Verslag LA Priest, Dour Festival dag 4, 18 juli 2015

door Thomas Konings

Al vroeg op de middag moest nieuwkomer LA Priest de bühne op. Sam Dust speelde gisteren zijn eerste show onder dat alter ego op Belgische bodem. Eerder was de Brit al frontman van het semi-tand-des-tijds-overlevende Late of the Pier. Met zijn soloproject bracht de artiest onconventionele popmuziek, net zoals hij dat ooit ook deed met LOTP. Waar hij vroeger eerder hyperactieve songs schreef, scheen de zanger – zijn naam spreek je overigens uit als “Lah Priest” – op het podium van La Petite Maison het iets rustiger aan te willen doen met zijn synth, gitaar en (geloopte en vervormde) vocals. Hoewel de electronica bij momenten best funky werd, zorgde de artiest er steeds voor dat er een intiem sfeertje in de tent hing, wat ons dan weer een beetje deed denken aan Connan Mockasin en zijn bizarre pop.

la priest

Want vreemd werd het bij momenten ook bij Dust zijn voorstelling van de kersverse langspeler ‘Inji’: het was ook dat element dat het concert uiteindelijk het meest aantrekkelijk maakte. Daarnaast wist de voorganger het meest te bekoren wanneer hij dansbaar materiaal – vooral slim aan het einde van de set geplaatst – op de plankenvloer afvuurde. Soms vonden we de performance net iets te introvert, dan wist de Brit weinig meerwaarde aan z’n liveset te geven. Uiteindelijk was het zo een aangename eerste kennismaking met een artiest die de komende maanden en jaren vermoedelijk nog wel for the bigger and bolder naar ons land komt.

Alles over Dour vind je op onze live-pagina. Foto’s van de vierde dag via deze link.