Alles is tijdelijk. Ook Les Nuits Botanique, en dat weten de mensen achter het paradepaardje van de Brusselse venue maar al te goed. Daarom vond er gisteren in de Orangerie en de Rotonde een avontuurlijk afsluitend feestje plaats dat gehost werd door Factory Floor. De Londense formatie bracht enerzijds electronicanamen Throwing Snow en Paula Temple naar Brussel en nodigde anderzijds innovatieve namen uit de rap- en popwereld uit, namelijk Zebra Katz en Babyfather.
Zebra Katz mocht uitgerekend op de dag van de Brussels Gay Pride zijn ding doen in de Rotonde. De queer hiphopper bewees niet alleen een uitstekend acrobaat te zijn, zijn sensuele moves gingen ook nog eens gepaard met interessante en prikkelende popsongs in combinatie met grauwe, minimalistische beats. De performancefactor stond op punt, de aanwezigen waren mee en Ojay Morgan dook zelfs even het publiek in en werd op zijn beurt getrakteerd op gratis danseressen die het podium opkropen. Toch klonk het geheel niet altijd even gebalanceerd, en daarom liet Zebra Katz een ietwat slordige indruk achter.
Factory Floor, curators van dienst, leverden vervolgens een stomende liveset af in de Orangerie. Hoewel drummer Gabriel Gurnsey en knoppenbedienster Nik Colk afklokten op zo’n vijfenveertig minuten, miste het duo nooit energie en kracht. De robuuste drumbeats communiceerden vlekkeloos met de vitale hardwiresynthesizers, en op die manier flitste Factory Floor van de ene naar de andere repetitieve en voortstuwende technotrack uit de recentste langspeler ’25 25’. Toegegeven, het duo loopt er soms mateloos op los, maar het slaagde er wel in om een bruisende liveshow neer te zetten die menig toeschouwer na afloop deed verlangen naar een frisgewassen T-shirt.
Iets na twee mocht Babyfather aantreden, een van de aliassen van de enigmatische Dean Blunt. De hamvraag was of Dean Blunt zelf van de partij ging zijn, aangezien hij vaker zijn kat stuurt tijdens shows van Babyfather. Jammer genoeg was gisteren geen uitzondering. Toen DJ Escrow in de openingsminuten enkele welgemikte hiphoptracks op het publiek afvuurde, leek de show uit te draaien op een intense rit – niets was minder waar. Geen Dean Blunt te bespeuren, wel een tweedeklas-mc die nooit een hoog niveau kon bereiken en een verwaarloosbare rol vervulde. Ondertussen kregen we zo nu en dan enkele fragmenten uit de laatste mixtape ‘419’ te horen, en was het vooral DJ Escrow die de aandacht opeiste met zijn overmatig gechat gedrenkt in een Londens accent. Terwijl de Rotonde leegliep en de zaal niet meer dan enkele tientallen aanwezigen telde, besliste DJ Escrow ook nog eens om zo’n tien minuten lang een erg lawaaierige stofzuiger van stal te halen. Babyfather was een uurtje bedroefd toekijken en geforceerd slikken.
Ten slotte draaide Paula Temple een anderhalf uur op volle toeren in de Orangerie. De jonge technogodin zorgde voor beukende tracks en flitsende ritmes badend in een industriële sfeer. Er zat niks anders op dan mee te gaan in de ongenadige tour de force die de dj tot stand bracht, en dat wisten de aanwezige nachtraven maar al te goed.
Op die manier komen Les Nuits Botanique na een geslaagde afterparty (bijna) aan hun eind.