Het ging de Dum Dum Girls een tijdje niet echt voor de wind. Waar frontvrouw Dee Dee Penny op ‘Only in dreams’ haar persoonlijke problemen aan de wereld toevertrouwde, hoopte ze met de ep ‘End of daze’ een donker hoofdstuk uit haar leven definitief af te sluiten. Helaas besliste het lot daar anders over. Tijdens de opnames van een opvolger kreeg de zangeres immers af te rekenen met alweer een ferme tegenslag in de vorm van serieuze en aanslepende stemproblemen. Mits een flinke vertraging verscheen uiteindelijk toch een licht aan het eind van de tunnel, waardoor het druk geanticipeerde ‘Too true’ eind januari in de rekken zal belanden. Te gretig om zolang te wachten, trekken de Dum Dum Girls alvast de hort op met het nieuwe materiaal. Hun korte Europese tour bracht hen gisteren naar de Muziekodroom, waar ook wij van de partij waren.
Het voorprogramma wordt verzorgd door het Rijselse Surfer Rosa. Het Franse duo combineert energieke noiserock met donkere new wave. Terwijl bas en drums voorgeprogrammeerd zijn, laat de mannelijke helft van de band de gitaar naar hartelust alle richtingen op beuken en scheuren, en werkt zijn vrouwelijke tegenhanger de explosieve cocktail af door experimentele keyboards en thereminklanken toe te voegen. Beiden wisselen elkaar af aan de microfoon met repetitief monotone vocalen. Hoewel Surfer Rosa, weliswaar eerder aarzelend, een aantal theatrale elementen in de set probeert te smokkelen, wekt het tweetal een wat bedeesde en teruggetrokken indruk. Mede daardoor slaat de vonk niet echt over naar het publiek, ondanks de dynamische performance.
Ook de Dum Dum Girls zijn zeker niet de grootste entertainers. Schijnbaar onverstoorbaar en een tikkeltje afstandelijk laten ze de muziek voor zich spreken. Dat je hierdoor een licht automatische piloot gevoel overvalt, wordt echter ruimschoots gecompenseerd door de kwaliteit van het gebrachte werk. Dee Dee & co vatten plechtstatig somberend aan met het uit ‘End of daze’ geplukte duo ‘Mine tonight’ en ‘I got nothing’. Het hieropvolgende ‘Bedroom eyes’ trekt het tempo flink op, en is het startschot voor een ouderwets potje poppy rammelrocken met hoofdzakelijk songs uit ‘I will be’.
Nagenoeg het volledige tweede deel van het concert is voorbehouden voor het nog grotendeels onbekende ‘Too true’. Alhoewel de nummers zeker live nog flink worden aangedreven door het stuiterende drumwerk van Sandy Vu, rockt en rollt het allemaal dat ietsje minder. Als we op vooruitgeschoven single ‘Lost boys & girls club’ kunnen afgaan, kiezen de Dum Dum Girls voortaan voor een meer episch slepende aanpak, waarvoor op plaat een in bakken galm gedrenkte retrosound van stal wordt gehaald. Geluidsgewijs vertaalt zich dat bij optredens in het meebrengen van een extra gitarist die een additionele sfeerscheppende laag aan het geheel mag toevoegen. De reguliere set wordt afgesloten met een cover van de Pale Saints, waarna alleen nog ‘Lord knows’ als bis zijn opwachting maakt.
We zagen niet meer of niet minder dan een goed optreden, maar zijn vooral blij dat de Dum Dum Girls terug boven water gekomen zijn. We krijgen hoe langer hoe meer de indruk dat de doorstane duistere periode Dee Dee in zekere zin veranderd heeft als artieste. We zien ze zich steeds nadrukkelijker profileren als een soort kruising tussen een poète maudit en een beatdichteres. Naar de toekomst toe verwachten we dan ook dat de teksten meer dan ooit centraal zullen staan. Eind januari weten we meer.
De Muziekodroom programmeert binnenkort onder andere Deer Tick (26.01), The Exploited (21.02) en Red Fang (15.03). Info, tickets en een volledige concertkalender vind je hier.