Noch voor Glints als voor J. Bernardt was gisterenavond een AB-ontgroening en dat merkte je aan hun scherpe set. Waar het voorprogramma nog wat moest schaven aan de autotune, liet J. Bernardt die gebalanceerd door de uitverkochte zaal galmen.
De debuut-ep van voorprogramma Glints vormde in 2015 een eiland in het Vlaams hiphop-panorama met zijn ruwe stem, onheilspellende verzen en stokkende electro. Die formule gooide hij met debuutsingle ‘Dread’ (waarvoor hij met VRWRK in de studio dook) en afsluiter ‘Siren’ dan ook zonder enige schroom voor de leeuwen in de AB. ‘Tiger tiger’ werd met zijn snuggere knipoog naar Romantisch dichter William Blake helaas achterwege gelaten, net als ‘Divalent diction’. Het grootste deel van de show putte uit Glints’ laatste ep, ‘Burgundy’, waarin de unieke sound van de Antwerpenaar het wat moest onderdoen voor meer bezwerende electropop-invloeden.
Nadat hij zich eindelijk buiten adem zong in ‘Dread’, kregen we nieuw nummer ‘Gold frames’ te horen, wat al geanticipeerd werd met ‘Turn myself into gold’ op zijn tshirt. Het catchy popnummer ligt in de lijn van ‘Burgundy’. De autotune werd daarin wel twijfelachtiger toegepast dan op zijn oudere werk. We begrijpen dat de rapper in de beperkte tijdspanne van het voorprogramma liever nieuw werk voorstelt dan oudere nummers uit de kelder te halen. Het eigenzinnige karakter van de zanger is op zijn “glinstagram” zeker niet vervaagd, al hopen we dat de innerlijke tijger van Jan Maarschalk Lemmens ook in de muziek snel terug zijn scherpe kop opsteekt.
J. Bernardt besloot om weinig te schaven aan zijn goed functionerende festivalsetlist. Daarin laat hij zijn nummers meesterlijk uitspinnen tot zelfs die outro’s een eigen leven beginnen leiden. De jazzy r&b intermezzo’s en herhalingen werden nauwgezet afgewogen: van het akoestische einde van ‘Other man’ tot de individuele ruimte die elke muzikant kreeg om zich uit te leven. Met een toetsenist als Adriaan Van de Velde (Pomrad) kan je jezelf dat natuurlijk veroorloven.
Met een drumstok in de hand leek Jinte Deprez een als dirigent vermomde tovenaar uit een ander zonnestelsel. Met een gezonde portie drama behekste hij de Brusselse zaal. Hij had zijn publiek volledig in z’n macht, en daar kon zelfs een koppige omvallende microfoonstaander weinig aan veranderen. Met een handdoek over de haren zette hij nieuw werk in dat vermoedelijk de titel ‘Remedy’ zal meekrijgen. De prominente electro deed ons in combinatie met de knisperende visuals eventjes wegzweven. Na de apotheose van ‘Other man’ lieten de drumstokken ons met een magnifiek verlengd ‘My own game’ als poppen van een poppenkast gracieus weer op aarde neerdalen.
De AB programmeert binnenkort onder andere Lamb (09.10), DAAU (12.10) en Pale Grey (13.10). Een volledig overzicht vind je op de website van de zaal.