EARTHGANG brult onbeholpen en J.I.D. trekt de boel recht in Ancienne Belgique

door Jasper De Spiegeleer

Het duo EARTHGANG en rapper J.I.D. alias Destin Route komen beiden uit Atlanta, maar opteren voor een ander geluid dan de typische ATL trap. Clevere teksten en snelle punchlines over boombap en slomo trap beats leverden hen een contract op bij Dreamville, het label van hiphopgigant J Cole. Mainstream succes blijft voorlopig uit, maar een vergelijking met Outkast mogen de heren alvast op hun palmares zetten.

Hoewel EARTHGANG muzikaal afwijkt van hun collega’s uit eigen staat, leek het wel of ze hun manier van optreden wouden imiteren. De bas volledig opengedraaid en al roepend het publiek opjagen met when i say this, you say that-toestanden. Leuk als je je verwacht aan een avondje in het rond springen, iets minder als je hoopt op de betekenisvolle teksten en slimme woordkeuzes van de laatste ep ‘Royalty’. Rap werd ingeruild voor geroep, onverstaanbare teksten en opgefokte publieksmennerij, dat bijwijlen zelfs irritant was. De nummers werden vaak na een 30-tal seconden afgezet om een praatje te slaan met het publiek waardoor het tempo uit het optreden gehaald werd.

Het nummer ‘Voodoo’, niet toevallig geproduceerd door hun mentor, leek een ommekeer te brengen. De bas werd teruggeschroefd, de Amerikanen stopten met roepen en huppelen en toonden dat ze wel in staat zijn verstaanbaar en melodieus te rappen. Het volgende in wietrook gehulde liedje, waarbij het duo zich in het publiek mengde ging verder op hetzelfde elan. Daarna zakte het concert weer als een pudding in elkaar en hervielen de rappers in hun oude gewoontes. Een enorme teleurstelling na het luisteren van de oerdegelijke ep ‘Royalty’. EARTHGANG heeft veel meer in zijn mars.

J.I.D  en EARTHGANG zitten niet alleen bij hetzelfde label, het zijn ook enorm goede vrienden met een heel gelijkaardige muziekstijl. Het hoofdprogramma koos echter om een ander pad te bewandelen dan zijn collega’s en bleef trouw aan zijn geluid. Hij verspilde geen tijd aan flauwe interactie met het publiek en imponeerde met een gecontroleerde flow over een dreigende beat met wiegende bassen. Moeiteloos huppelt hij over klinkers. De snelle tempowissels, nasale stem en verschillende toonhoogtes deden af en toe aan een jonge Kendrick Lamar denken. Met zijn bekend nummer ‘Ed, Edd n Eddy’, een psychedelisch geluid over wiet roken en naar Cartoon Network kijken, kreeg hij het publiek in een nostalgische bui.

Net wanneer hij je al overtuigd had, besloot hij een accapella af te vuren die zijn uitstekende kwaliteit als rapper nogmaals bevestigt. Wederom schipperde hij moeiteloos tussen tempo’s. Vervolgens maakten harde bars plaats voor piano melodieën en sfeervolle synths en toonde de rapper dat hij zich kwetsbaar kan opstellen. De Amerikaan stelde zijn stem op de proef met een hoog gezang. De sfeer sloeg weer om en een slomo trap beat trad naar de voorgrond. J.I.D. bewees dat je perfect energie kan uitstralen zonder overdreven in het rond te springen. Destin Route profileerde zich als een veelzijdig artiest die zich zonder moeite een weg baande tussen verschillende tempo’s en stijlen. Hopelijk hebben zijn vrienden van EARTHGANG goed opgelet.

In de Ancienne Belgique kan je binnenkort All Them Witches (11.06), Bedouine (12.06) en The Kills (16.06) aan het werk zien. Alle tickets en info vind je op de website van de zaal.