenzang: Michel II
Leukste vinylcover: Rick & Morty
Beste Instagram: Caballero. Hoe je zo veel wiet kan roken en toch nog productief kan zijn, is beyond me.
Belachelijkste publiek: zij die vroegen of ik wat minder kon dansen tijdens Shakira in het Sportpaleis. Hips don’t lie, mofo.
‘En zo is een muzikaal jaar ook weer netjes neergelegd. Ik bedank nog graag mijn gasten in deze lijst.’ Na deze parafrasering van Ivan De Vadder rest mij nog enkel de beste wensen uit te delen. Bij deze.