Je moet afgelopen jaar al flink je best hebben gedaan om haar muziek nog niet langs je horen te passeren. Sinds haar passage op ESNS en haar ep’tje ‘Licht en donker’ viel Nederland en niet veel later ook België voor de catchy, doch bij momenten melancholieke nederpop. Ze passeerde deze zomer al langs enkele festivals en nu volgt er dus een stijf uitverkochte clubtournee. “Oh, wat voelt het fijn om weer allemaal zo dicht bij elkaar te zijn“, liet ze na een tweetal nummers optekenen.
De Nederlandse bracht als voorprogramma een vriendin van haar mee. Philippine wist een prima mix van allerhande alternatieve pop-subgenres mee te brengen. Zo was het nog even zoeken naar het juiste ritme bij het meeslepende ‘Did you’. Bij het daaropvolgende nummer ‘When the silence falls’ schoot ze wel raak. Het publiek sloeg al snel aan het heen en weer wiegen op het funky nummer. Tussen de opzwepende indie pop nummers door, durfde ze evenwel het tempo te breken met enkele ballads. Een opvallende keuze gezien de iets minder dan een halfuur durende show. Toch greep ‘The cigarettes that burned the carpet’ ons vrijwel bij de keel, waar ze evenwel piano voor haar rekening nam.
Ondanks de sterke start, kon ze het niet geheel tot over de eindmeet trekken. Zo verzonk afsluiter ‘You & I’ in cliché ‘lalala’-gewauwel waarbij je de indruk kreeg dat de tekst voor het nummer gewoonweg ontbrak. ‘Verge of breaking up’ ontbrak dan weer de nodige panache, hoewel de zangeres het nummer aankondigde als een algamatie van opgekropte frustratie.
Onder dreunende bassen en vocals die geperforeerd leken, kwam Froukje met een warm onthaal het podium op. ‘Groter dan ik’ zette meteen de toon waarbij het publiek van bij de eerste noten de teksten luidkeels mee zong. De temperatuur leek in de kleine zaal van de AB al snel een hoogtepunt te bereiken gezien vrijwel iedereen het meteen op een springen en dansen zette. ‘Goud’ verging hetzelfde lot via de krasse electropop die door de boxen schalde. ‘Onbezonnen’ werd quasi twee keer gespeeld, waarbij in de reprise de band zich voornamelijk botvierde.
Via ’17’ zocht Froukje via nieuw werk een rustpunt in haar show. ‘Zonder gezicht’ liet Froukje van haar meest sensuele kant zien, terwijl ‘Is dit echt?’ de uiteinden van pop(rap) zag opzoeken. Een dijkbreker van electronica walmde over de vele gezichten, waar enkelen het terecht op een headbangen zetten. Voor ze intieme ‘Een teken’ dan weer inzette, jatte ze de gitaar van gitariste Yvette Terpstra. “Dit gebeurt in elke show van de tour“, smaalde ze waarna ze het nummer vrijwel solo bracht. Het breekbare ‘Ik ben bang’ betekende het slot van de nieuwere nummers die ze in petto heeft. Laat het duidelijk zijn dat ze naast frisse electro- dan wel poprap, ook fragiele ballads aan durft.
De show ging nadien als een stoomtrein. De titeltrack van haar ep bracht de energie van ‘Groter dan ik’ terug. Met een grijnzende “Heb ik dat gezegd?” leidde ze het gelijknamige nummer in. ‘Ik wil dansen’, dat vooraf al door enkelen in de ether werd gescandeerd, bracht het publiek op kookpunt. Het nummer was de bekroning van een eerste zegetocht op haar tournee door de lage landen. In de bisronde koos Froukje voor ‘Niets tussen’ dat evengoed is uitgegroeid tot even grote als enkele bangers vanop haar ep.
Ten slotte sloot ze af met een nieuw nummer ‘Liever met jou’. “Het gaat over liever samen zijn dan alleen, en ik denk dat het heel fijn is om hier weer samen te zijn, toch?“, verklaarde ze. Hoewel stiekem anticlimactisch, was het een warme reminder voor iedereen dat we sinds een tijdje de draad weer kunnen op pikken. Hoe dat beter doen dan met één van dé pop-figuren van 2021?
In Ancienne Belgique kun je binnenkort verder Portland (10.10), Douglas Firs (16.10) en Luwten (19.10) aan het werk zien. Een volledig overzicht en tickets vind je via de website van de zaal.