Verslag en foto's Imagine Dragons in de ABBox op 02.05 – Overdaad schaadt

door Filip Van Der Elst

Jarenlang vreest ondergetekende al voor het moment dat je op een optreden beseft: “hier ben ik eigenlijk te oud voor”. Jarenlang heeft hij dat moment weten uit te stellen, mede dankzij een vakkundige selectie van concerten. Zelfs gigs van tienerbands pur sang als Fun. of Walk The Moon wist hij nog wel te smaken. Maar hoezeer hij ook van huppelende en deskundig-uit-de-maat-klappende tienermeisjes houdt, aan de show van Imagine Dragons in een Ancienne Belgique met nauwelijks een levende ziel ouder dan 20 schorde een en ander. Lag het niet de gebrekkige uitvoering van songs, waarvan er sommige op plaat nochtans staan als een huis, dan was het wel de weinig overtuigende stage performance die het optreden niet voldoende kleur gaf om de tekortkomingen te maskeren. Een aardige eindspurt wist nog één en ander recht te trekken, maar toch hadden we meer verwacht van een avond niets ontziende bombast dan een hoop joelende tieners, een zanger met een identiteitscrisis en drie muzikanten als decoratie.

Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons
Imagine Dragons

Verslag Filip Van Der Elst, foto’s Tina Herbots

Geen vuiltje aan de lucht tijdens voorprogramma Protection Patrol Pinkerton. We kenden deze luchtige band al van de geweldige single ‘Future = Our Home’, en wat blijkt? Heel hun repertoire bestaat uit dergelijke niet te versmaden pop die erin gaat als zoete koek. Hetzelfde geldt voor hun cover van een zwaarder nummer als ‘She Bangs The Drums’ voor de gelegenheid in een verrassend lichtvoetig zondagnamiddagjasje gegoten. Niet dat ze niet kunnen rocken: enkele uit de kluiten gewassen Led Zeppelin-achtige gitaaroutro’s bewijzen met verve dat de jongens ook haar op hun tanden hebben. En aan rock-‘n-rollattitude ontbreekt het hun ook niet: de vlotheid waarmee zanger Jelle Denturck – met zijn even hippe als nerdige bril lijkt hij zo weggelopen uit Hot Chip – de bakvissen uit het publiek bespeelde wijst op een portie lef die we niet zo vaak bij voorprogramma’s tegenkomen.

Wat is dat toch met bands uit Las Vegas, Nevada? Net als bij hun gouwgenoten van The Killers is subtiliteit voor de heren van Imagine Dragons een woord dat even nuttig is als een brandblusapparaat voor een pyromaan. Groots, episch en larger-than-life zijn de codewoorden. Daar is niets mis mee, maar al snel kwam pijnlijk aan de oppervlakte dat lang niet alle nummers even geschikt zijn om te brengen met een drum van tien vierkante meter vooraan op het podium. Het spreekwoord less is more behoort duidelijk niet tot het mantra van Imagine Dragons, en dus rekenen ze er in matige songs als ‘Hear Me’ of ‘Cha-Ching (Till We Grow Older)’ vooral op dat het schreeuwende publiek het werk doet en dat de beperkte muzikale inbreng ongemerkt blijft. En een lied als ‘Tiptoe’ is dan weer een van onze favorieten op plaat, maar klonk live vooral flets.

Waarom heb je een gitarist op het podium staan als die het gros van de tijd drie nietszeggende akkoorden mag spelen, of erger nog, een tamboerijn in de handen geduwd krijgt omdat hij anders toch technisch werkloos zou zijn? En met de nutteloze drum-en gitaarsolo’s die het optreden veel te lang rekten leken ze duidelijk te willen maken dat er toch nog voldoende inhoud aan de band hangt, maar bewezen daarmee vooral het tegendeel. Bovendien weet zanger Dan Reynolds ook niet goed wie hij wil zijn: nu de stoere rapper (‘Round And Round’), dan weer de frêle popzanger die meisjesharten breekt (‘On Top of the World’).

In het door percussie gedreven ‘Radioactive’ zagen we Imagine Dragons wél op dreef komen. Een van de meest dreigende songs van het afgelopen jaar werd begeleid door een zee van fototoestellen, maar was wel een aangename afwisseling omdat dit een van de zeldzame keren was dat je de gitaar tenminste kon horen. In het ingetogen ‘Demons’ komt de bijwijlen knappe stem van Dan Reynolds pas echt tot zijn recht, en ‘It’s Time’ is een voorbeeld van een oerdegelijke popsong. Niet allemaal kommer en kwel dus, maar dan was daar nog de volstrekt overbodige bisronde: “There’s nothing left to say now”, zong Reynolds in het gelijknamige nummer, en eigenlijk had hij beter de daad bij het woord gevoegd. Overdaad schaadt, en hoewel het jeugdige publiek ongetwijfeld duimen en vingers afgelikt heeft, zien wij Imagine Dragons toch liefst terug wanneer er een paar overbodige elementen overboord zijn gegooid.

De Ancienne Belgique programmeert binnenkort ook onder meer Deerhunter (21.05), Crystal Fighters (22.05) en Animal Collective (28.05). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.

Imagine Dragons speelt in augustus op Pukkelpop (info & tickets) en Lowlands (info & tickets).

Imagine Dragons website

Verdeeld door Universal Music