De eerste en enige keer dat Grimes voor gisterenavond op een Belgisch podium stond, was de Canadese nog geprogrammeerd in de Rotonde van de Botanique en kwam ze moederziel alleen, ziek als een hond en met een kotsemmer binnen handbereik haar set uitvoeren. Dat was net na de release van ‘Visions’. Op haar eentje speelde Claire Boucher elke avond achter haar muur van synths een intrigerende en fascinerende set met complexe beats. Hoewel die avond nog goed in ons geheugen gegrift zit, was het toch iets helemaal anders dan wat we gisteren in de AB te zien kregen.
Verslag van Tiffany Devos, foto’s van Xavier Marquis.
Claire Boucher bracht ter opwarming haar live-rechterhand HANA mee, die geflankeerd werd door parasols. De nieuwkomer uit L.A. krijgt openlijk de steun van Grimes en Lana Del Rey en grappig genoeg klonk ze in het eerste deel van haar set als de eerste en later als die tweede met Aziatische invloeden. Met de looks van een hippere Sporty Spice stak ze synthbeats in gang en huppelde ze over het podium. Gelukkig legde de songwriter er ook nog genoeg haar eigen ding in. Haar aanstekelijke enthousiasme, krachtige vocals en praatgrage attitude zorgden ervoor dat HANA de kwaliteit van het gemiddeld voorprogramma oversteeg en dat ze het vuur al aardig aan de lont wist te steken.
Op de tonen van ‘laughing and not being normal’ en onder luid gejuich kwam één van Grimes’ dansers het podium op gestormd. Je leest het goed, Grimes nam danseressen onder de arm om de nummers van de nodige energie voorzien. De twee vrouwen deden dat onder meer met lintjes, dolken en lasers als accessoires. Niet dat dat nodig was, de beats en de ongelooflijk sterke nummers – natuurlijk – kwamen hard binnen en stuiterden alle kanten uit. De getalenteerde HANA nam bovendien enkele instrumenten en backings op zich waardoor onze favoriete songwriter/producer zelf de mogelijkheid kreeg om meer te bewegen en vrijuit te zingen.
Slechts occasioneel zocht Grimes tijdens de liedjes haar synths en drumpad op (en toch een keer de gitaar), maar dat lieten we ons niet deren. Met haar grote strik in haar haar, de kenmerkende rare outfit en houterige, Aziatisch geïnspireerde dan weer oermens-achtige bewegingen, hield de Canadese het ongelooflijk boeiend. Grimes sprong zodanig over en weer op het podium dat ze in de bindteksten steeds buiten adem klonk. Vonden we daarom de vocals soms iets te weinig uitkomen, of werden ze overpowered door de beats? We weten het niet, maar laten het niet aan ons hart komen want de show was zo af. Een grote productie als dit paste perfect bij wat het redelijk poppy ‘Art angels’ zo contrasteerde met ‘Visions’.
En zo gek als gisteren, zagen we de AB nog niet vaak. Grimes koos de naam van haar tour erg adequaat: regeren klinkt zo stom in het Nederlands, maar ze deed het wel. Het geheel van lichtshow, spannende beats en tonnen energie spatte zo hard van het podium dat alles binnenkwam als een stormram.