Octavian weet de hype niet te vertalen naar het museum van de Botanique

door Bert Scheemaker

De hype was real. Octavian, of Olivier Godji zoals hij heet, bracht de nodige adelbrieven mee naar de Botanique. Winnaar van de prestigieuze Sound Of BBC, complimentjes van Drake en een uitstekend onthaald debuutalbum ‘Spaceman’, het kon niet op de voorbije maanden voor Octavian. Tijd dus om die beloftes om te zetten in een spannende show moeten ze in Brussel gedacht hebben.

Aan de omkadering zal het alleszins niet gelegen hebben. De Botanique haalde alles uit de kast en zette zowaar nog eens de deuren van hun museum, of zoals het in de volksmond noemt, Le Grand Salon, open voor het grote publiek. De statige, mooie zaal is zelden beschikbaar en eerlijk gezegd zagen we daar in het verleden vooral rustigere genres dan de opwindende grime die Octavian serveert.

Nou goed, we zeggen wel grime, maar we werden toch verstoken van een goeie grimeshow. Octavian, die zijn stem al te vaak liet verdrinken in de autotune, was in het begin amper te motiveren om echt hard te gaan. De r&b tierde weelderig en de zachte beats vonden moeiteloos hun weg naar Le Grand Salon. ‘No weakness’ en ‘Revenge’ klonken aardig, maar legden de lat niet bepaald bijster hoog. Een lightversie van Drake, daar leek het bij momenten nog het meest op. Leuk bij momenten, maar het niveau van de grootmeester in zeemzoete rap haalde hij allerminst. Meer nog, voor de nieuwe stem in de grime was dit ronduit een ontgoochelend begin, al leek het de fans op de eerste rij amper te deren.

Gelukkig switchte hij ongeveer halverwege wat van stijl, want na zijn ‘I wanna be Drake’ rondje, krikte hij de intensiteit van zijn set serieus wat op. De grime piepte af en toe door de traditionele rap en de moshpit werd af en toe geopend verklaard. Octavian sprong ettelijke keren het publiek in, crowdsurfte en de drank werd rijkelijk vanaf het podium het publiek ingegooid. Ironisch, gezien wij, de normale stervelingen, geen drank in de wondermooie zaal mochten meenemen. Kortom, alles wat je wil in een rapshow.

Helaas viel er ook één en ander op te merken eens hij aan het rappen sloeg. Of net wanneer hij dat niet deed, want zijn bindteksten gingen te onder aan een te veel aan autotune, cliché bedankingen en ronduit onverstaanbaar gewauwel. Eens hij echter de boel in de fik probeerde te steken, met behulp van de DJ, kwam het allemaal wat los. Het publiek smulde van de bangers ‘Bet’ en ‘Little’, danste als een bezetene en ging bij momenten ultiem uit de bol. Wij hadden echter onze bedenkingen. Wie als een een show bezoekt, weet dat het niet bepaalde het moeilijkste van al in om het ‘hype’ gedeelte van een nummer goed te doen. De beats zwellen aan, de climax komt, de rapper spit wat woorden die niet al te moeilijk zijn en vlotjes meebekken en dan dropt het hele zootje en gaan we met zijn allen los. De oudste, doch steeds werkende truc van de foor. Waar de grote zich echter van de goeie onderscheiden, is na de drop. Wie daar weet door te gaan, te begeesteren en sterke lines weet te rappen, die wint zijn publiek finaal helemaal voor zich. En net dat ontbrak bij Octavian. Een uitstekende hypekerel, maar aan zijn ‘delivery’ is nog heel wat werk.

Misschien zijn we wel wat te streng. Voor een gastje dat net komt piepen, was het al bij al niet slecht. ‘Molly’ was best een krent in de pap en ook ‘Move faster’ en ‘Move me’ wisten goed te overtuigen. Het potentieel voor Octavian is er zeker, alleen komt het er nog te weinig echt uit. Alleen draagt hij nu eenmaal die adelbrieven met zich mee. Het schept verwachtingen die hij op dit moment nog lang niet kan inlossen. Het is nu niet bepaald dat Stormzy zenuwachtig op zijn grimetroon zou zitten mocht hij er op Valentijn bij geweest zijn in de Botanique. Daarvoor was Octavian niet indrukwekkend genoeg. ‘Decent, not good’, dat omschrijft zijn doortocht misschien nog het best.

In de Botanique zijn binnenkort ondermeer Saba (23.02), Tommy Genisis (24.02) en Doja Cat (9.3) te zien. Info en tickets vind je hier