Dit was dag 2 van Drift Festival

Dag 2 van Drift Festival staat meer in het teken van alternatieve en indie muziek. Singer-songwriters, post-punk, art rock en wereldmuziek kregen hier een plaatsje op het podium. Op deze tweede festivaldag brengen ze een ijzersterke lineup: de ideale afsluiter van een prachtige festivalzomer.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Geopend werd er met songwriter Noonzy. De miezerregen was net voor het optreden weggewaaid. De Antwerpse muzikant kreeg dertig minuten om te bewijzen wat hij in zijn mars heeft. Noonzy bracht tedere zachte songs met een breekbare, pure stem. Maar deze zijdezachte nummers werden mooi afgewisseld met folkrock tracks waar de akoestische gitaar vervangen wordt door een hardere hollow body gitaar. De set was kort, waardoor we verlangden naar meer. Noonzy zorgde er meteen voor dat je ondanks het triestige zin kreeg naar meer.

Eerder deze zomer stond BLUAI nog in het voorprogramma van de grote Neil Young in London. Zondag mochten ze hun songwriting talent komen prijsstellen in Kortrijk. BLUAI brengt strakke folkrock nummers waar je mond van open valt. Hoogtepunt voor ons was het countryachtige ‘Ceiling star’. Op deze track weent de lap steel gitaar voor een slepend en zweverig gevoel. In het midden werd nog eens teruggeblikt op Neil Young en speelden ze klassieker ‘Old man’. Een moment dat zeker bij ons voor kippenvel zorgde. De stem van Catherine Smet paste perfect bij dit nummer en werd zeer strak gespeeld door de band. BLUAI testte bovendien enkele nieuwe nummers uit die nog niet zijn opgenomen. Daar komt misschien verandering in: binnenkort trekt de band terug de studio in.

BLUAI

Ão betrad als derde het podium. Ze brachten een mix van Portugese klanken en zachte elektronica, gepaard met de fluweelzachte, hoge stem van Brenda Corijn. Deze zachte nummers kregen ons in een trance. Heupwiegend danste de zangeres over het podium op de klanken van de upbeat percussie van Bert Peyffers.

 

De oerkracht van postpunkband Whispering Sons zorgde vervolgens voor een scheur in de aardkost. Een uur lang gaf Fenne Kuppens alles wat ze in haar mars heeft. Ze brulde er op los en bewoog armzwaaiend het podium over. De gitaar, verzorgd door Kobe Lijnen, voelde vlijmscherp aan en kon ons volledig bekoren. Ondertussen beukte de bas van Bert Vliegen zo ongenadig hard dat het voelde alsof mijn trommelvliezen ergens op het Nelson Mandelaplein waren achtergebleven. Een krachtige, zware set die zeker bij blijft.

J. Bernardt, soloproject van Jinte Balthazar Deprez, zette de avond in. En wat voor een show kregen we! De West-Vlaamse zanger zorgde ervoor dat je dankzij zijn flamboyante charme meteen aan zijn lippen hangt. J. Bernardt heeft het complete plein in de palm van zijn hand… en dat weet hij. Soepel beweegt hij over het podium, met een drumstok of gitaar in de hand. De songs met trompet geluiden, een strakke drumbeat, slepende baslijnen en de sensuele, doorleefde stem van Jinte laten je zeker en vast bewegen. Jinte Deprez bewijst dat hij solo sterke, soulful nummers kan brengen én een flamboyante frontman is die zijn werk vol passie brengt.

Het tweedaagse festival werd afgesloten met artrockers dEUS. ‘Worst case scenario’, misschien wel de allerbeste alternatieve plaat van Belgische bodem, werd integraal gespeeld. dEUS wisselt van oerknallers met aanvallende gitaren naar tedere, zachtere nummers. Deze groten van Belgische grond lieten het publiek geen seconde los uit hun strakke greep. Tom Barman stond met veel nonchalance op het podium. Van de manier dat hij van zijn wijn sipt, tot hoe hij een sigaret opsteekt, die trouwens langer aan de kop van zijn gitaar hangt te bungelen dan tussen zijn lippen.

dEUS was hard, zacht en brengen al hun nummers met de volste overtuiging. Tom Barman’s stem is na al die jaren nog steeds warm en ruw. Wanneer de sirene uit de viool krijst, weten we allemaal hoe laat het is: tijd voor ‘Suds and soda’. Het grootste kippenvel van het weekend volgde toen het volledige plein “Friday” mee brulde met de band. ‘There is always something in the air’, zeker bij dit concert van dEUS.

dEUS

Kortom, Drift Festival is hét festival dat bij iedere liefhebber van Belgische muziek op de kalender moet staan. Een festival dat homage wil brengen aan de prachtige muziekscene die wij hier hebben. Dag twee was een topdag met een fenomenale lineup, dat resulteerde in een onvergetelijke dag. Drift Festival, hopelijk zien we elkaar terug volgend jaar. Wij zijn alvast enthousiast!