Het gaat snel voor Angèle, misschien wel té snel. Met slechts twee uitgebrachte nummers op zak is het zusje van Romeo Elvis begonnen aan haar Vlaamse veroveringstocht. Na de Balzaal van de Vooruit was ook Het Depot uitverkocht, en daar deed Angèle simpelweg wat er van haar verwacht werd: een frêle en toegankelijke popshow brengen – weliswaar constant flirtend met clichés.
Dat er snel wat nummers bij elkaar geschreven moesten worden om de liveshows op te vullen, werd al vlug duidelijk. Zo passeerden er onder meer een reggaesong, de verplichte pianoballad en iets wat leek op een Axelle Red-imitatie. Angèle wist er gelukkig meestal een iets of wat eigen twist aan te geven. De op zich nogal inspiratieloze nummers wierpen een catchy façade op die live heel erg genietbaar was, maar binnenkort op plaat haar effect zal gaan verliezen.
We gaan eerlijk zijn: Angèle moet het vooral van haar natuurlijke charme hebben. Ze is ongelofelijk schattig en heeft bovendien alles om een stijlicoon te worden. Het is goed dat er iemand als zij is; om jongeren warm te maken voor muziek en stijl, maar ook om onze hoofdstad te promoten – in dat prachtige Frans. Ja, die taal komt ook haar muziek ten goede. Veel van de nummers die het publiek te horen kreeg, hadden simpelweg erg doordeweeks geklonken in het Engels. Het Frans gaf een extra dimensie aan de totaalervaring, en poetste onze Belgische identiteit met veel trots op. Je hoeft geen honderd steengoeie nummers te schrijven om een geloofwaardig rolmodel te zijn. Desondanks staat de carrière van Angèle nog in haar kinderschoenen.
Haar optreden in Het Depot deed ons soms denken aan onze eerste Werchter-ervaring. Af en toe werd er door het publiek een beetje ongemakkelijk meegeklapt op de muziek, rondkijkend van “is dit nu hoe het moet?”. Idem met de zwaaiende armen tijdens de ingetogen pianoballad. De Brusselse speelde – en worstelde – ook zelf met de popshowclichés: nee, single ‘Je veux tes yeux’ is echt niet het moment om het publiek aan te manen om te gaan zitten en recht te springen op wat moet doorgaan als een refrein. Hit ‘Le loi de Murphy’ werd zoals verwacht compleet uitgemolken. Niet een of twee keer werd het refrein na de originele afloop herhaald, wel three for you.
Angèle wordt een ster, dat is zeker. En ja, ze verdient het. De meerwaardezoeker zal zich meermaals ergeren aan haar optredens, maar pure kwaliteit is niet het enige waar muziek om draait. Het gaat ook om het samenbrengen van mensen en het creëren van verbondenheid. En net als haar broer slaagt Angèle daar glansrijk in.
In Het Depot en andere locaties in Leuven kan je deze week verschillende topnamen uit de underground electronica aan het werk zien tijdens And&. Het volledige programma vind je op de website van het festival.