Je chauffeur het voorprogramma laten verzorgen: het is eens iets anders. “I’m the man who’s responsible for getting Eagulls where they are today” grapte 99 Watts, waarna hij met behulp van een loopstation en een resem effectpaneeltjes aan z’n instrumentale soundscapes begon. Fijn voor even, maar we merkten dat we hoe langer hoe meer op onze klok begonnen kijken. Zoveel gepingel leek wel erg pretentieus in vergelijking met de donkere postpunk van het hoofdprogramma.
Foto van Britt Adams voor Wannabes.
Schromelijk te laat begonnen Eagulls eindelijk aan hun set. Achter hen werd Metropolis geprojecteerd, de sci-fi pioniersfilm van Fritz Lang waarin geflirt werd met dystopische samenlevingen, een Marxistische klassenstrijd en de overheersing van technologie. Het ging om de Amerikaanse edit van de bijna 90 jaar oude film, en dus kregen we stills te lezen met boodschappen als “What if one day those in the depths rise up against you?” Spek naar de bek van de kwaaie gitaren en klagende stem van een behoorlijk bohemien-aandoende frontman George Mitchell, fles rode wijn in de hand.
Ziedend vloog de band uit de startblokken, met begeesterende versies van ‘Lemontrees’ en ‘Tough luck’. Publiekspraatjes werden verruild voor vervormde boodschappen die weerklonken uit een afgetakelde cassettespeler, en ondertussen werd de geluidsman op de vingers getikt omdat een monitor het schijnbaar liet afweten. “Things break” liet Mitchell zich ontvallen, waarna ‘Nerve endings’ werd ingezet. Vuistjes in de lucht en gaan! En zo waanden we ons in een donkergrijze bunker, omringd door de grauwe fabrieksschoorstenen van Noord-Engeland.
Eagulls lieten ons ook daarna niet meer los. We hoorden een band die op elkaar was ingespeeld, en door die routine weinig steken liet vallen. Daarnaast klonk het materiaal van nieuwste album ‘Ullages’ veel levendiger in de live-uitvoering. Vooral ‘Skipping’ bleef hangen dankzij een subtiel dreunende ritmesectie. Zoals we ze gisteren aan het werk zagen zouden Eagulls alsnog kunnen uitgroeien tot hoogvliegers binnen het genre.
Lees hier onze review van ‘Ullages‘