Lily Allen voert een voortreffelijk anti-Brexitpleidooi in de Ancienne Belgique

door Koenraad Stevens

Lily Allen stelde gisteren haar recentste album ‘No shame’ voor in de Ancienne Belgique. Ze werd daar voorafgegaan door S-X, een solo urbanzanger die vooral uitblonk in gevoeligheid en respect voor mensen met mentale gezondheidsproblemen. Het schaarse reeds aanwezige publiek werd tijdens dit voorprogramma vriendelijk verzocht eens rond zich heen te kijken en te verbroederen met de mensen die naast hen stonden. De man liet zich uitsluitend begeleiden door zijn laptop en moest het vooral hebben van zijn aanstekelijke bindteksten. Op muzikaal vlak vonden we het wat te hard afwijken van hetgeen de hoofdact zou brengen.

Een halfuur later verscheen Lily Allen zelf, voor de gelegenheid uitgedost in een disco-glitterpakje en voorzien van een lange, geblondeerde pony tail. Ze kwam over als een ware Beyoncé, een zelfverzekerde vrouw die niet bang is om haar kwaliteiten uit te spelen. De show werd onmiddellijk op snelheid gebracht met het nieuwe ‘Come on then’, gevolgd door ‘LDN’ (2006), waarmee meteen duidelijk werd dat de avond een mengeling van oud en nieuw materiaal zou brengen.

Vervolgens nam Allen, vergezeld door toetsenist en bassist, voor de eerste keer de tijd om haar publiek toe te spreken. Ze was vooral blij dat de tweede verdieping van de AB uiteindelijk toch was moeten opengaan, want de zaal was (net) niet volledig uitverkocht. Overigens een bezorgdheid die later op de avond terug naar boven zou komen, toen het voltallige publiek werd verzocht om de avond nadien mee te gaan naar Keulen, waar de ticketverkoop blijkbaar wat tegenviel. Het zittende publiek achteraan in de zaal werd vriendelijk verzocht recht te gaan staan, wat uiteindelijk pas volledig lukte toen de eerste tonen van doorbraakhit ‘Smile’ (2006) door de boxen schalden.

In de introductie van Lykke Li-cover ‘Deep end’ begon Allen voor de eerste keer over de Brexit, door te stellen dat ze na die Brexit maar beter naar Australië zou verhuizen. Uiteraard kreeg ze daarmee het publiek makkelijk op haar hand. Doordat de nummers elkaar daarna aan een razend tempo opvolgden, bleef het geheel erg verteerbaar. Het gevoelige ‘Three’ werd opgedragen aan haar twee kinderen en de Ancienne Belgique ontplofte voor een eerste keer tijdens hit ‘The fear’, waarbij Allen zich vooraf luidop ergerde aan de huidige social media-tijden: “We should put our phones down”. Van blijven zitten was achteraan de zaal allang geen sprake meer.

Ook de encore – miss Allen moest eerst even gaan plassen – was er los op. ‘Apple’ was weliswaar wat minder, maar werd opgevolgd door – M.I.A., ben jij dat?! – topstamper ‘Trigger bang’ en afsluiter ‘Fuck you’, toen het volksfeest compleet was.

Eerlijk gezegd hadden vooraf een stoutere Allen verwacht. Uiteindelijk bleven haar bindteksten redelijk braaf, en vooral dankbaar jegens haar publiek. “I wanna stay in the European Union!”, schreeuwde ze tot slot.

Binnenkort spelen ook nog Magnus (06.12 en 07.12), Yusuf (08.12) en Shame (13.12) in de AB. Een volledig overzicht vind je via de site van de zaal.