Botanique experimenteert al geringe tijd met de tijden van hun programmatie. Tijdens Les Nuits kon het zo wel eens gebeuren dat er een heuse clubnacht-programmatie werd geïnstalleerd. Nu lijken ze dat ook meer en meer daarnaast te doen. Gisterenavond nodigde de zaal PC Music wonderboy Danny L Harle, Mechatok en Yeule uit voor een avondje uit.
Yeule stelde ons geduld aanvankelijk op de proef. Toch werd bij het betreden van het podium meteen duidelijk dat we geen conventionele popshow mochten verwachten. Een licht beatje leek de toon te zetten. Echter was het de de ijle, etherische zanglijn die de aandacht trok. Muzikaal werd experimentele pop geserveerd, ondersteund door een gestileerde performance. Hoewel zang, instrumentals en het opvallende harnas elk op zich de aandacht wisten te trekken, vielen de puzzelstukjes nog niet helemaal ineen.
Het keerpunt kwam pas wanneer Yeule de gitaar omgordde. De glitch-electronica maakte plaats voor meer complete AI-indie. Recente single ‘Don’t be so hard on your beauty’ maakte indruk. De hoge tonen, noise en harde beats in het slotnummer zorgden ervoor dat haar cyborgconcept dan toch klikte. De transhumanistische thema’s, die eerder vooral voorkwamen in haar glitchy in- en outro’s, ontpopten zich uiteindelijk dan toch. Het was dus een beetje spijtig dat Yeule pas in die laatste drie nummers echt kon overtuigen.
Terwijl Mechatok enkele minuten hoover sounds liet spelen, werd meteen duidelijk dat het energiepeil ferm de lucht in zou gaan. Veel was daar niet voor nodig, de “guess it’s Mecha on the beat” leidde al tot luid gejoel. ‘God’ pikte daar meteen op in. Het bleek het begin te zijn van een doldwaze rit van eurobeats en zeemzoete stemmetjes die heerlijk fel contrasteerden met een mondmasker dragend publiek. Trashy eurorave, gabberbeats, french electro en Skrillex werden opvallend goed aan elkaar gemixt. Mechatok wisselde perfect eigen nummers als ‘Rainbow road’ en prijsbeest ‘Drama’ af met onder meer DJ Billybool, hardcore trap en naar het einde toe ook ludieke drum-‘n-bass en trance.
Wie hier al vond dat de grens met goede smaak ruimschoots overschreden werd, bleef beter weg bij Danny L Harle. Met een opener die meteen associaties opriep met de Vengaboys, verscheen een grijns die het volgende uur niet verdween. Initieel draaide hij nummers van SOPHIE en bijvoorbeeld een stevige eurobeatremix van Jason Derulo’s ‘Acapulco’. Al bleek het slechts een korte aanzet te zijn voor het daaropvolgende Harlecorecircus. Een mechanische ‘This is the emotion you’ve been looking for’ net voor de drop van ‘Where are you now’ vatte de heersende euforie perfect samen. Op het moment dat het niet eens zeker is of er volgende week nog gefeest kan worden, waren de nummers van ‘Harlecore’ de soundtrack voor een ongeziene collectieve knaldrang en een kolkende Rotonde.
Uiteraard kwamen de DJ Mayhem-kicks keihard binnen, een MC Boing-medley jutte ons nog verder op. Ondertussen liet Danny als een larger than life-figuur grijzend het publiek uit zijn hand eten. ‘On a mountain’ kreeg eerst een Ascendent Vierge-makeover alvorens het origineel werd gespeeld. Het was het teken voor de GVR om ook ruimer dan zijn recente album te draaien. Charli XCX-breakbeats passeerden de revue, de happy hardcoreversie van ‘Gec 2 u’ en Paul Elstak leken het slotsalvo te zijn… tot Mechatok er opnieuw bijkwam.
Tijdens zijn solo-set was nog enige (relatieve) beheersing te merken, maar samen met Danny liet hij alle remmen los. Gotye werd over Avicii’s ‘Levels’ gedrapeerd. ‘Rainbow’ werd opnieuw gespeeld, maar dan in de Charli XCX-remix, en met de knetterharde teringherrie van Lil Texas werd op een hoogtepunt afgesloten. Het was ongezien hoe hard een volgepropte zaal stond te fistpumpen alsof ze zich op Tomorrowland waanden. Danny L Harle en Mechatok stonden zich er met de glimlach over te verbazen.
In de komende weken kan je in de Botanique nog onder meer Charles (28.11), Mike (30.11) en Arlo Parks (12.12) aan het werk zien. Meer info en tickets vind je hier.