Een show van Alex G kan alle kanten uitgaan. Zijn experimenteerdrang in combinatie met negen albums om uit te plukken, maakt dat zijn setlists een steeds anders gelegde puzzel vormen. In de bijna uitverkochte grote zaal van Trix lag de nadruk op zijn uitstekende recentste plaat ‘God save the animals’, die met uitzondering van ‘Headroom piano’ volledig werd gespeeld.
De prille dertiger heeft intussen al een honderdtal nummers om uit te kiezen. Na zijn beginjaren als DIY slaapkamerartiest, kiest hij de laatste jaren voor een “professionelere” aanpak. Daar hoort live een basisbegeleidingsband bij bestaande uit goede vrienden, die meegaan in de vervormde en verdraaide mengeling tussen americana en elektronica. Samen zorgden ze ervoor dat de songs live een pak potiger klonken, zeker in vergelijking met de oudere lofi opnames.
Die stevige uithalen werden dolenthousiast onthaald, te beginnen met het schreeuwtje in ‘Runner’ en de gitaarsolo in ‘No biterness’. Ook in ‘After ur gone’ gingen de gitaristen tekeer, terwijl drummer Tom Kelly zijn innerlijke Animal ontketende in ‘Judge’ en wat later ‘Horse’. Tussendoor was er voldoende ruimte voor ontroering, met een ontwapenend ‘Hope’, het sober ingezette ‘Mission’ en ‘After all’ dat zich ontspon tot een steeds intenser wordende omhelzing.
Zeventien nummers ver klokte ‘Gretel’ knap het eerste uur van de show af, gevolgd door het onroerende duo ‘Miracles’ en ‘Forgive’, dat ook album ‘God save the animals’ op een gevoelige noot afsloot. “How many more songs am I supposed to write / Before I can turn it off and say goodnight?” vroeg hij zich daarbij af, alvorens een korte bisronde in te lassen. Hij had echter nog een bisronde vol verzoeknummers in petto, waarbij de keuzes steeds eigenzinniger werden. ‘Marry’ is blijkbaar een Tiktok-hitje dat krijsend ontvangen werd en het grote aantal erg jonge fans verklaarde, ‘Southern sky’ het bewijs dat Alex Giannascoli wel degelijk mooie nummers zonder moeilijkdoenerij kan schrijven als hij daar zin in heeft. ‘Gnaw’ en ‘Into my arms’ piepten en kraakten wat meer, terwijl oudje ‘Sarah’ zich ontpopte tot een welkom wiegeliedje. Met afsluiter ‘Crab’ greep Alex G helemaal naar zijn beginjaren, en dat klonk bijgevolg wat rommeliger dan het afgeborsteldere nieuwe werk.
Met dat door het publiek aangevraagde carrièreoverzicht sloot Alex G een voor zijn doen coherente en overtuigende show af. Ondanks de stevige banduitvoering bleef de inherente breekbaarheid van zijn nummers overeind, en daarmee pakte hij vol overtuiging de grote zaal van Trix anderhalf uur lang in.