Dat Fulco Ottervanger en Lander Gyselinck een uitmuntend duo zouden vormen stond in de sterren geschreven. De ene is multi-instrumentalist en frontman van krautpopband Stadt, toetsenist van jazztrio De Beren Gieren én stadscomponist van Gent. De ander is een van de drijvende krachten achter STUFF. en geldt als een van de grootste drumtalenten die ons land ooit gekend heeft. Naast hun muzikale kunde en veelzijdigheid hebben de jongens nog iets gemeen: ze zijn beiden prettig gestoord.
Foto’s door Sanne Gommers, huisfotografe van het Depot.
Opwarming werd voorzien door subtiele Leuvense beats van Moodprint. De dj, onder contract bij Tangram, draaide plaatjes in het midden van de foyer, waardoor Het Depot zowaar in een clubsfeer werd ondergedompeld. Hij wist op voortreffelijke wijze de toon voor de rest van de avond te zetten – later zou hij ook nog de afterparty op zich nemen. Toen BeraadGeslagen even later in lange jassen het krappe podium betrad, voelde je de opwinding doorheen het reeds enthousiaste publiek stromen.
Een dubbele synthesizer en een drumstel: op het eerste zicht een simpele opstelling, ware het niet dat beide heren perfect wisten hoe creatief om te gaan met hun instrument. Tijdens de soundscape waar ze mee openden haalde Gyselinck bijvoorbeeld al verschillende attributen boven die een extra touch gaven aan de percussie. Ottervanger toverde dan weer geluiden uit zijn synths waarvan je niet wist dat ze bestonden. Buiten creatievelingen bleken ze ook vakmannen. De toetsenriedels van Ottervanger stonden in functie van het muzikale geheel, niet altijd even complex maar immer inventief. Iets wat je ook van zijn zeldzame zangmomenten kon zeggen, de ene keer fluisterend, even later krijsend. Gyselinck was daarnaast subliem. Hij toonde aan thuis te zijn in een hele resem aan stijlen, van jazz over hiphop tot wals. Zelden hebben we iemand met zo veel gevoel en timing zijn drums zien bespelen, nu eens in een conventioneel ritme, dan weer met een atypische improvisatie. Dat zijn linkerhand af en toe naar links moest uitwijken om een mini-synthesizer te bespelen, maakte het nog indrukwekkender.
Bovendien waren de jongens bijzonder goed op elkaar ingespeeld, iets wat niet evident is gezien de complexiteit van de gestoorde muziek die ze brachten. De timing zat altijd tot op de milliseconde goed, en tijdens de nummers communiceerden ze even professioneel als amicaal over hun instrumenten heen. Het samenspel knetterde als nieuwjaarsvuurwerk, het spelplezier spatte ervan af. Dat bracht ook de zaal in vervoering. Meeslepende drumbeats, trippy synthesizers en verrassende improvisaties toverden Het Depot om tot een onconventionele danstempel. Wie probeerde mee te bewegen op de ritmes van BeraadGeslagen leek een spastische halvegare, maar gaf daar geen fuck om. Zo hoort het.
Het was een unieke sfeer die Ottervanger en Gyselinck creëerden. Een die de balans vond tussen stijlvol en compleet gestoord, tussen een professionele mentaliteit en dolle fratsen. De magie tussen de twee vulde van begin tot einde de foyer van Het Depot, en dat ontging niemand in het publiek. Het werd een memorabele avond in Leuven. Als je de kans krijgt om BeraadGeslagen aan het werk te zien, grijp die dan. Zeg dat wij het gezegd hebben.
In de nabije toekomst zijn onder meer Robbing Millions, Brihang, DVKES en Sleeper’s Reign te bewonderen in Het Depot.