Brockhampton is de best bewaarde wervelwind van Werchter

door Yannick Verhasselt

Verschillende Reddit-gebruikers zijn sinds enkele weken alweer volop in de weer met speculeren over alweer een volgende plaat van Brockhampton. Op Werchter etaleert de boyband echter een uur lang het beste van zijn eerder uitgebrachte platen ondanks de onbegrijpelijk lage opkomst in de Barn.

Een verschil van hemel en aarde moet het voor diegenen die hen vorig jaar in de Dancehall van Pukkelpop aan het werk zag. Een rommeltje was het; halve visuals en amper tot geen teamspirit. De groep leek zichzelf niet meer sinds ze Ameer Vann eerder op het jaar uit de groep hadden gegooid nadat er verschillende hoeken beschuldigingen kwamen met betrekking tot seksueel overschrijdend gedrag bij minderjarige fans. In een documentaire die na de release van ‘Iridescence‘ uitkwam, liet het vijftal in zijn kaarten lezen en gaf het toe dat de beslissing en de hele heisa daarrond de groep op een breekpunt zette.

De groep onderging op het podium verschillende metamorfoses (van blauwgeverfde gezichten gekleed in oranje tracksuits in de beginperiode tot witte t-shirts met op de achterkant van elk lid een quote geschreven) maar bleven ondanks alles hun eigenzinnige en energieke zelve. Sinds dit jaar treedt de groep op in een fluwelen astronauten-pak wat op de backdrop die momenteel wordt gebruikt, best goed paste.

De groep opende met het furieuze ‘New Orleans’ van de laatste plaat waar ieder lid één voor één het podium op kwam gespurt om zijn verse te verzorgen. Het zette meteen de toon voor het concert; pompend, zwetend en zonder pauzes in een rechte lijn door tot de backdrop putje nacht visualiseerde. ‘J’ouvert’ en ‘Zipper’ werden als kanonskogels afgevuurd terwijl hits als ‘Queer’, ‘Gummy’ en ‘Gold’ van de eerdere ‘Saturation’-trilogie  zonder moeite werden mee gekird door het publiek. Ondanks de welverdiende hype rond het collectief hadden vele festivalgangers het laten afweten en gekozen voor een plekje bij Bastille. Onbegrijpelijk.

Kevin Abstract is meer dan ooit dé frontman van de groep en delegeerde zowel zijn vrienden als het publiek telkens de rechte richting uit, van het orchestreren van moshpits tot sfeermaker op iets rustigere nummers zoals ‘Bleach’ en ‘Sweet’, een simpele “hand’s up” was al voldoende om het publiek mee te krijgen. Voor afsluiter ‘Boogie’ mochten de CO2-kanonnen nog eens gebruikt worden en werden de fans met een laatste mokerslag de frisse lucht in gestuurd.

Brockhampton torpeteerde zich gisterenavond als kandidaat om met de titel van de beste show van het weekend te gaan lopen, alleen jammer dat dit maar voor een halfgevulde Barn was want hier had u moeten zijn bij geweest.