Er was geen enkel kruid gewassen tegen Olivia Rodrigo in het Sportpaleis

door Yannick Verhasselt

Er hing iets in de atmosfeer, gisteravond in het Sportpaleis. Noem het, cliché, magisch. Olivia Rodrigo hoort sinds ‘GUTS’ tot het sterrendom van de popmuziek. De spanning was dan ook, vergelijkbaar met die toen Billie Eilish en Harry Styles elk op hun beurt hun naam kerfden in de geschiedenisboeken van de hal, te snijden.

Rodrigo nam echter geen blad voor de mond. Ze is niet die one-hit wonder die via het TikTok-succes van ‘drivers licence’ in een handomdraai Vorst uit verkocht. Nee, ze is een fenomeen dat poppunk terug uit een stuk dodz grond heeft gehaald. Meteen met ‘bad idea right?’ je show aanvatten, toont ballen. Het Sportpaleis veerde recht een schreeuwde meteen de longen uit het lijf. Alsof men de concurrentie met de eerste avond qua enthousiasme en decibels wilde overtreffen. ‘ballad of a homeschooled girl’ maakte van het laken een broek. ‘vampire’ had het triumviraat in het offensief geweest, maar miste wat panache.

Ze verdween na het kruitverschiet onder het podium en kwam terug achter een piano. ‘drivers licence’ deed de hemelsluizen opendraaien. Het nummer was één van de weinige momenten waarop de bad bitch-attitude, die ze graag etaleert in haar rock- dan wel punknummer, even naar de achtergrond verdwijnt. Ook ‘happier’ en ‘favorite crime’ bracht ze intiem. Op akoestische gitaar vergezeld door haar drummer Daisy op één van de uiteinden van haar rode lopers, toonde ze zich heel kwetsbaar. “And think of me fondly when your hands are on her / I hope you’re happy, but don’t be happier“, klonk het bitterzoet. Aan het einde van de dag is de grootse popster nog steeds een jonge vrouw die haar worstelingen met hartzeer tracht te ventileren in haar songs.

Via enkele tragere nummers als ‘making the bed’ – waarop ze liggend op een rond, verhoogd podium het nummer bracht – werd er even een rustmoment in haar show gebouwd.

Na het nummer klom ze als de kleine zeemeermin op een halve maan die haar rond het hele Sportpaleis bracht. Lichtgevende sterren kwam bovendien neer gedaald en Rodrigo nam polshoogte bij de balkonnen en tribunes met het charmante ‘logical’.

Na het kleine, intieme intermezzo met onder andere ‘happier’, schakelde Rodrigo drie vitessen hoger. ‘deja vu’ deed het Sportpaleis terug op hun grondvesten daveren. Het was slechts het voorgerecht van de kolkende show die ze in het slot nog zou brengen. Rodrigo denderde, danste en schreeuwde het bij elkaar in ‘brutal’. “I’m so obsessed with your ex” hoor ik dan weer nog steeds door m’n oren echoën. ‘all-american bitch’? De gesuikerde cherry on top.

Na het publiek te hebben platgewalst, kwam Rodrigo nog een laatste keer checken of ze het wel goed genoeg had gedaan. Bijna klaar, concludeerde ze en maakte ze via ‘good 4 u’ en het euforisch meegezongen ‘get him back!’ een einde aan haar uitzonderlijke show.