Header image

Pi’erre Bourne bouwt een steriel feestje in de Botanique

door Bert Scheemaker

Yo Pi’erre, wanna come out here?” is de laatste jaren een veelgehoorde tagline. De producer is de man achter de sound van Playboi Carti en mocht meewerken aan ‘Ye’, van Kanye West. Een talent achter de knoppen, maar de spotlight bleek een te grote verleiding voor Pi’erre. ‘The life of Pi’erre 4’ zag vorig jaar het levenslicht, waarop de producer rapte over zijn eigen beats. En met dat album onder zijn arm, zakte hij naar een volgepakte Rotonde in de Botanique.

Dit bericht bekijken op Instagram

Pi’erre came

Een bericht gedeeld door KTG (@kreepthagod) op

Eerst en vooral: als producer kent Pi’erre Bourne amper zijn gelijke. Op dit eigenste moment moet hij zowat de hottest producer around zijn, al valt er een argument te maken voor Kenny Beats. Een avondje beats van Pi’erre en het feest kan beginnen, zo veel is zeker. En dat was tot op zekere hoogte ook. Pitchfork omschreef zijn geluid en dat van Playboi Carti op ‘Die Lit’ als “perversely infectious sugar high, rap that fundamentally recalibrates the brain’s reward centers.” 

Live was het exact wat dat was: een staaltje van strakke, goeie beats die ongelofelijk hedendaags zijn. De rest, dat was een ander paar mouwen. Pi’erre hield een enorm strak tempo op na en speelde zowat alles van zijn album. Dat hield dus in dat hij moest rappen en daar knelde al eens het schoentje. Niet alleen zijn zijn teksten niet, ahum, bijster spitsvondig, de overdaad aan autotune maakte het geheel er niet beter op.

Zowel op plaat als live zwemt zijn stem in de autotune, tot op het einde vervelende toe. De r&b-boysband vibe die hij dan nog eens in zijn performance weet te smokkelen is niet overtuigend genoeg. En frankly: nietszeggende teksten over de klassieke onderwerpen als gouden kettingen, auto’s, vrouwen en geld zijn ondertussen echt een cliché. ‘Be mine’ en ‘Lovers’ zijn inwisselbaar qua thematiek (de vrouwtjes) en even spitsvondig als de gemiddelde mop van Ben Crabbé. Daarboven op duwde hij gewoon in het begin van zijn show op play en stond de gehele show gewoon op band, uitgezonderd zijn vocals. Weg spontaniteit, hallo voorgekauwde iedere-avond-zelfde-feestje-set.

Veel bedenkingen dus, maar credit waar credit due is: Pi’erre Bourne maakte er een feestje van. De fans in het midden van de zaal gingen het gehele optreden los, met enkele moshpits tot gevolg. Of het nu ‘Romeo must die’, ‘Horoscopes’ of ‘Guillotine’ was, de sfeer zat er telkens zwaar in. Zijn beats zijn gewoon zo pleasing dat het telkens dik feest is. Als extra kers op de taart had hij nog ‘Switching lanes’ in zijn setlist gesmokkeld, een track die al een eindje op het internet circuleert en waarin Playboi Carti meedoet.

Wie kwam voor het feest was alleszins niet teleurgesteld. Pi’erre weet hoe het te bouwen, ondanks zijn overduidelijke tekortkomingen als een rapper. Dat op zich is al een prestatie. Bovenal was het vooral wederom een showcase voor zijn talent als producer. Ons deed het op de weg naar huis Playboi Carti zijn ‘Die lit’ nog eens spelen en uitkijken naar ‘Whole lotta red’. Bonuspunten daarvoor.

In de Botanique kan je binnenkort nog Jay1 (12.03), YBN Cordae (17.03) en Zebra Katz (20.03) aan het werk zien. Info en tickets vind je op de website van de zaal.