Header image

Dit was 2019 voor Eva Schalbroeck

door Eva Schalbroeck

We geven ook dit jaar weer onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar. Dit is het lijstje van Eva.

2019 is het jaar waarin ik muziek herontdekte. In eerste instantie was dat de dramatische openbaring van terug kunnen horen nadat de dokter mijn oren ontstopte. On a more serious note: ik maakte ook gewoon meer tijd om naar concerten te gaan of om simpelweg nieuwe muziek te beluisteren, na een paar drukke studie- en werkjaren. En dat deed zo een deugd. Nu ik voor Indiestyle ben beginnen schrijven, zijn er “no excuses” (begrepen, Geike Arnaert).

Dit jaar losten een aantal van mijn lievelingsartiesten, zoals Vampire Weekend, Rachel Zeffira en Vivian Girls, mijn verwachtingen in met een nieuw album. In 2019 luisterde ik ook eindelijk eens grondiger naar artiesten die de spreekwoordelijke ongelezen boeken op mijn nachtkastje zijn, zoals Cate Le Bon en Kate Tempest. Ik deed ook een paar nieuwe ontdekkingen, zoals Sudan Archives, Priests, en The Comet Is Coming. Dit jaar was dus een goede balans van zekerheden, laattijdige maar daarom niet minder belonende ontdekkingen en nieuw bloed.

Het valt me op dat er veel vrouwelijke artiesten in mijn lijst staan. Dat was geen bewuste keuze, maar was ook niet toevallig. De beste muziek dit jaar kwam van creatieve vrouwen die doelbewust regels aan hun laars lapten. De prachtige resultaten, gaande van viool gecombineerd met beats tot explosieve spoken word, rangschikken was dan ook een helse taak. Kortom, 2019 was, om grote en kleine redenen, politieke en persoonlijke gebeurtenissen, een bewogen jaar. Luckily, the good music makes up for it all.

Beste albums:

1 Rachel Zeffira – Elizabeth Harvest soundtrack

> Elk instrument dat Rachel Zeffira aanraakt (zo een 100-tal), verandert in goud.

2 Sudan Archives – Athena

> Brittney Denise Parks heeft niet enkel de sound, maar ook de vision.

3 Vivian Girls – Memory

> Na acht jaar pauze, pakken Vivian Girls gewoon weer de draad op.

4 Priests – The seduction of Kansas

> Marry me, Katie Alice Greer.

5 Kate Tempest – The book of traps and lessons

> Spoken Word die je bij de keel grijpt.

6 Fontaines DC – Dogrel

> Post-punk will never die!

7 Nilüfer Yanya – Miss universe

> Nilüfer Yanya verovert het universum met haar stem en gitaar.

8 Cate Le Bon – Reward

> Die nominatie voor de Mercury Prize was meer dan terecht

9 Girl Band – The talkies

> Een zenuwslopende knock-out

10 Vampire Weekend – Father of the bride

> Zelfs hun, naar mijn mening, minst goede plaat blijft goed.

Beste nummers:

1 The Comet is Coming – Summon the fire

> De spannendste sax sinds die van X-Ray Spex.

2 Vampire Weekend – Unbearably White

> Haal je zakdoek al maar boven.

3 Priests – Jesus’ Son

> Een stevig(e) (rockende) uithaal naar alle zelfverklaarde en vernielende profeten

4 Congratulations – Kevin Morby

> Een nieuwe aanwinst in de lijst nummers voor tijdens mijn begrafenis

5 All Over You – Geike

> I wish, Geike.

6 Iceland Moss – Sudan Archives

> Prachtige clash tussen de zachte sound en bittere tekst.

7 Keep moving don’t move – Kate Tempest

> Keep moving me, Kate.

8 Cate Le Bon & Bradford Cox – What is she wearing

> Cate Le Bon lijkt net een reïncarnatie van Mark E Smith

9 Brix and the Extricated – Dinosaur Girls

> Enkel “Dinosaur Girls” zoals Brix Smith Start overleven The Fall en maken daarna nog steeds goede nummers

10 Sleaford Mods – Discourse

> Snedige en aanstekelijke maatschappijkritiek. Toch nog iets waarvoor Brexit goed is.

Beste livemomenten:

Hoe de mannen van de Bilbo een van Belgiës grootste zangeressen, Geike Aernaert, in een van Leuvens kleinste cafés lieten spelen, blijft me een raadsel. Nadat ze het publiek verleidde met haar krachtig-kwetsbare stem, gaf ze het de doodsteek door het optreden al fluitend te eindigen. Prachtig.

 

Beste boeken over muziek:

This Searing Light, the Sun and Everything Else: Joy Division: The Oral History – Jon Savage

> Niet het gebruikelijke “Poor Ian”-discours, maar een echte openbaring.

Supreme Glamour – Mark Bego and Mary Wilson

> Say yes to the dress!

Muzikale hoogtepunten:

Een mini-bedevaart naar het mekka voor muziekliefhebbers in London, Rough Trade.

Meerdere keren in slaap vallen met mijn koptelefoon op mijn oren en mijn smartphone in mijn hand zonder schade of ongelukken.

Terug eens wat gitaar spelen. De gitaar deelt spijtig genoeg de vreugde niet.

BRNS vinden tussen de platen van een verkoper op de markt van Cambridge.

Met Erza Koenig tussen de bubbels (aka Vampire Weekend opzetten in bad)

 

Verwachtingen en voorspellingen voor 2020:

2020 is nu al geslaagd omdat rumour has it (fingers crossed) dat Warpaint een nieuw album uitbrengt.